📢 🏴 ما اینجا هستیم... ‌ ✨نمایشگاه عطر سیب✨ ‌ ✅ غرفه کودک همراه با نقاشی روی رول، خانه شن، بازیهای فکری، گل بازی، قصه گویی و پرده خوانی، عروسک سازی، شعرخوانی، اوریگامی و ‌ ثبت یک خاطره خوب از هیئت برای کودکان ‌ 📅 زمان: ۵ الی ۱۱ شهریور، ⏰ در دو سانس: ۱۰ الی ۱۵ و ۱۶ الی ۲۰ ‌ 📍مکان: بزرگراه جلال آل احمد،کوی نصر،انتهای خیابان علیدادی،ضلع جنوبی بوستان گفتگو،نمایشگاه بوستان گفتگو،انتهای سالن،غرفه حسینیه کودک شهید چمران. ‌ #هیئت_کودک #محرم #نمایشگاه_عطر_سیب #کودک #چمرانی_ها

محمدعلی پیش دبستانی ما پر کشید...🖤 . به بچه های هم کلاسی اش چه بگویم؟ به همبازی هایش چه بگویم؟ به خودم چه بگویم؟😭 . مگر باور نداریم بهشت جای قشنگیست؟! مگر باور نداریم این دنیا پل است و محل عبور؟! پس چرا اینقدر از آن می ترسیم؟! راستش را بخواهید، ما خودمان از مرگ می ترسیم و هنوز معاد را نپذیرفته ایم.😔 اما بچه ها مرگ را زیباتر می بینند و راحت تر می پذیرند. . محمدعلی به جایی رفت که قوی باشد و دیگر مریضی نباشد. به راحتی پرواز کند و هیچ وقت درد نکشد. او همه ی ما را می بیند. ما هم می توانیم او را ببینیم. فقط کافیست چشمانمان را ببندیم و صدایش کنیم. . خدایا به همه ی ما صبر بده، به خصوص به پدر و مادرش که عید سختی را گذراندند و سال سختی را در پیش دارند. . صلوات و فاتحه ای تقدیم به روح بزرگ شهید چمران، مادر حسین کوچولو، مادربزرگ ها و پدربزرگ ها و ... که به تازگی از دست دادیم. و محمد علی کوچولو که اعضای کوچکش را به دوستان کوچکش تقدیم کرد. . پ.ن: درفیلم صدای محمدعلی کوچک ما را میشنوید، پسر چمرانی که طی یک سانحه از بین ما رفت و اعضای بدنش برای زندگی دوستان دیگرش، اهداشد💔 . #ادبستان_پسرانه_شهید_چمران #چمرانی_ها #پسران_چمرانی #بهشت#مرگ#پیش_دبستانی

. شما جشن ها و مناسبت های مختلف رو چه جوری برای بچه ها شیرین و به یادموندنی میکنید؟ . تو مدرسه ی شهید چمران، جشن ها و مناسبت های مذهبی خیلی باشکوه برگزار میشه و تمام تلاشمون رو میکنیم که از علاقه مندی های بچه ها استفاده و اون روزهارو براشون خاطره انگیز کنیم. یکی از دلایل مهمش هم اینه که زمینه ای ایجاد کنیم که بچه ها راحت تر و با حس مثبت تری به استقبال سن تکلیف، پذیرش اون و دینداری برن :) . درست کردن غذاهای دوست داشتنی از برنامه های ویژه ی روز جشنه، پختن پیتزا و شیرینی های مختلف،تزئینات باخلاقیت خودبچه ها، درست کردن کارت دعوت و کلی برنامه ی جالب دیگه. . مثلا تو جشن تولد پیامبر(ص)، بچه ها میتونستن دوست یا فامیل هم سن و سالشون رو به عنوان مهمون همراه خودشون به کلاس بیارن. بعد، هرکلاسی تبدیل به غرفه میشد؛ غرفه های نقاشی، کاردستی، شعرو سرود و ... و دخترها میتونستن بلیط اون رو تهیه و ازش استفاده کنن. . یه اتفاق قشنگ دیگه که بچه هارو حسابی سرذوق آورد، تولد حضرت زهرا(س) بود که دخترها و مادرهاشون به جشنی بیرون از مدرسه دعوت شدن و میتونستن هر لباس و پیراهنی که دوست دارن بپوشن و این خیلی براشون لذت بخش بود.مادرهاهم از هدیه های جالب و قشنگ دخترهاشون حسابی غافلگیرشدن! . راستی پای ثابت جشن های چمرانی ها، درست کردن هدیه و نذری هست که گاهی درقالب پروژه های هنر و آشپزی انجام میشه.😊 . خب حالا شما بگین جشن ها و مناسبت هارو چه طور برگزار میکنید؟🤔 . #چمرانی_ها #دختران_چمرانی #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #جشن_های_چمرانی#مناسبت_های_مذهبی #جشن#سن_تکلیف

🍀 🌱 داستان تولد راهچه ‌ 🖊 بعد از راه افتادن حسینیه کودک، و تجربه ی سه ساله کار با کودک با درخواست های زیادی برای مشاوره کودک مواجه شدیم. مشاوره چمران، با مشاوره های حضوری و محدود شروع شد. در حیطه ی کسانی که با مجموعه آشنایی داشتند. ‌ اما بعد از مدتی، درخواست های مشاوره زیادتر شد. این درخواست ها همزمان بود با شروع به کار ادبستان ها. کار اجرایی ادبستان ها و حسینیه کودک، فرصت مشاوره ی حضوری را از ما گرفت. ‌ مشاوره تلفنی و یا همان راهچه نتیجه ی همان محدودیت ها بود. ‌ 💡راهچه را می توان نتیجه ی تلاش یک تیم دانست. ✅ راهنمایی و مشاوره چمرانی یک مشاوره در دسترس با رویکرد دینی و بومی ‌ 📞 آشنایی بیشتر با راهچه و استفاده از خدمات آن، در سایت #چمرانی_ها ‌ chamraniha.com/consultation ‌ #راهچه #مشاوره #راهنمایی #تربیت #مشاوره_تلفنی #کودک #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

🌱اردوهای جهادی 📝قسمت اول اولین بار نوروز ۸۸ بود که سفر جهادی را تجربه کردیم. با گروهی همراه شدیم. گروه جهادی رضوان که گروه با سابقه ای بود و بیشتر فارغ التحصیلان مدرسه مفید بودند. مقصد خراسان جنوبی بود، منطقه نهبندان. 🚃🚃🚃🚃🚃 قبل از سفر چند جلسه توجیهی گذاشتند. و بنا شد من در تیم بزرگسال فعالیت کنم یعنی کلاس داشتن برای خانم های متاهل با موضوعات همسرداری و بچه داری و ... و همسرم در قسمت مستندسازی و ساخت فیلم فعالیت کنند. مسیر نهبندان دور بود و به نظرم می آمد هیچ وقت نمی رسیم. به خصوص که با اتوبوس میرفتیم و من همیشه ی خدا تمام طول سفر در اتوبوس، حالت تهوع دارم.بالاخره با حالی نزار به یک مدرسه رسیدیم. تیم پشتیبانی از قبل، مدرسه را برای اسکان خانمها آماده کرده بودند. شرایط جالبی داشتیم که برای خودم تجربه متفاوتی بود. امکان حمام رفتن نبود، محدودیت استفاده از آب داشتیم، تعداد زیادی خانم در راهروها و کلاسهای یک مدرسه ساکن شده بودیم. روزی دو نوبت صبح و عصر، اعزام داشتیم. کلمه اعزام واقعا برازنده اردوهای جهادی است. صبح خیلی زود باید بلند میشدیم، آماده میشدیم، وسایلمان را جمع و جور می کردیم. و سوار مینی بوسهای قدیمی میشدیم. کلی روستا را رد می کردیم تا به روستایی که ما را برای آنجا در نظر گرفته بودند میرسیدیم. دو ساعتی آنجا بودیم و دوباره بر میگشتیم و عصر همین ماجرا تکرار میشد. حضور در جمع اهالی روستا برای ما فضایی در ذهنمان میساخت. مدل زندگی و روابطشان، مشکلات منطقه ای که زندگی می کردند و خلاصه تمام جزئیات زندگیشان ما را به فکر فرو می برد. در واقع من خیلی به آنها چیزی یاد نمیدادم و بیشتر از حرفهایشان سوالهای جدیدی در ذهنم ایجاد میشد. به خصوص که با خانمهای متاهل سر و کار داشتم. وقتی شغل همسرانشان را می پرسیدم و قریب به اتفاق می گفتند: قاچاق سوخت، من واقعا فکر می کردم زندگی چه مدلها که جریان ندارد و چه بازیهای متفاوتی که با هر آدمی دارد. به نظرم حضورحتی موقت در جاهایی غیر از تهران، و به خصوص روستاها، برای خود من دستاوردهای زیادی داشت و چراغهای متفاوتی را در ذهنم روشن کرد. چراغهای قدیمی ولی پرنور، نه از آن چراغهایی که در خانه ما شهریها روشن میشود.... قبل از رفتن به سفرهای جهادی، ما فصلهایی معمولی در هر سال را تجربه میکردیم. ولی با تجربه این اردوها انگار یک فصل جدید به زندگی ما باز شد. بعد از همان چهار فصل معمولی که در سال تجربه می کردیم یا حتی بین فصلهای معمولی... " فصل پنجم" #سفر_جهادی #اعزام #روستا #خاطرات_شیرین #اردوهای_جهادی #تاریخچه_چمران

#ورق_بزنید . خوابگاه دختران . 📝قسمت پنجم . "برنامه کودک شصتی ها" فکر می کنم اگر از تمام دختران دهه شصتی، راجع به خاطره انگیزترین چیزهایی که از کودکیشان یادشان مانده بپرسید یا در اولین گزینه و یا بین چند گزینه اول اعلام می کنند: " #برنامه_های_کودک_تلویزیون" فقط باید یک نفر دهه شصتی باشد و موقعیت برنامه های تلویزیونِ آن زمان را دیده باشد تا عمیقا درک کند چقدر قند در دلمان آب میشد وقتی بعد از یک هفته انتظار، آهنگ کارتون باخانمان را می شنیدیم. تازه خیلی از ما تلویزیونهای سیاه و سفید داشتیم، با آنتن هایی نه چندان محکم روی پشت بام، که ممکن بود با هر تکانی آن فرصت یک ربع ده دقیقه ای ناب را هم از دست بدهیم. دست بر قضا قهرمانان خیلی از این برنامه ها دختر بودند و تقریبا همه شان هم زحمتکش، نسبتا فقیر و با پشتکار. شاید همه ما هنوز نسبت به چوپانی و چرخ نخ ریسی خاطره ی خیلی خوبی داشته باشیم به خاطر" #حنا_دختری_در_مزرعه". همه مان عاشق زندگی در کوه و جنگل و جزیره های دورافتاده باشیم، به خاطر " #هایدی" و "فلور در #خانواده_دکتر_ارنست". چقدر نسبت به سوپ و آن نان های بامزه کارتون ها حسرت میخوردیم و چقدر همیشه آرزو داشتیم کار بزرگی بکنیم! کتاب و نوشتن برایمان خوشایند بود چون تمام شخصیت های مورد علاقه مان با وجود سختی های زیاد کتاب می‌خواندند و نامه می نوشتند. چه ارزش های نابی در همان دوران جنگ و سختی به ما منتقل شد،ارزش هایی که هنوز همراه با ماست...!!! . #ما_که_هستیم #تاریخچه_چمرانی_ها #دختران_دهه_شصتی #تربیت_دخترانه #کارتون_های_دهه_شصت