فکر میکنی حقوق یه معلم چقدره⁉️🤔 علما که سر این موضوع اختلاف دارند😁⬇️ . بعضی ها فکر میکنند معلم ها سرگنج نشستن و کلا وضع مالی قشر فرهنگی عالیه و بهشون خیلی خوش میگذره😎 . بعضی ها هم برعکس، معتقدن با توجه به زحمت و انرژی معلم ها، حقوقشون کمه و خیلی در حقشون اجحاف میشه... 🤕🙄🥴 . حالا شما برامون کامنت کنید ببینیم بالاخره حقوق معلم ها خوب و کافیه یا کمه و کفاف نمیده⁉️⬇️ . ✅برای معلم ها بفرستید که بهمون بگن حقوق معلمی چطوره😊😅 #معلم#معلم_ایرانی#حقوق_معلمان #فرهنگیان #معلم_خلاق #معلم_خوب #مدرسه#آموزش_و_پرورش #آموزش_کودک

🇮🇷 دی ماه سال نود و پنج بود که جرقه ی راه انداختن پویش من یار انقلابم به ذهنمان رسید... فرصت کمی داشتیم و می خواستیم کار بزرگی کنیم. قطعا تنهایی از پس کار برنمی آمدیم... خانواده های چمرانی مثل همیشه به کمک مان آمدند... خاطره نویسی و خاطره گویی قصه ی قهرمان های انقلاب اردو های انقلابی پخش گل و نذری بازی و فعالیت و در آخر هم، همراه هم در جشن تولد انقلاب شرکت کردیم. #من_یار_انقلابم #پویش_مردمی_کودک_و_انقلاب #دهه_فجر #انقلاب #چمرانی_ها #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

🖐🏻 ناخن خوردن، مکیدن انگشت، برخی کنجکاوی های جنسی، مشکلات نوشتاری در هفت سال دوم و چند مساله دیگر، از مسائل شایع در کودکان است. خب طبیعتا برای حل این مسائل و حتی پیشگیری از اونها، برچسب زدن به کودک و رفتن پیش روانشناس و روانپزشک، اولین گزینه نیست! ‌ یکی از بهترین راهکار ها که به سادگی قابل اجرا هست فعالیت های دست ورزی هستش که به نوعی می تونه هم دست و ذهن کودک رو مشغول کنه و هم به او آرامش بده. علاوه بر این ها، این فعالیت ها به خاطر جذاب بودن برای بچه ها، میتونه ساعت ها اون ها رو مشغول کنه. و گزینه ی خوبی برای مهمانی هاست که تعداد بچه ها زیاده و معمولا کسی برنامه ای براشون ندارن. ‌‌ خمیر بازی، گل بازی، آرد بازی، رنگ بازی، بازی نمک رنگی جزو فعالیت های دست ورزیه. ‌‌ به نظر شما چه بازی هایی با ابزار هایی مثل گِل، نمک، رنگ و خمیر میشه انجام داد؟ ‌ #دست_ورزی #مهارت_دست_ورزی #فعالیت_دست_ورزی #چمرانی_ها #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

#ورق_بزنید . خوابگاه دختران . 📝قسمت سوم . دوران ابتدایی ما دختران دهه شصتی، باهمه فراز و نشیب هایش به پایان رسید و ما وارد دوره راهنمایی شدیم. دوره ای عجیب و پیچیده.خیلی از بحران های جسمی و روحی برای ما در این دوران اتفاق افتاد. بحران هایی که معمولا بدون آگاهی های قبلی بود. همین قضیه خیلی از بچه ها را دچار مشکل کرد و باعث شد دوستان همسن، در حل این بحران ها به هم کمک کنند که اکثرا این کمکها موفقیت آمیز نبود و حتی مشکل ساز هم بود. در این دوران بود که نماز جماعت، لباس مدرسه و خیلی چیزهای دیگر به راحتیِ دبستان، برای بچه ها قابل هضم نبود و طغیان ها داشت یکی یکی در وجود بچه ها شکل می گرفت معلم‌های پرورشی کماکان یکی از نقطه قوت های مدارس بودند. در دوران راهنمایی صبحگاه های متفاوت تری را تجربه می کردیم. حفظ قرآن برای ما معمولا از این دوران شروع شد و اتفاق خیلیِ مبارکِ اردوهای یک روزه و حتی اردوهایی که شب جایی بمانیم. فقط نمیدانم چرا مدرسه کمترین تلاش را برای راضی کردن خانواده ها انجام میداد. ما را با یک برگه به خانه می فرستادند و خودمان باید با هر ترفندی که بلد بودیم خانواده مان را راضی میکردیم تا به ما اجازه دهند به اردو برویم. دوستانی داشتم که یک هفته به طور مستمر بابت اردو گریه می کردند شاید دل خانواده شان نرم شود. خاطره ی اولین اردوهای قم جمکران در این سن برای ما ماندگار شد و حالا که فکر می کنم واقعا سن خوبی بود برای تجربه های جدید کنار آدمهایی که خانواده ات نیستند ولی میتوان بهشان اطمینان کرد. یکی از چالش های ما در دوران راهنمایی، تنوع مربی ها بود. ما که در ابتدایی با یک معلم اصلی و نهایتا دو سه تا معلم ورزش، خط و ...سر و کار داشتیم یکدفعه وارد محیطی شدیم که برای هر درس یک معلم داشتیم. با روحیات و سلیقه های متفاوت. خود من‌تا مدت ها سردرگم‌ بودم که هر مربی برای کدام درس بود، چه تکلیفی داد و چه توقعی از ما سر کلاس دارد. باز این مسئله هم جزء چیزهایی بود که بعضی مدارس برایش فکری کرده بودند و بعضی نه. فلسفه وجودی معلم راهنما از همین جا نشات گرفته بود،کسی که بتواند با بچه ها ارتباط بگیرد و بین این همه معلم جورواجور، دانش آموزان را راهنمایی کند. مثل معلم‌های پرورشی معلم راهنماها هم توانمدی های مختلف داشتند. بعضی در انجام ماموریت مهمشان موفق بودند و بعضی نه. ارتباط نداشتن یا کم داشتن همه معلم های یک پایه باهم، خودش کار را خیلی سخت کرده بود. ادامه مطلب در کامنت اول 👇

جشن تکلیف؛ مراسمی که برای همه‌ی ما دخترها آشناست. ‌ ‌ ‌خصوصا ما دهه شصتی‌ها که چند اتفاق جذابِ محدود در مدرسه‌های‌مان داشتیم و یکی‌ از آن‌ها جشن تکلیف بود. آن روز همه را در نمازخانه‌ی مدرسه جمع می‌کردند. با چادرهای سفید جلوی یک دکور ساده می‌نشستیم، روی سرمان تاج گل مصنوعی می‌گذاشتند و با لوح تقدیر یک عکس یادگاری می‌گرفتیم‌. غیر از این صحنه‌ای که یادم هست، خاطره‌ی ویژه‌ی دیگری از این جشن ندارم.‌ ‌ اما امسال که همراه دخترانم به کلاس دوم رفتیم، از اول سال فکر می‌کردم چه برنامه‌های ویژه‌ای برایشان داشته باشیم و چه کارهایی بکنیم که بیشتر در یادشان بماند. ‌ برای غافلگیرکردن‌شان پارک برویم یا شهربازی؟ جشن را در پارک برگزار کنیم یا ببریم‌شان رستوران. خلاصه تمام ایده‌های جذابی را که به ذهن‌مان می‌رسید، لیست کرده بودیم. ‌ ‌ولی کرونا ما را حسابی غافلگیر کرد... ما ماندیم و یک مدرسه و کلاس مجازی!‌ ‌‌ ‌قرار گذاشتیم روز تولد امام حسن(ع) قبل از اذان مغرب، کاپ کیک‌های جذاب و کاملا دخترانه به همراه یادداشت مربی و یک هدیه‌ی کوچک به دست دختران کلاس دومی برسد. ‌ ‌اگرچه با ایده‌آل‌هایمان فاصله داشت ولی همین کار هم همه‌ی بچه‌ها و خانواده‌ها را غافلگیر کرد. ‌ ✨دعا می‌کنم این خاطره‌ی خوب نوری بشود و مسیر بندگی‌شان را برایشان روشن‌تر کند.‌ ‌ سرکار خانم امامی: مربی کلاس دوم @m.s.hoseini.emami ‌ ‌#ادبستان_دخترانه #چمرانی_ها #حسینیه_کودک_شهید_چمران #جشن_تکلیف #جشن_عبادت #جشن_مذهبی #ولادت_امام_حسن #رمضان_كريم

🌱 شروع کار چمرانی ها، با اردوهای جهادی بود. اردوهایی که آثار و برکاتش هنوز هم در کارمان پیداست و باعث شد در مدل های دیگری، کاد جهادی را گسترش دهیم. مثل حضور بچه های پاکستانی در ادبستان، اطعام در روز غدیر، تهیه هدیه هایی برای بچه ها در مناطق محروم و پخش ارزاق و ... حالا هم میخوایم به بهانه ی تکاپوهای اسفند و مشغولیت هایمان برای نو شدن زندگی، یا علی بگوییم و دغدغه ای هم برای نو شدن دل هایمان پیدا کنیم. ‌ برای خرید مواد غذایی سهم هایی ۲۰ تومانی را در نظر گرفتیم. اگر شما هم دوست دارید در پخش ارزاق سهیم بین نیازمندان سهیم باشید؛ ‌ بسم الله... ‌ ۶۰۳۷ ۹۹۷۳ ۷۴۵۲ ۸۹۶۷ به نام علیرضا فراست ‌ #اطعام #نیازمند #نذر