واقعیت اینه که مدل غذاخوردن و حتی دارو خوردن بچه ها میتونه در امتداد رابطه ای باشه که بین او و والدین برقراره ! باید چیزهایی این وسط وجود داشته باشند که بیارزه، اون مایع بد رنگ و بدمزه را راحت و بی دردسر قورت داد؟ اگر قبول داشته باشیم که با موجودی فهیم و دارای فکر و احساس طرفیم حتما یه مدل دیگه رفتار میکنیم. دارو دادن دقیقا جائیه که هم باید مهربان باشی هم مقتدر، هم عاقل، انگار او به همه اینا به اندازه هم نیاز داره، به مامانی که درکش میکنه و میتونه بهش اعتماد کنه که اگه میگه باید بخورم پس درست میگه. و مامانم میدونه که چه قدر بد مزه است. و مامانم فهمید من چه طور از پس این کار سخت بر اومدم. ممکنه بعضی وقتها ما بدون هیچ توجهی به احساس بد بچه ها فقط به صورت منطقی بهشون بگیم که باید دارو بخوره. و اون هیچ تصویری از مفید و ضروری بودن دارو نداره، همین طور که ما تصوری از ذهن او نداریم. و یا ممکنه اون قدر نگران اذیت شدنش باشیم و که او هم استرس را از ما بگیره و بره تو فضای دفاعی و بخواهد خودش را از خطر احتمالی حفظ کنه! "حتما خیلی چیز بدیه که مامان هم این همه مضطربه! پس منم باید از خودم مراقبت کنم." چون انگار مامان اون قدر قوی نیست که بشه بهش اعتماد کرد! #دارو_خوردن_بچه ها #مریضی_بچه #فرزندپروری_آگاهانه #فرزندپروری #ورژن_جدید_کرونا #آیکون #شادی #سلامتی

در زمان اجرای این لایو تب داشتم، و علائم تازه داشت شروع می‌شد. خدا را شکر قرار قبلی به هم نخورد وهمه چیز خوب پیش رفت.

وسایل و امکانات فراهم شده در روزگار کنونی باعث شده، به محض دیدن هر مشکل و علامتی شروع کنیم به سرچ در گوگل ، اینستاگرام یا وسایلی از این دست ، و ببینیم برای لجبازی، بد غذایی، شب ادراری، ناخن جویدن و هزاران مشکل دیگه چه باید کرد؟ اگر در این میانه از برچسب های به ظاهر علمی که فرزند ما خواهد خورد در امان باشیم! راه را بیراهه رفته ایم. چون مسیر اصلی کنجکاوی در درون کودک ماست و پیدا کردن لایه های پنهانی که نمود بیرونی دردش اینگونه به ما نمودار شده! #والدین #والدین_موفق #سلامت_روان

مهارت شناخت احساسات خود، درک و همدلی با دیگران و حتی همدلی با خود چیزی نیست که از فضا اومده باشه یا مثل رنگ چشم باهاش به دنیا اومده باشیم. یک مهارته که مثل خیلی از مهارت‌های دیگه میتونیم یاد بگیریم ، و با تمرین در اون حرفه‌ای بشيم. ولی وقتی به دستش بیاریم و پرورشش بدیم. احساس معجزه را می‌بینیم. از همین امروز شروع کنیم ابزارها را در این مسیر بشناسیم. نیازهای خودمون و نزدیکانمون را ببینیم. و بهش پاسخ بدیم. من میتونم به وضوح بگم از زمانی که با یک سری رویکردهای روانشناسی آشنا شدم. بخش هایی از زندگی ام زیر و رو شد. شما در این زمینه چه تجربه ای دارید؟ #نرگس_کرمانی_مشاوره #والدین_موفق #والد_آگاه#والدین_شاد.

فیلم سینمایی "خورشید" اثر پر افتخار مجید مجیدی را به شدت پیشنهاد میکنم. این روزها بعد از بازی درخشان جواد عزتی در زخم کاری، چهره آرام تر و مثبت تری از او در خورشید را خواهید دید که بیشتر بازی بدن داره تا دیالوگ، و از طرفی شگفت زده خواهید شد با بازی های درخشان نوجوانان فیلم که همگی واقعا کودکان خیابانی بودند. و توسط کارگردان کار درست کشورمون مجید مجیدی زندگی شون زیر و رو شده. به نظرم این فیلم برای هر مدل فکر و سلیقه ای می‌تواند جذاب باشد از آنجا که با روح عمیق انسانی سر و کار دارد. اسم مجید مجیدی که میاد آمیزه از بازی رنگ و نور و آب و پاکی روح نابازیگر را در جلوه های بصری به همراه دارد. طوری که دقایق اولیه فیلم آب تنی بچه های کار در حوض وسط شهر از زیبا ترین سواحل جهان جذاب تر و زلال تر به نظر میرسه. فیلم به نظرم مناسب بالاتر از ۱۵ سال باشه. با وجود بازیگران اصلی نوجوان، و انگیزه و تلاشی که در دقیقه دقیقه آن موج می‌زند، پیشنهاد میکنم همراه با نوجوانان و جوانان به تماشا بشینید. برای بچه های کوچک تر صحنه های دردناکی از واقعیت های تلخ داره. ولی تلاش و پشت کار خیلی جدی و پیدا کردن گنج های درونی تقریبا در بین فیلم های ایرانی مثال زدنی است. دروغ چرا من این حجم از تلاش را اغلب تو فیلم های پلیسی و اکشن آمریکایی دیده بودم. واقعا انگیزه و انرژی فوق العاده ای نشون میده که کمیاب بود. طوری که بعد از تمام شدن فیلم نا خودآگاه لبخند تلخی به لب خواهید داشت. لبخند برای تلاش و انگیزه ای که از روح زلال بچه ها گرفتید. و تلخ و سخت برای واقعیت های اجتماعی سنگینی که فیلم نمایش میده! #معرفی_فیلم #فیلم_سینمایی_خورشید #نامزد_اسکار #فیلم_نوجوان #فیلم_اجتماعی #مجید_مجیدی #زخم_کاری #جواد_عزتی

گورکن را ببینید ، لذت ببرید و درک جالب و عمیقی که کودک ميتونه از فضای اطرافش داشته باشه را لمس کنید. درست همان موقع که ما فکر می‌کنیم خبر نداره و هر موقع صلاح میدونیم در جریانش میذاریم، درست همان زمان که فکرش را هم نمی‌کردیم آن قدر ها بفهمد! اعتراف میکنم که گورکن را به خاطر یکی از سوپر استارهاش دیدم . و البته اصلا نقشش را دوست نداشتم و به دلم ننشست. ولی ۱۰ دقیقه آخر فیلم چنان از شوکه شدن لذت بردم که تحیر بازمانده از اون تا روز بعد لبخند به لبم می‌آورد. در ادامه ممکنه بخشی از داستان لو بره، تمام تلاشم را میکنم که این طور نشه. ولی اگر قصد تماشا دارید، پیشنهاد میکنم به خوندن ادامه ندید. داستان حول محور خانواده ای میچرخه که از پدر و مادر از هم جدا شدند. اتفاقا هردوی پدر و مادر رابطه با کیفیتی با بچه دارند. پسرکی باهوش که به نظر میرسه پدر و مادر با وجود جدایی حسابی باهاش وقت میگذرانند و حواسشون به دلش هست. مادر در آستانه ازدواج مجدده، و به نظر میرسه رابطه جدید هم همدلانه و متناسب باشه. که ناگهان پسر گم میشه، گویا دزدیده شده! .....ادامه داستان. عمق احساس یک کودک از جدایی پدر و مادر را به تصویر می‌کشد. اگر این روزها احیانا افکاری در مورد جدایی یا طلاق از دهنتون میگذره . بدون بچه ها این فیلم را ببینید!