"نذر فرهنگی و لبخند کودکان پاکستانی" . ورود بعضی آدمها در زندگیِ ما باعث باز شدن مسیرهای جدیدی میشوند. نه از این مسیرمعمولی ها، یک مسیرِ پرنور و سرسبز،چیزی شبیه دالان بهشت.🙃 مواجه شدنِ ما چمرانی ها با منطقه های دورافتاده و محروم نقطه عطفی در کارو زندگیمان بود، ولی همیشه این حسرت را داشتیم: کاش یه منطقه ی نزدیکتر میشناختیم که راحت تر بتونیم بهشون سربزنیم...🥺 . و این حسرت خیلی زود تبدیل به یک واقعیت شد. با تعداد خیلی زیادی خانواده ی پاکستانی،نزدیک بهشت زهرا آشنا شدیم که صمیمانه ما را پذیرفتند و چند سالی پسرهایشان را مهمان مدرسه مان کردند... در مناسبت های مختلف ما را به جمع خودشان راه دادند و تبدیل شدند به پاتوق ما در روزهای دلتنگی... . عیدغدیر که کرونا امان همه را بریده بود رفتیم با بچه ها بازی و فعالیت کردیم و دلمان باز شد، اربعین که جایی برای رفتن نداشتیم کنار بچه های پاکستانی زیارت اربعین و سرود "اگه یه کبوتر بودم" خواندیم. حتی در رفت و آمدهایمان خبر به دنیا آمدن نوزاد جدید را به ما داده اند و خواستند اسمش را روحانی همراهمان انتخاب کند.... . و این مسیر پر نور هنوز برای ما تمام نشده...❤ . خدا روشکر که نیت های پاک عزیزانی در این مسیر همراه ما بود و نذر فرهنگی‌شان پشتوانه‌ی این کار نیک. ان شاءالله توفیق سهیم شدن در آینده درخشان کودکان، به همه‌ی ما ارزانی شود. . #مجموعه_شهید_چمران#چمرانی_ها #نذر_فرهنگی#کودکان_پاکستانی #کمک_مومنانه#عید_غدیر#اربعین #آموزش #کودکانه

📚 وقتی با کودک سر‌وکار دارید، حتما تجربه ی هم‌بازی شدن با آنها راهم داشته اید. وقتی کودک می خواهد با لگو یک برج بسازد، چه می کنید؟ اجازه می دهید خودش آنقدر لگو ها را بالا و پایین کند تا راه چفت کردنش را یاد بگیرد یا همان اول، سریع لگو ها را از او گرفته و طریقه ی چفت کردن را یادش می دهید؟ در فعالیت های آشپزی و کاردستی چطور؟ پای کتاب خواندن و قصه گفتنش می نشینید؟ فرصت آزمون و خطا و تجربه کردن را به بچه ها می دهید؟ کودکان به فرصت نیاز دارند. هیچ عجله ای هم در تربیت شان نداریم. اجازه دهید خودشان کشف کنند و خودشان یادبگیرند و ما فقط درکنارشان باشیم.‌ ‌ در حسینیه کودک، سعی‌مان بر این است که این فرصت را به کودکان بدهیم. پنج ساله های چمرانی، هر روز فعالیت قصه گویی دارند. یکی از بچه ها که دوست داشت قصه بگوید، با همراهی خاله‌ها برای همه ی دوستانش قصه گفت. ‌ مربی: حدیثه ملکی، الهام قدمیاری ‌ #پنج_ساله_ها #قصه #قصه_گویی #مهارت #اعتماد_به_نفس #فرصت #کودک #تربیت #چمرانی_ها #حسینیه_کودک_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

🖌 وقتی کاسه های رنگ را دیدند، چشم هایشان برقی از خوشحالی زد. منتظر هیچ چیز و هیج کس نماندند... دستانشان را در رنگ فرو کردند و شروع به رنگ بازی کردند. لذت آزادی را از بچه ها نگیریم😊 ‌ #چهار_ساله_ها #حسینیه_کودک_شهید_چمران #رنگ_بازی #آزادی_کودک #طرح_درس #نقاشی #مجتمع_آموزشى_شهيد_چمران

🙆 بچه قراره در مدرسه چه کار کنن؟ درس بخونن خب بعدش چی؟ درس بخونن، درس بخونن و درس بخونن ‌ و اینطوری میشه که بعد از دیپلم، دیگه غیر از دانشگاه رفتن نمیتونن کاری بکنن چون در طول ۱۲ سال یا بیشتر یادنگرفتن و تمرین نکردن کار دیگه ای بکنن. ‌ دخترهای کلاس دومی در طول هفته یک بار پروژه هنر، یک بار پروژه آشپزی، پروژه خیاطی، پروژه نویسندگی و اردو دارن. برگزاری پروژه ها نه تنها باعث نشده بچه ها از درس عقب بمونن، بلکه باعث شده درسشون روند بهتری پیدا کرده و تثبیت هم بشه. کاش این فرصت رو به تمام بچه ها بدیم، فرصت درخشان زندگی رو.... ‌ #پروژه #کلاس_دومی_ها #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #مهارت #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

✒ مسئولیت پذیری، ویژگی ای نیست که یک روزه و دو روزه به دست بیاید. نیاز است سال ها کار شود تا یک انسان مسئولیت پذیر باشد. چیزی که جای خالی اش، این روزها حسابی احساس می شود. پسرهای کلاس دومی، هر شنبه، مسئولیت های کلاسشان را تقسیم می کنند و هر کس انجام یک وظیفه را به عهده می گیرد. تمیز کردن کلاس، دستیار مربی شدن، مسئول فعالیت های انتخابی و ... بعد از انجام مسئولیت ها و فعالیت هایشان، خودشان را ارزیابی می کنند. بعضی ها کارهایی که انجام دادند را با لبخند و برخی هم با مداد سبز مشخص می کنند. و بعد قرار گذاشتند، از ستون های سبزشان یک ساختمان بکشند و ببینند کدام ساختمانشان نیمه کاره است که بتواننددر هفته ی بعد آن را تکمیل کنند. #مسئولیت_پذیری #طرح_درس #کلاس_دومی_ها #ادبستان_پسرانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

💡 توقع مان که از کودک بالا می رود، دیگر فرقی نمی کند فرزندمان یک ساله است یا ده ساله. از کودک یک ساله توقع استقلال داریم و از کودک هفت ساله توقع کامل خوب خواندن و خوب نوشتن...گاهی یادمان می رود که با این توقع ها چه بر سر کودکانمان می آوریم. همه چیز، به جایش و در سن خودش، خوب است. ‌ مدتی است که پروژه‌ی نویسندگی را آغاز کرده‌ایم. تفاوت پروژه‌ی نویسندگی کلاس چهارم با پروژه‌ی نویسندگی سال‌های قبل چیست؟ کلاس اول که بودیم نمی‌توانستیم بنویسیم. با راه‌نمایی‌های بسیار زیاد مربی و به‌کمک تصاویر، کلمات را به هم وصل می‌کردیم و جمله می‌نوشتیم‌. کلاس دوم، از روی کتاب‌ها رونویسی می‌کردیم و خودمان داستانی نمی‌نوشتیم‌. کلاس سوم، باید داستانی را که مربی ساخته‌بود، می‌نوشتیم. فرقش با کلاس دوم این بود، که می‌توانستیم جاهایی از داستان را با خلاقیت خودمان تغییر دهیم‌. اما امسال می‌خواهیم طرح داستان خودمان را بریزیم؛ یعنی خودمان داستانی را طراحی کنیم و به‌وجود آوریم‌‌. براساس آن‌چه از کتاب خودت داستان بنویس خوانده‌بودیم، شروع کردیم به طراحی داستان. ‌ مربی: علی حاجی اکبری ‌ #کلاس_چهارم #کودک #توقع #آموزش #فارسی #نویسندگی #چمرانی_ها #ادبستان_پسرانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران