☀ از آسمان ها روی زمین آمدیم، جایمان شد آغوش مادرهایمان... بزرگ شدیم کم کم راه افتادیم، دویدن یاد گرفتیم و پریدن. پنج ساله شدیم وارد حسینیه کودک شهید چمران شدیم و باز هم بازی کردیم... پیش دبستانی رفتیم.... یک سال دیگر هم گذشت شدیم کلاس اولی، دیگر فقط بازی نمی کردیم کارهای مهم دیگری هم بود که باید انجام میدادیم کتابهای زیادی را باید میخواندیم حتی کتابهای زیادی را هم باید می نوشتیم. بزرگ‌تر شدیم... و شدیم همین جمع هشت نفره بچه های کلاس دوم، بزرگ‌ترین بچه های ادبستان دخترانه حمزه دوران... چمیار شدیم گاهی به آشپزخانه رفتیم، گاهی خدمات و کتابخانه... بعضی از روزها هم باید با بچه های کوچکتر بازی می کردیم. یک شب که همه خوابیدیم خواب دیدیم بزرگ‌تر شده ایم ولی هنوز در چمران درس میخوانیم، کارهایمان هم بزرگ‌تر شده بود، یک روز در هفته مسئول پختن ناهار کل مدرسه بودیم، خرید مواد غذایی هم با خودمان بود. یک چرخ خیاطی بزرگ در کلاس داشتیم و برای بچه هایی که از ما کوچکتر بودند خیاطی می کردیم و لباس می دوختیم، کتابخانه بزرگی در کلاسمان بود که گاهی وقتها بعد از ظهر ها که همه رفته بودند در مدرسه می ماندیم و کتاب می خواندیم. شده بودیم معلم کوچکتر بچه های محله، بعضی از روزها را به پارک می رفتیم و به بچه ها درس می دادیم. کارهای هنری مان روز به روز بهتر می شد، کلاس ما شده بود شبیه کلاس هنرمندان انقدر که از سفال و مجسمه و نقاشی و کلاژهای مختلف در شده بود... باز هم بزرگ‌تر شدیم انقدر که در آغوش همه ما بچه هایمان بود..... تصمیم گرفتیم مدرسه ای بسازیم مثل ادبستان حمزه دوران تا بچه هایمان آنجا به اندازه ما کودکی کنند و به وقت بزرگ شدن آنقدر بزرگ شوند که از پس هر کاری بر بیایند... ‌ پ.ن: بخشی از نمایش نامه ی کلاس دومی ها در #جشن_تکلیف و بندگی شان #کلاس_دومی_ها #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران #نماز

☀ این اولین جشن عبادت چمرانی ها بود... دخترهایمان آنقدر بزرگ شده اند که می توانند طعم شیرین عبادت را بچشند... و تلاش کردیم سهم کوچکی در چشاندن این شیرینی به دخترانمان داشته باشیم. ‌ جشن عبادت به سبک چمرانی ها👇 گوشه ای از پارک رو با کمک مامان ها تزیین کردیم. بچه ها از راه رسیدند و با دیدن بادکنک ها و مامان ها، حسابی غافلگیر شدند. با مامان ها وسطی و طناب کشی بازی کردیم. بعد رفتیم سراغ درست کردن لوح نماز. چهار گروه شدیم و هر گروه مسئول کشیدن کارهایی که در یک رکعت نماز انجام میدهیم، شد. قرار شد این لوح رو تو کلاس نصب کنیم تا قبل نمازهامون نگاهش کنیم. ‌ بعد نوبت رسید به نمایش دخترها که دو هفته ای بود باهم تمرین می کردند . بعد از نمایش و خوردن کیک، عمو اعلایی برای دخترها یک قصه تعریف کرد و یک بازی انجام دادند. و آخر هم نوبت هدیه های هیجان انگیز چمرانی ها رسید و همراه هدیه ها نماز ظهر و عصر هم اقامه شد. خدا را شاکریم بابت دیدن این فرشته های کوچک در لباس بندگی و اطاعتش... ‌ #جشن_عبادت #جشن_تکلیف #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران #کلاس_دومی_ها #چمرانی_ها #حمزه_دوران

💡 آیا چمران شعبه ی دیگری دارد؟ 👇 مدرسه‌ی صحرایی علّامه اقبال لاهوری مدرسه‌ی صحرایی، مدرسه‌ای بدون در و دیوار و سقف و پنجره است، که در هم‌سایگی امام‌زاده سه‌برادران جای گرفته. دانش‌آموزان این مدرسه، کودکان مهاجران پاکستانی هستند‌. هر هفته یکی‌دو روز این مدرسه فعّال می‌شود. مربّی‌ها می‌روند دنبال بچّه‌ها. آن‌ها را جمع و کارشان را آغاز می‌کنند. از بسترهای زندگی روزمرّه‌ی آن‌ها استفاده می‌کنند، تا خواندن، نوشتن و دانش‌ها و مهارت‌های گوناگون را به آن‌ها بیاموزند‌‌. دو نفر از بچه های پاکستانی مسئول ثبت نام شدند. بعد از ثبت‌نام، بچّه‌ها دو گروه شدند.‌ گروه اوّل یعنی بچّه‌های بزرگ‌تر درگیر پروژه‌ی درست‌کردن شربت شدند. آن‌ها برای درست‌کردن شربت به وسایلی نیاز داشتند‌. امّا در مدرسه‌ی صحرایی علّامه اقبال، وسایل را به‌آسانی دراختیار بچّه‌ها نمی‌گذاریم. آن‌ها برای به‌دست آوردن نیازهایشان باید مسیری را طی کنند. پیش از بیان مسیر رسیدن به وسایل، نکته‌ی مهم، ارتباط ادبستان حمزه‌ی دوران و مدرسه‌ی صحرایی است. دانش‌آموزان ادبستان( حسین صبری، علی حیدری و محمّد قطبی ) به‌عنوان مربّی( عمو ) در مدرسه‌ی صحرایی استخدام شدند‌. این مربّی‌ها، کلمات کلیدی و مهم را روی کاغذهای بلیت‌مانندی نوشتند، تا دانش‌آموزانِ مدرسه‌ی صحرایی ازروی نوشته‌های آن‌ها مشق کنند.‌ مسیر به‌دست‌آوردن وسایل همین است، که هرکس نام وسیله‌ای را که می‌خواهد روی بلیت سفیدی بنویسد و به مربّی‌های کوچک تحویل دهد. دانش‌آموزان مدرسه‌ی صحرایی در تلاش برای به‌دست‌آوردن موادّ شربت آموزش می‌بینند؛ مثلاً یاد می‌گیرند چه‌طور باید بنویسند شکر؛ چه‌طور باید بنویسند خاک‌شیر؛ چه‌طور باید بنویسند شربت. اگر شکل کلّی کلمه‌ها را یاد بگیرند، در مرحله‌ی بعد می‌آموزند که این کلّیت‌ها را به اجزایشان( حروف و نشانه‌های فارسی ) بشکنند. ‌ امّا تفاوت اصلی و مهمّ مدرسه‌ی صحرایی با مدرسه‌های دیگر: در مدرسه‌ی صحرایی فقط درس مهم نیست. مسئولیت‌پذیری هم مهم است. بچّه‌هایی که مسئولیت درست‌کردن شربت را به‌عهده گرفتند، پس از به‌دست‌آوردن وسایل، کارشان را شروع کردند. ‌ #یک_مدرسه_چمرانی #شعبه_چمران #مجتمع_آموزشى_شهيد_چمران #چمرانی_ها

"یه راهکار ساده برای قهرمان سازی" . کند و کاو بچه ها برای شناخت شخصیت ها و افراد بزرگ از سنین دبستان شروع میشه و کم کم اون هارو به سمت انتخاب سرمشق و الگو سوق میده. چه بهتر که بچه ها تو مسیر شناخت کسایی قدم بذارند که رنگ و بوی خدا و شهادت تو تک تک لحظات حیاتشون جریان داره😊 . زنگ هدیه ها بود که متناسب با موضوع یکی از درس ها حرف از شهید ادواردو انیلی شد. یکی از دخترهای کلاس چهارمی هم که حسابی خوش ذوق و با انگیزه بود، مشتاقانه به تحقیق و مطالعه درباره او پرداخت. . پ.ن: در فیلم بالا که توسط یکی از دخترهای کلاس چهارمی چمران تهیه شده، قسمتی از "کتاب ادواردو" اثر بهزاد دانشگر به همراه زندگی نامه شهید ادواردو انیلی به مناسبت شهادت او در ۲۴ آبان ۱۳۷۹ بیان شده🤗 . ✅این پست رو سیو کنید و یادتون باشه که حتما این کتاب رو بخونید:) . ⁉️راستی به نظرتون چه طور میتونیم بچه هارو به سمت مطالعه و شناخت افراد و شخصیت های بزرگ هدایت کنیم؟🤔 . #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #چمرانی_ها #هفته_کتاب_و_کتابخوانی#دختران_چمرانی #قهرمان#قهرمان_سازی#ادواردو_آنیلی #کتاب_ادواردو #شهید_و_شهادت

🇮🇷 🖋 #خاطرات_انقلاب ‌ 🔸 ما هر سال دهه فجر، غیر از مدرسه در خانه مان هم برنامه ویژه ای داشتیم. اصلا یادم نیست بقیه هم اینطور بودند یا نه؟ ولی ما از اول دهه فجر وسایل تزیینی به دیوار خانه می زدیم و تا روز 22بهمن مشغول آویزان کردن چیزهای مختلف به در و دیوار بودیم. یکی از تصاویری که بالافاصله بعد از دهه فجر به ذهن خود من می آید کاغذکشی های رنگی روی دیوار خانه ی قدیمی مان هست. آن وقت ها لحظه شماری می کردیم که دهه فجر نزدیک شود. هنوز هم با مرور آن خاطرات قند در دلم آب می شود. یادش بخیر.... #من_یار_انقلابم #پویش_مردمی_کودک_و_انقلاب #چمرانی_ها #دهه_فجر

📚 خیلی از عادت ها از بچگی شکل می گیره. مثل عادت به کتاب خوانی... اگه برای بچه ها کتاب بخوانیم، بگذاریم کتاب بخوانند، مدام بابت تا شدن و یا احیانا پاره شدن کتاب به آنها تذکر ندهیم، می توانیم کودک را با کتاب دوست کنیم. ‌ بچه های حسینیه کودک، برای یکشنبه ها لحظه شماری می کنند. تا به کتابخانه بروند. کتاب انتخاب کنند، کتاب بخوانند و کتاب امانت بگیرند. #کتاب #کتابخوانی #کتاب_کودک #پنج_ساله #حسینیه_کودک_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران