سن به مدرسه رفتن کودک کاملا وابسته به #شهر، #محل_زندگی و #قومیت و نیز وابسته به رشد عقلی اوست. اگر در شهری غالبا کودکان #شش_سال تمام به #مدرسه می‌روند، پدر و مادری فرزندشان را هفت سال تمام به مدرسه بفرستند، ممکن است کودک آسیب ببیند. اگر در شهری که کودکان در پایان #هفت_سال به مدرسه می‌روند، پدر و مادر بخواهند کودک را زودتر به مدرسه بفرستند باز هم ممکن است کودک دچار مشکل شود. وقتی بچه‌ها در پایه خودشان کوچک و بزرگ می‌شوند. از دو جهت آسیب می بینند: ۱. سن بلوغ‌شان با هم متفاوت می‌شود. ۲. توانایی‌های شناختی، اجتماعی، عاطفی آنها با هم متفاوت می‌شود و این مسأله زمینه ساز آسیب‌ها و مشکلات عاطفی و روحی برای کودک است. ولی در کل چند ماه کوچک‌تر یا بزرگ‌تر باید به شرایط قرار گرفتن در کنار سایر دانش‌آموزان، شرایط #آموزش_و_پرورش و مدارس توجه کرد. معلمان دبستان اذعان می‌کنند که چند ماه تفاوت در زمان تولد بچه‌های کلاس، تفاوت زیادی را در گیرایی آنها ایجاد می‌کند و به عینه این را تجربه کرده‌اند. پس اولویت اول باز هم با درک و فهم کودک و رسیدن به بلوغ عقلی مربوط به مطالب درسی آن پایه است. برای این منظور والدین پیش از تصمیم گیری می‌توانند کتاب هایی در این زمینه مطالعه کنند و میزان رشد عقلی کودک را بسنجند. همچنین در صورتی که تصمیم بر رفتن کودک به مدرسه بود حتما مدرسه‌ای انتخاب شود که زمان حضور کودک در مدرسه برای سال اول زیاد نباشد و حضور او در مدرسه با شادی و نشاط همراه بوده و تکلیف و انتظارات کم باشد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

شروع به #تنهایی_خوابیدن کودکان در بازه سنی #تولد تا #هفت_سالگی، سن مشخصی ندارد. بسته به میزان #وابستگی کودکان و نیز دختر یا پسر بودنشان این مطلب متفاوت است. پدر ‌و مادر می توانند کودک را به این کار ترغیب کنند به اینگونه که اتاقش را جذاب کنند و یا مراسمی بگیرند و این #مستقل شدن را به بزرگ شدن او نسبت دهند. بهتر است این کار از حدود ۲-۳ سالگی به بعد اتفاق بیفتد و کودک برای خوابیدن در اتاق جدا ترغیب شود و در ابتدا پدر یا مادر در اتاقش بخوابند و بعد از اینکه کودک خوابید، آن جا را ترک کنند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

. در این سن اصلا نباید درباره این مباحث به کودک اطلاعات داد و تا جایی که ممکن است باید حواس او را پرت کرد. نهایتا می توان گفت آن ها الان حالشان خوب است و خوشحال هستند و به موضوعات دیگر پرداخت، مثلا می خواهی یک نقاشی بکشیم؟ می خواهی یک #کتاب بخریم؟ می دانی #امام_حسین (ع) چند تا بچه داشتند؟ می دانی وقتی امام حسین (ع) کودک بود با #امام_حسن (ع) به #مسجد می رفتند و #بازی می کردند؟ لذا می توان به این شکل موضوع را عوض کرد و به جایی برد که خودمان می خواهیم. باز کردن وقایع روز #عاشورا و نحوه #شهادت امام حسین (ع) و یارانشان در این سنین برای کودک بسیار آسیب زا بوده و خارج از درک اوست. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

آنجایی که #دوقلوها معمولا زیاد از جانب دیگران #مقایسه می‌شوند و خودشان هم خود را با یکدیگر مقایسه می‌کنند، بهتر است در کلاس‌های جداگانه باشند. در این صورت هم رشد بهتری را تجربه می‌کنند و هم استعدادهایشان را کشف می‌کنند و هم از حس #تحقیر یا برتری يا احساساتی که محصول مقایسه است در امان می‌ماند.

هر فضایی به طور طبیعی باید و نبایدهایی دارد، همین که کودک در فضای #مدرسه یا #مهد قرار می گیرد محدودیت هایی برایش ایجاد می شود و خودش نیز متوجه آن است. پذیرش باید و نبایدها در بدو ورود به مدرسه برای کودکان مطلوب است و جای نگرانی نیست. در عین حال پیش از #دبستان و پس از ورود به آن می شود #قانون هایی را به بچه ها پیشنهاد داد مثلا بچه ها موافقید #زباله ها را در #سطل_زباله بیاندازیم؟ در این راستا می شود شعری خواند و سطل را جذاب کرد. یا اینکه بچه ها موافقید هرکس خواست بیرون برود به من بگوید و اجازه بگیرد؟ یا اینکه دوست دارید #نقاشی بکشید یا #کاردستی درست کنیم؟ و یا از آنها پرسید برای اینکه بتوانند اسباب بازی هایی را که با آنها بازی کرده اند، دوباره پیدا کنند، چه پیشنهاداتی را دارند، بعد با مشارکت خود آنها به پیشنهاداتشان عمل کرد. با این پیشنهادات می توان در عین آزادی ، کودک را با رضایت خودش محدود کرد. بچه ها را کلا بدون هیچ باید و نبایدی #آزاد نمی گذاریم، ولی #محدودیت ها باید بدون #اجبار باشد و کودک خودش با طيب خاطر قانون را بپذیرد. در واقع در این سن باید کودک احساس #آزادی داشته باشد نه اینکه آزاد باشد. می توان کودک را با بازی و قصه آموزش داد ولی توقع اجرای آن را از کودک نداشت. باید و نبایدهای ما یا باید حکم خدا و قرآن باشد یا حکمتی پشت آن باشد و سخت گیری بی جا نباشد. بچه ها وقتی به روال طبیعی پیش بروند خود به خود علاقمند به رعایت باید و نبایدها می شوند . #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

باید درک کنیم که کودک در دوره اول #رشد درک درستی از خوب و بد ندارد و در دوره دوم رشد این توانایی را به دست می‌آورد. از این رو #تنبیه و فشار بیش از حد توانایی او صحیح نبوده و باعث #اضطراب و عدم #مسئولیت_پذیری و کاهش #اعتماد_به_نفس در او می‌شود. در این دوره هنگام بروز اشتباهات توسط کودک، ناراحت شدن از کار او یا توضیح درباره آن اشتباه باید با #مهربانی و پذیرش و #حمایت بدون قید و شرط همراه باشد. اگر والدین اینطور رفتار کنند بعد از مدتی رفتار کودک اصلاح می‌شود. بنابراین در پاسخ به این سوال می‌توان گفت: احتمالا پدر و مادر کودک زیاد دعوایش می‌کنند یا طاقت اشتباهاتش را ندارند و بچه تحت فشار است. اگر اینطور باشد پدر و مادر باید رفتارشان را تعدیل کنند و برای هر اشتباهی کودک را تخطئه نکنند و بگویند پیش می‌آید، اشکالی ندارد و در کنارش راه #جبران را نشان دهند. مثلا اگر کودک ظرفی را شکسته بگویند ایرادی ندارد بیا با هم جمع کنیم. این وسیله خراب شد بیا با هم درستش کنیم ... . اگر والدین اینطور رفتار کنند بعد از مدتی رفتار کودک اصلاح می‌شود. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ