پروفسور بونابو، استاد روانشناسی بالینی از دانشگاه کلمبیا در آمریکا در کتاب اخیر خود که سپتامبر ۲۰۲۱ منتشر شده به نام: "چگونه دانش جدید درباره تاب آوری، تصور ما نسبت به استرس پس از سانحه تغییر خواهد داد" به ما نشان می‌دهد که تحقیقات در مورد تاثیر واقعه یازده سپتامبر در نیویورک تصور دانشمندان روانشناسی را نسبت به تاب آوری و به دنبال آن عارضه استرس پس از سانحه تغییر داد. بلافاصله پس از وقوع حادثه، تیم های روانشناسی و مشاوره زیادی به منهتن اعزام شدند. هزینه زیادی در نظر گرفته شد که افرادی که به شدت ترسیده بودند بتوانند به مشاوره رایگان دسترسی پیدا کنند. نکته جالب توجه تحقیقات نشان می‌داد مردم نیویور‌ک حدودا سی درصد دچار استرس پس از سانحه بودند و مردم آمریکا در شهرهای دیگری که هزاران کیلومتر با نیویورک فاصله داست حتی خیلی بیشتر و حدود شصت درصد تحت فشار و استرس روانی قرار گرفته بودند. ولی نتیجه تحقیقات پس از یک سال، روانشناسان را شوکه کرد. استرس پس از سانحه در افراد گزارش شده به کمتر از یک درصد رسیده بود. و این درصد در افرادی که ساکن منهتن بودند حتی پایین تر بود. گویی محققان انتظار این همه تاب آوری را از جامعه نداشته اند. در واقع تحقیقات نشان داد پس از وقوع واقعه غیر منتظره و به شدت آسیب رسان گوش به زنگی، صحبت کردن و اشتغال ذهنی بی اختیار در مورد آن و حتی دیدن خواب های مرتبط، همه و همه علائم کاملا طبیعی هستند که به وسیله مغز برای جلوگیری از خطر احتمالی بعدی فعال می‌شوند و بعد از مدتی بر قراری امنیت، خود به خود به حالت طبیعی باز خواهند گشت. در واقع بازیابی سلامت روان خیلی زودتر از آنچه که ما فکر می‌کنیم رخ خواهد داد. در سال ۲۰۱۸ ، تعداد پنجاه و چهار پژوهش در زمینه آسیب شناسی بعد از حادثه نشان داد که سلامت روان به خودی خود بازیابی خواهد شد و دو نفر از هر سه نفر آسیب دیده به راحتی و بدون کمک حرفه ای می‌تواند به سلامت از آن عبور کنند. در واقع آنچه ما در روزهای ابتدایی حادثه می‌بینیم که حاکی از ناراحتی و ناآرامی شدید ناشی از اتفاق است همگی راهی هستند که افراد بهتر بتوانند اتفاق رخ داده را حضم کرده و از آن عبور کنند. از نظر جامعه شناختی شاید شاهد واکنش های مختلف افراد به حادثه کمتر یا بیشتر باشیم. ولی اکثریت افراد می‌توانند به سلامتی از آن عبور کنند. #تابآوری #تاب_آوری #کودکان_ش#والدگری_ذهن_آگاهانه #تابآوری #تاب_آوری #کودکان_شاد #والدگری #والدین_سمی #استرس_اضطراب_افسردگی #ptsd #از_شیر_گرفتن #تروما #اضطراب #از_پوشک_گرفتن #جراحی #شکستن_دست #فرزندپرو

🎒سنین پیش دبستانی و سال‌های اولیه دبستان مقدمه و تجربیات اولیه یادگیری در بچه ها است. سبکی که شروع می‌کنند به برخورد با درس و بحث و مدرسه، میتواند زیر بنای مسیر تحصیلی و آینده آنان باشد. با شروع مدارس اتفاقهای ناهشیاری هم در ذهن‌ ما والدین رخ می‌دهد، از آرزوهایی که برای فرزندمان داریم ، از تجربیاتی که خودمان در زندگی و در ارتباط با تحصیل داشته ایم، توقعاتمان. و یا این که چه قدر به توانایی‌هاشون ایمان یا شک داریم؟!دراین کارگاه به تفصیل مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد: 🔹کدام روش فرزند پروری، منجر به موفقیت تحصیلی کودکان می‌شود؟ 🔹چگونه فرزندم در درس و مشق مستقل شود؟ 🔹چگونه الگو های مخرب مانع موفقیت کودکان هستند؟ بیش حمایت گری، کنترلگری، غفلت و... 🔹چگونه فاکتور های موفقیت را در فرزندم نهادینه کنم؟ عزت نفس، استقلال، انگیزه و خود مختاری،... 👨‍👩‍👧‍👦شرکت کنندگان: والدین کودکان ۵ تا ۹ سال 💻 برگزاری در نرم افزار Zoom و به صورت تعاملی با والدین 📣 به دلیل شیوه تعاملی کارگاه ظرفیت محدود 📅 شروع دوره: ۷ آذرماه ۱۴۰۰؛ یکشنبه‌ها از ساعت ۱۷.۳۰ الی ۱۹ ⌚ مدت زمان کارگاه: ۴.۵ ساعت ✅ ثبت‌نام از طریق واتس‌اپ و دایرک: 📱 09356979791 📸 instagram: @mehravan_home

کیفیت ارتباط والد کودک اون قدر مهم و حیاتیه که میتونم بگم هیچ چیز به این اندازه در زندگی و سرنوشت و آینده او نقش موثری نخواهد داشت ! تمامی سیستم های ذهنی کودک ، مکانیزم های دفاعی و زیر ساخت های مدل های کاری دورنی تحت این ارتباط شکل می‌گیرند. این که فرزند من در آینده چه اندازه سخت کوش و با اعتماد به نفس در زندگی رفتار خواهد کرد. چه اندازه از خودش در برابر مشکلات تاب آوری نشون خواهد داد. در روابط عاطفی که قراره تجربه کنه چه قدر موفق عمل خواهد کرد. چگونه مسیر شغلی خودش را با موفقیت پیگیری میکنه و با فراز و نشیب های پیش رو روبرو خواهد شد. و حتی در آینده برای فرزندان خودش چگونه والدی خواهد بود، همه و همه به کیفیت رابطه ای که در ابتدا زیر بنای اون را ما فراهم کردیم بستگی داره. این که چه اندازه والد دلمشغول و مضطربی هستیم؟ چه قدر بیش حمایت گر عمل می‌کنیم؟ چه قدر طرد کننده و نادیده انگار هستیم؟ چه قدر نسبت به دیدن هيجانات منفی او اجتنابی رفتار میکنیم؟ و یک عالمه مدل های درونی که شاید خیلی بیشتر و مهم تر از نتیجه کنکور سراسری سرنوشت دلبند ما را رقم بزنند! سعی میکنم در مورد تک تک سبک های والد گری صحبت کنم . ولی قبل از اون شما فکر می‌کنید چگونه ارتباطی با فرزندتان دارید؟ میتونید در سه کلمه ارتباطتان را توصیف کنید؟ #کنکور۱۴۰۰ #فرزندپروری_آگاهانه #والدین_شاد #والدین_موفق #کودک #کودک_خلاق #نرگس_کرمانی_مشاوره

وینیکات (روان درمانگر مشهور کار با کودکان و خصوصا نوزادان) معتقده ما کودک تنها و والد تنها نداریم. یک زوج والد و کودک داریم. که نمی تونیم هیچ کدام از اونها را به تنهایی ببینیم. این ترکیب هست که قابل بررسی و تحلیل و تغییره! وی معتقده رشد نوزاد در یک فرآیند بین اذهانی شکل میگیرد. در واقع نوزاد با توجه به تدارکات زیستی، روانی و عاطفی که برای او فراهم میشود، خودش را میشناسه و به ادراک از جهان بیرون دست پیدا میکنه. هر انسانی با ظرفیت بالایی از بلوغ به دنیا میاد و این قدرت تسهیل گری والد است که تعیین میکنه چه قدر این قدرت به رشد برسه یا به بن بست برخورد کنه. و برای همه اینها یک " والد به اندازه کافی خوب" کافی است.

بچه بزرگ کردن در هر سنی که باشند با چالش هایی همراهه. پس اولین قدم اینه که زحمتی که والدین می‌کشند دیده بشه و ارزش گذاری بشه ! قابل درکه که برخی افراد عادت به توصیه های این چنینی دارند و توصیه هایی می کنند که زیاد حمایت کننده نیستند! این به این معنا نیست که نیت آنها واقعا کنایه زدن و حمایت نکردن باشه. بیاید تمرین کنیم از جملات حمایت آمیز برای خانواده ها استفاده کنیم. ممکنه ندونیم زمانی که داریم با یه نفر حرف میزنیم تا چه حد خسته و دلمرده است ودر این لحظه چه قدر به کلمات حمایت گرانه ما نیاز داره! اولین قدم بدون شک اینه که در فضاهای مجازی شبیه این دست از قضاوت برداریم و حمایت کردن و حمایت گرفتن را یاد بگیریم. کدوم یک این جملات غیر حمایت گرانه براتون آشناست و از اطرافیانتان شنیدید؟ بهترین جمله حمایت گرانه ای که شنیدید و بهتون چسبیده کدوم بوده؟ #فرزندپروری_آگاهانه #فرزندپروری_شاد #والد_آگاه #والدین_شاد #نرگس_کرمانی_مشاوره

چندین بار ازم پرسیده بودید که منتالیزیشن چیه؟ این تعریف اکادمیک از مادری با قابلیت ذهنی سازي با همه پیچیدگی هاش شاید بتونه کمی توصیف کنه که چه طور میتونیم تاثیر افکار و احساسات خودمون را در دیگران تماشا کنیم. این که از خودمون بیایم بیرون و از بیرون شروع کنیم به تماشا کردن خودمون. هیچ تا حالا فکر کردیم که وقتی ناراحتیم چه شکلی هستیم. چه طوری داریم با نگرانی رفتار میکنیم؟ عذاب وجدان هامون را در رابطه با فرزندمان چه طوری خودش را داره بروز میده؟ شاید توجه به این که کدوم یک از این روش ها را از روشی که والدینمون داشتند وام گرفتیم؟ و بدون اینکه حواسمون باشه داریم ادامه میدیم؟ اگه دلتون خواست جواب این سوال ها را در کامنت برام بنویسید تا با هم روش فکر کنیم. #منتالیزیشن #ذهنی_سازی #ظرفیت_تاملی #فرزندپروری_آگاهانه #مادر #خودکاوی #خودشناسی