پست های مشابه
madaran_sharif
. من یه کارایی رو همیشه دوست داشتم انجام بدم و هیچ وقت نتونسته بودم...😒😓 و این طولانی شد😫 و باعث شد حالم بد بشه😞 و لازم دیدم برای اینکه بتونم مادر پویایی باشم💖 اونها رو جدی بگیرم✨ . علت این که تصمیم گرفتم برم دانشگاه، همین نیازم بود👌🏻 . اون اول با اینکه میتونستم بلافاصله بعد کارشناسی بدون کنکور، ارشد رو ادامه بدم👩🏻🏫، ولی انصراف دادم. . علت اصلیشم بچهدار👶🏻 شدنم بود. الان هم اصلا ناراحت نیستم که این کارو کردم😉 اون موقع اون نیازو داشتم👌🏻 ولی الان نیازم متفاوته😌 . الان دانشگاه رفتن، اون بازهایه که احساس میکنم حالم خوب میشه. و انرژی میگیرم برای بچهداریم.💖 . من برای خودم راه حل دانشگاه رو پیدا کردم، با توجه به شرایط دور و برم😌 واقعا همهی شرایط👌🏻 حال خودم، شرایط خانوادگیم، شرایط اقتصادی و فرهنگی. همهشون تاثیر داشتن🧐 . و برای همین، برای بقیه نه توصیه میکنم نه رد😶 لازمه هرکی برای خودش، راه حلشو پیدا کنه📋 . البته دلایل دیگه ای هم برای این انتخابم داشتم. مثلا این که فکر میکنم در تربیت طولانی مدت بچهها👶🏻 موثره🤔 یعنی بچهها از مادری که آگاه، اهل علم و به روز باشه، بیشتر الگو و اثر میگیرن. . . الان در این روزها، من به جز دانشگاه کارهای دیگهای هم انجام میدم. انگار بچهها که بیشتر میشن، به برکت حضورشون، منم میتونم فعالیتهامو بیشتر کنم😅 . 👈🏻 یک کلاس برای تدریس، توی حوزه، برداشتم.👩🏻🏫 . 👈🏻 یه کار پژوهشی، در مورد فلسفه و تاریخ و ادبیات، هم با یه استادی (که تو #قسمت_شش توضیح دادم)، انجام میدم...📚 . و حتی کلاس ورزشی که هیچ وقت نمیرفتم، بعد بچه سومم، شروع کردم🏃🏻♀️😂 (کلاس پیلاتس، که بچهها رو هم با خودم میبردم. جایی نزدیک دانشگاه شریفه. یه مربی دارن که میاد و بچهها👶🏻 رو ساعتی نگه میداره. هروقت هم بچهها بخوان میتونن بیان پیش مادر) . و البته قطعا که مهمترین کارم مادریه. ولی همهی این کارهای دیگه هم بهم خیلی انرژی میدن. . (در مورد ورزش، یه مدت هم، توی تابستون (بعد دورهی کولیکهای محمدمهدی😣) کلاس میرفتم و همسرم🧔🏻 بچهها رو نگه میداشتن، البته آسون نبود اینکه همسرم راضی بشن بچهها رو نگه دارن😄 یعنی دیدن که دیگه به حالت اضطرار رسیدم😰 و یه جورایی دیگه نمیکشم، و لازمه حتما این کلاس رو برم تا حالم بهتر بشه، و بعد راضی شدن) . . پ.ن: برای درس خوندن توی خونه هم، مفصلا توضیح دادم که چیکار میکردم و میکنم📖 (#قسمت_هفتم و #قسمت_هشتم)😉 . . #پ_ت #تجربیات_تخصصی #قسمت_سیزدهم #مادران_شریف_ایران_زمین
04 خرداد 1399 16:08:52
0 بازدید
madaran_sharif
. #ح_کرباسی ( مامان #حسنا ۹ساله ، #محمدحسین و #محمدهادی۵ ساله و #زینب ۱ساله) #قسمت_دوم سال ۸۵ کنکور دادم و رشتهی حسابداری دانشگاه کرج قبول شدم. درسم خوب بود و مخصوصاً واحدهای مربوط به ریاضی رو دوست داشتم. حدود دو سالی از ورودم به دانشگاه گذشته بود که یه خواستگار خوب اومد.😉 معمولاً برای نماز مسجد میرفتم. یه روز مادر ایشون اومده بودن مسجد تا با خانوادهی دخترخانوم دیگهای که بهشون معرفی شده بود، صحبت کنن، ولی اتفاقی من و مادرم رو میبینن و نظرشون عوض میشه.😅 میان با مادرم یه صحبت اولیه میکنن و همونجا قرار خواستگاری رو میذارن.😁 همسرم اون موقع ۲۱ ساله بودن و تازه کارشناسیشون تموم شده بود و هنوز شغل مشخصی نداشتن. سربازی هم نرفته بودن. ولی نهایتاً بعد از آشنایی بیشتر و صحبتی که پدرم با ایشون داشتن، به خاطر ایمان و اخلاق (حتی شوخ طبعی😅) و اهل کار بودنشون تأیید صلاحیت شدن.😁 من و همسرم هر دو دوست داشتیم مهریه ۱۴ سکه باشه. سال ۸۷ عقد کردیم و همسرم هم خداروشکر توی یه موسسه فرهنگی مشغول به کار شدن. اولین حقوقشون رو بعد از عقد گرفتن.😇 بعد از یک سال رفتیم سر خونه و زندگیمون. یادمه حقوق همسرم ۳۰۰ هزار تومن بود و اجاره خونه ۲۵۰ تومن و قسط وام ازدواج هم ۵۴ تومن. یعنی اگر هیچی هم خرج نمیکردیم 4تومن بدهکار میشدیم.😅 هر دومون هم دانشجو بودیم. توی اون مدت همسرم برای تامین مخارج عصر تا شب مسافرکشی میکردن و گاهیم پروژههای تایپ و پیادهسازی و مصاحبه و خلاصه کتاب انجام میدادن.💪🏻 سعی میکردیم خانوادههامون متوجه نشن که مشکلات مالی داریم و ازشون کمک نمیگرفتیم، البته اونا خودشون خودجوش کمکهایی میکردن. خلاصه شرایط سختی بود ولی کنار هم از لحظههای با هم بودنمون لذت میبردیم و به بیپولیهامون میخندیدم.🤣 خداروشکر هیچ وقت هم نیازمند نشدیم و خدا خودش روزیمون رو میرسوند. یه بار ماجرایی پیش اومد که مطمئن شدیم خدا حواسش بهمون هست و مارو به حال خودمون رها نکرده!😚 چند وقتی بود همسرم مجبور شده بودن ماشین رو بفروشن و دیگه امکان مسافرکشی هم نبود. شرایط مالیمون خیلی بغرنج شده بود.😞 همون روزا از نهاد رهبری دانشگاه تهران (محل تحصیل همسرم) زنگ میزنن و میگن هدیهای براتون داریم!🤩 گویا یه سری موقوفههایی برای کمک به زوجهای جوان وجود داشته و هر ماه میرفتن توی یه دانشگاه و به زوجهای جوان هدیه میدادن. اون روز در کمال ناباوری ۲۰۰ هزار تومان هدیه گرفتیم.😃 به رزاقیت خدا ایمان داشتیم ولی اونجا دیگه یقین پیدا کردیم.😍 #تجربیات_تخصصی #مادران_شریف_ایران_زمین
21 آذر 1400 15:59:38
1 بازدید
madaran_sharif
. #م_نیکبخت (مامان #ابوالفضل ۱۳/۵ ساله، #زهرا ۵/۵ ساله، #محمدجواد ۱ سال و ۹ماهه، #حلما ۱۰ماهه) . از یک خانوادهی هفت نفرهی گلپایگانی و متولد ۶۴ ام.😌 . خواهر بزرگم ۱۵ سالگی ازدواج کردن و من هم بعد از ایشون، سال ۸۳ تو ۱۸ سالگی ازدواج کردم. (قبل از کنکور) . همسرم متولد ۵۸ و دامپزشک بودن. با اینکه از اقوام نسبتا دورمونن ولی هیچکدوم همو ندیده بودیم😅 . همون سال کنکور دادم و دانشگاه قبول شدم، ولی به دلایل مختلف مثل نداشتن انگیزهی کافی برای رفتن به شهر دور و عدم تحمل دوری از خانواده نرفتم. . یک سال عقد بودیم و تو این مدت، نزدیک خونهی پدر مادرامون، یه خونه ساختیم و بعد از اون با یه مراسم معمولی عروسی کردیم. . اول زندگی از سر بیکار نبودن پیش یه استاد نقاشی رفتم و ثبت نام کردم. یه جلسه بیشتر کلاس نرفته بودم، که امام رضا (علیهالسلام) ما رو طلبیدن🤩 و به عنوان ماه عسل، رفتیم مشهد و این اولین سفر متاهلیمون بود که خیلی خاطرهانگیز و عالی بود.🥰 . بعد از برگشتمون از زیارت خواستم دوباره برم کلاس، ولی استاد محل کلاس رو عوض کرده بودن و من هم که شمارهای از ایشون نداشتم، دیگه دنبالش نرفتم. خلاصه برای نقاش شدن، فقط استعدادش رو داشتم ولی انگیزه نه😁 . بعد اون، اوقات بیکاریم رو به بافت فرش (به کمک خواهرشوهرم) و کارهای دیگه گذروندم. میشه گفت اون روزا رو یه جورایی فقط گذروندم.😕 واقعا اگه تجربهی حالا رو داشتم با اون اوقات چه کارا که نمیکردم... . خدا خواست خیلی عمرم رو به باد ندم و ۹ ماه بعد از ازدواج باردار شدم. . از وقتی متوجه بارداری شدیم، برکت از زمین و آسمون به طرفمون سرازیر شد. تموم قرضهای خونه رو دادیم😊 ماشین خریدیم و کلی پس انداز کردیم💶 . تو بارداری، فرشبافی میکردم، تو باغچهمون سبزی و صیفی می کاشتم، و به خانواده ی همسرم و پدر ومادرم تو برداشت بعضی محصولات مثل انگور کمک میکردم. . فروردین ۸۶ ابوالفضل کوچولو به دنیا اومد. . بعد از اون به دلایلی تصمیم گرفتیم فقط یه بچه داشته باشیم، مثلا: راحت باشیم😎 تبلیغات علیه بچه و فرزندآوری روی ما موثر بود🧐 برای زایمان پسرم سزارین شده بودم😷 کمتجربگی و بلد نبودن خیلی چیزا تو فرزند پروری و البته توصیه ی بزرگترها🤨 (با وجود اینکه هر دو خانوادهی ما پر جمعیت بودن، ۸ فرزندی و ۵ فرزندی، ولی تحت تأثیر تبلیغات وسیع مراکز بهداشت و تلویزیون قرار گرفته بودن) . . بعد از مدتی، از طریق یکی از دوستان با استادی آشنا شدم که دید ما رو کاملا در مورد فرزندآوری و کلا سبک زندگی عوض کردن. . . #قسمت_اول #تجربیات_تخصصی #مادران_شریف_ایران_زمین
22 شهریور 1399 16:49:16
0 بازدید
madaran_sharif
. دوری از همسر😟 و ناراحتی از دست دادن😫 بچه و همزمان با اینها تمام شدن موعد خونه😓 شرایط سختی رو رقم زده بود. . اما وقتی یقین داشته باشی خدا رو کنارت داری💖 و خیلی نعمتهای دیگه، این چیزها خیلی به نظر نمیاد و میگذرن☺️ . دورهی آموزشی همسر تموم شد و خونه رو عوض کردیم و زندگی از نو شروع شد😊 . به خاطر از دست دادن بچه و خونه نشینی بعد از اون دوران پرشور کار و درس و ورزش، کمی دچار افسردگی شدم.😟 مدام خودم رو برای انتخاب رشته غلط سرزنش میکردم😞 . تا اینکه🤗 . یک سال بعد خدا فرزند دیگهای به ما عطا کرد.🤰🏻 . البته من در طول این یک سال، تلاش میکردم📚 در یک رشته مرتبط، ارشد قبول شم. گاهیم تدریس خصوصی👩🏻🏫 توی خونه داشتم و طراحی🖋 میکردم دلم نمیاومد کلا از رشتهم دست بکشم و مسیر تحصیلیم رو عوض کنم.🥺 . مدام تو همون فضا دست و پا میزدم، تا اینکه تصمیم گرفتم برم دنبال علاقهم🤔 و وارد حوزه بشم. . قبول شدن در حوزه همزمان بود با ماه سوم بارداری و مادری که به شدت ویار داشت.😫 . ساختمان مدرسه قدیمی بود و بوی خاصی میداد🤧 و وارد شدن به کلاس همانا و بدحال شدن من همانا🤷🏻♀️ . انقدر حالم بد میشد که مدیر حوزه خودشون درخواست کردن برم خونه و فعلا حضوری نرم... . ۹ ماه سپری شد. بچه بریچ بود و یه خورده هم برای اومدن عجله کرد، تا اینکه دکتر درهفته ۳۸ تصمیم به سزارین گرفت😟 اما وجود یه پسر کوچولوی شیرین👶🏻 سختیهای سزارین رو کمرنگ کرد😍 . زندگیمون شکل تازهای گرفت.😄 باوجود یه پسر تپل بازیگوش، روزهای سخت، آسون به چشم میاومد.🤗 . از اونجایی که همسرم خیلی به تمیزی خونه اهمیت میدادن، بعد زایمانم هم تلاشم رو میکردم که اسباب رضایت همسر رو فراهم کنم و همین، سبب خیر شد که یادم بره افسردگی بعد از زایمان بگیرم😅 . از اول زندگی خودکفا و مستقل بودم و در مادری هم انگار، ۴۰ سال مادری کردم و کاملا آشنا به امور بودم.😏 از اول تمام کارهای بچه رو خودم انجام میدادم. . یادم میاد بچه ده روزه بود، شربتی که میدادم، پرید توی گلوش و نتونست قورت بده😵 رنگ صورتش کبود شد و بیحال افتاد😱 . یه لحظه نفس عمیق کشیدم و دستمو کردم تو حلقش... که باعث سرفه کردن و باز شدن راه گلوش شد.🤲🏻 نمیدونم کارم چقدر علمی بود، ولی بعدا دکتر گفت کار به موقعی کردی👌🏻 . . پسرم بزرگ میشد💗 . همسرم کار و ماموریت🧔🏻 و من خونهداری و بچهداری👶🏻 و تکوتوک تدریس خونگی📖 . زندگی راه خودش رو میرفت تا اینکه باخبر شدیم پای یه کوچولوی دیگه درمیونه...💖 . . #م_ح #تجربیات_تخصصی #قسمت_سوم #مادران_شریف_ایران_زمین
11 تیر 1399 17:20:10
0 بازدید
madaran_sharif
. یکی از دوستام همون وقتی که ازدواج کرد گفت من میخوام بچه اولم رو 1400 بیارم و دومی رو 1404! منم گفتم فک کردی بچه گلابیه🍐؟! که هروقت هوس کردی بری تجریش بخری؟😅 . من اون موقع موانع مختلفی برای بچه دار شدن تو ذهنم بود، ولی خدایی فک نمیکردم یه ویروس فسقلی بیاد و اینطور همه چی تحت تاثیر اون قرار بگیره!😕 . چند وقت پیش که از اون دوستم پرسیدم "از قرار 1400 چه خبر؟" گفت که فعلا به خاطر شرایط منصرف شدن! . حالا ما با #کرو_نی_نی رفتیم سراغ دوستانی که باردار بودن و یهو کرونا اومد و حالا مدتی هست که فارغ شدن. ورق بزنید و ببینید این دوستانمون چجوری این ایام رو گذروندن؟ برای چکاپ ماهانه چیکار میکردن؟ شرایط بیمارستان برای زایمان چطور بوده؟ درگیر کرونا شدن یا نه؟ و ... 🌟شما هم اگر تجربه بارداری و زایمان تو این روزهای کرونایی رو داشتین خاطرات و نکاتتون رو کامنت کنید. 🌟مامان هایی که شرایط مشابه داشتند رو تگ کنید تا تجربه شون رو بگن برامون. 🌟باردارها رو تگ کنید شاید این تجربه ها براشون راهگشا باشه. راستی اگر بازم سوال داشتید میتونید با دوستان ما که تجربشون رو منتشر کردیم مشورت کنید. دایرکت پیام بدید در خدمتتون هستیم. . #مادران_شریف_ایران_زمین #کرو_نی_نی #بارداری_در_کرونا #باردار #کرونا #بیمارستان
08 آذر 1399 17:16:33
0 بازدید
madaran_sharif
. #ح_یزدانیار (مامان #علیرضا ۱۰ساله، #زهرا ۷ساله ، #فاطمه و #زینب ۱.۵ساله) #قسمت_دوم عمو اومد دنبال همسر برادر تا با مادربزرگ برن ورزشگاه پوریای ولی برای شناسایی. تا چشم کار میکرد جنازهٔ زن و بچه و پیر و جوون بیدفاع بود که خونین و قطعه قطعه شده کنار هم زیر پارچهٔ سفیدی آرام خوابیده بودن و مردمی که هراسان و نگران پارچهها رو کنار میزدن تا شاید اثری از عزیز گم شدهشون پیدا کنن. مادربزرگ اما صبورانه بین اجساد مطهر میگشت و دونه دونه رو اندازها رو با دستای چروکیدهش کنار میزد تا بالاخره به ابوالفضلش رسید. با تمام وابستگیش به پسرش دستش رو روبه آسمون بلند کرد و گفت: راهی که خودت انتخاب کردی مبارکت باشه پسرم. راضی ام به رضای خدا. خدایا هزار هزار بار شکرت. از اون به بعد تو خونه روزهای سختی برای مادر آغاز شد. روزهای بمبارون و ترس و برادرهایی که همه جبهه بودن و هر لحظه ممکن بود خبر شهادتشون بیاد و مردی که دیگه چشم به راهش نبود و دلخوش به قاب عکسش بود روی دیوار. همه اصرار کردن به اینکه مادر و پسرا چند روزی برای تغییر روحیهٔ بچهها هم که شده برن سفر. مادر و دو برادرم عازم تهران شدن که خاله و عموی من اونجا ساکن بودن. همونجا اما متوجه شد که گرچه همسرش رفته، اما به جز دو پسرش، امانت دیگهای بهش سپرده که تا چند ماه دیگه به دنیا میاد. گرچه سخت بود و تمایل به داشتن فرزند دیگهای اونم بدون پدر نداشت، اما بعدها همون بچه همدم و همدلش میشه بعد از اون همه مصیبت. ۸ ماه بعد شب دهم مهر ماه ۶۶ دردی سخت تمام وجودش رو گرفت، اما همسری نبود که تا بیمارستان همراهیش کنه. پسرها رو در خواب بوسید و به خانم همسایه سپرد و مسافتی رو با درد طی کرد تا به تلفن عمومی برسه. میدونست که همون روز یکی از برادراش از جبهه مرخصی گرفته و برگشته. زنگ زد و ازش کمک خواست. اذان صبح نوزاد دختری تو بغل برادرش بود که هیچ وقت پدر ندیده و نخواهد دید. دایی برای اون دختر اسم انتخاب کرد! عقیقه کرد! و سوگند خورد که براش پدری کنه. اون دختر من بودم. #تجربیات_تخصصی #مادران_شریف_ایران_زمین
06 شهریور 1401 17:08:01
3 بازدید
مادران شريف
0
1
#قسمت_پایانی #ف_هاشمیان (مادر ۶ فرزند) الان شرایط مالیمون معمولیه. در حد نیازهای واقعی تهیه میکنیم. اگر بچهها چیزی غیر از اون بخوان، با پسانداز پول توجیبیهاشون تهیه میکنن. وسایل و لباسهای بچههای قبلی به بچههای بعدی به ارث میرسه. اینجور مواقع رفتار والدین خیلی مهمه که بچهها احساس کمبود نکنن. ما خودمون معتقدیم مصرف بیرویهٔ هر چیزی قبیحه! حتی اگر از نظر مالی امکانش باشه این کارو نمیکنیم، خرید باید بر اساس ضرورت انجام بشه. اولویتمون برای مدرسه، مدارس دولتی نزدیک هستند. ولی اگر به دلایل مهم مثل موارد تربیتی ضروری باشه که مدرسهٔ دیگهای بفرستیم، اینکار رو میکنیم و با قسطبندی هزینهٔ مدرسه رو پرداخت میکنیم. تو مسائل درسی خودکفا هستند. کوچکترها با کمک بزرگترها کارهاشونو انجام میدن. البته گاهی دوست دارن من دیکته بگم یا درس بپرسم، که این کارو میکنم. این خودکفایی رو تو بازی هم دارن. ولی من گاهی میرم قاطی بازیشون. دوست دارم که زمانهایی رو با بچهها بگذرونم و تو دنیاشون وارد بشم. صبحها هم با هم ورزش میکنیم. اختلاف هم داریم تو خونه. البته به دعوای لفظی ختم میشه و کار به زد و خورد نمیکشه!بچهها از ما یاد گرفتن که مشکلاتشون رو با آرامش و صبر و صحبت کردن حل کنن. تو تربیت بچهها هم رو چند تا مورد تاکید داریم: 🔻دوست داریم بچههامون با قرآن مأنوس باشن. با حفظ سورههای کوچیک شروع میکنیم و بزرگ که میشن کلاس قرآن میرن. 🔻 حتماً صدای اذان رو تو خونه پخش میکنیم و آماده میشیم برای مسجد. اینجوری بچهها به نماز اول وقت مقید شدن. حتی کوچکترها که هنوز مکلف نشدن، میدونن که الان وقت نماز و مسجده. 🔻بچهها با دیدن بزرگترا وضو گرفتن رو زود یاد میگیرن. منم سعی میکنم بهشون انگیزه بدم که دائمالوضو باشن. مثلاً بهشون میگم وقتی وضو میگیری نورانی میشی. 🔻نکتهٔ آخر هم رعایت احترام و محبته. من و همسرم از محبت کردن به هم جلوی بچهها غافل نمیشیم. هم خودمون و هم بچهها رو با جانم و قربانم صدا میکنیم. فارغ از همهٔ توصیههای رنگارنگی که این روزها از همه طرف به گوش میرسه، من تو این بیست سال زندگی مشترک به یه نکتهٔ کلیدی رسیدم! یقین پیدا کردم که: 👌🏻اگه کارهامو بسپرم به خدا، 👌🏻به معنای واقعی فقط و فقط به خودش توکل کنم، 👌🏻و سعی کنم خدا رو از خودم راضی کنم، 👈🏻برام کم نمیذاره. از کارهای روتین خونه بگیر، تا امورات مهم زندگی رو خودش مدیریت میکنه برام. شرطش فقط *عبد* بودنه. تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن که خواجه خود روش بنده پروری داند.👌