. زمانی که کودکان چیزی می‌خواهند که برایتان ممکن نیست آن را برایشان فراهم کنید، با به کار بردن منطق و توضیح اینکه چرا ممکن نیست، دردی را دوا نمی‌کنید. و در این شرایط بچه‌ها معمولا فقط اصرار بیشتری می‌کنند. در پست بعدی، راهکاری را به شما پیشنهاد می‌دهیم.

#کودک_راحت: در نوزادی به سرعت با برنامه های روزمره، خو می گیرد. در مجموع #سرحال است و به راحتی با تجربیات تازه سازگار میشود. #کودک_دشوار: برنامه های روزمره #نامنظم دارد، تجربیات تازه را به کندی قبول می کند و به صورت منفی و شدید واکنش نشان می دهد. #کودک_کندجوش: نافعال است، واکنش های ملایم و کند به محرک های محیطی نشان می دهد، خلق منفی دارد و به کندی با تجربیات تازه سازگار میشود. *توجه کنید 35% کودکان در هیچ یک از این طبقات جای نگرفتند و در عوض آمیزه ای از خصوصیات #خلق_و_خو را نشان می دهند.

. صداها يا #تصاوير ذهني اي كه به صورت يكنواخت در #ذهن مرور مي شوند تأثير #خواب_آور دارند. شما مي توانيد براي كودكتان از روش معروفِ #شمردن_گوسفندان استفاده كنيد. لازم نيست كه #فرزند شما حتما گوسفنداني را تصور كند كه در ذهن خود به آنها اجازه عبور مي دهد. از طرفي نبايد آنها را بشمارد چون اين به معني تلاش و زحمتي است كه كودك شما را مجبور به بيدار ماندن مي كند. به فرزندتان بگوييد #بره هاي ناز، بچه #گربه ها يا #پروانه هاي #رنگارنگ را تجسم كند كه در صفي طولاني سلانه سلانه از مقابل چشمان او عبور مي كنند.

. #مرگ نزدیکان و خویشاوندان یکی از چالش‌هایی ست که خانواده‌ها در مواجهه با آن سردرگم می‌شوند و نمی‌دانند چه برخوردی با بچه‌ها داشته باشند، اصلا به آنها بگویند کسی فوت شده؟ بچه‌ها را به مراسم تشییع و ختم ببرند؟ چه توضیحی درباره فرد فوت شده بدهند؟ اصلا مفهوم مرگ را چگونه برای بچه‌ها ترسیم کنند؟ ماه پیش مادربزرگ پدری شیما فوت کردن. از اون موقع گرفتاری ما شروع شد! نمی دونستیم اینکه بهش بگیم مادربزرگش مرده کار خوبیه یا نه. شیما فقط سه سال و نیمشه و مرگ چیز خوشایندی نیست. نهایتا کسی راهکاری بهم یاد داد که بشه جوابش و داد. شیما اومد پیشم : #مامان‌_بزرگ دیگه اینجا نمیاد؟ آمادگیش و داشتم. خیلی واقعی بهش گفتم: نه. خیلی ناراحت کننده س ولی اون دیگه اینجا نمیاد. -چرا؟ -خب چون دیگه زنده نیست. -یعنی الان کجاست؟ -یه جور #سفر. ولی سفری که دیگه نمیشه ازش برگشت. -خب، چرا نمیاد به ما سر بزنه؟ (اگر برای یه سوال، جواب قابل لمسی ندارین اونو با یه سوال دیگه غافلگیر کنید) -تو دلت براش تنگ شده؟ -آره دلم تنگ میشه. -منم دلم تنگ شده براش. دوس داری براش یه مراسم بگیریم که بفهمه بیادشیم؟ -از کجا بفهمه؟ (وقتی ذهن کودک سمت امور ذهنی و انتزاعی ای میره که توضیحش الان براش قابل فهم نیست، باید خیلی ملایم ذهنش و منحرف کنیم و به سمت امور ملموس ببریم.) -حس میکنه، همه کسایی که مامان بزرگ و دوس دارن و میتونیم جمع کنیم یه جا، یه عکس خوب از مادربزرگ داریم؟ -آره یه عکس بزرگ داریم که خندیده اونجا -خب خوبه، بیا فک کنیم چه کسایی هستن که دلشون برای #مادربزرگ تنگ شده، بعدشم ببینیم باید چه کارایی انجام بدیم. ( از این راه کودک رو هم در این پروسه درگیر کنید تا هم به #مهارت هاش کمک کرده باشین و هم موضوع مرگ کمی براش ملموس تر بشه )

شاید این یکی از سوالاتی باشد که تقریبا تمام بچه‌ها از والدینشان می‌پرسند و آنها را با یک معضل مواجه می‌کنند. بچه‌ها تا قبل از 7سالگی هنوز قدرت انتزاع ندارند فلذا نمی‌توان از آنها انتظار داشت بفهمند خدا هست ولی دیده نمی‌شود یعنی چه! آنها می‌خواهند خدا را تصور کنند، بدانند کجا زندگی می‌کند، چه می‌خورد و چه‌طور حواسش به همه جا هست؟ جواب والدین به این پرسش‌ها اهمیت به سزایی در شکل‌گیری تصور کودکان دارد و مبنایی برای تصورات و باورهای بعدی او خواهد شد. پس مهم است بدانیم چگونه به خطا نرویم و آنها را هم دچار اشتباه نکنیم. خیلی از بچه ها وقتی دو سه سالشون میشه و میبینن که ما خدا رو شکر میکنیم، از خدا کمک میخوایم و کارایی رو برای رضایت خدا انجام میدیم، براشون سوال میشه، پس این #خدا چه شکلیه؟ - بابا! خدا کجاست؟ -خدا همه جا هست. هرجایی که تو باشی و ما باشیم. -چرا نمیبینمش؟ از کجا میفهمیم هست؟ -ممم...سوال خوبیه! راستی به نظرت مامانت ناهار چی درس کرده؟ -قیمه! -تو دیدی؟ -نه ولی بوی قیمه داره میاد! -مگه تو بوی قیمه رو میبینی؟ -نمیبینم! -از کجا پس میفهمی هست. - ... -حسش کردی، نه؟ -اوهووم -ما خدا رو نمیبینیم ولی حسش میکنیم. -خدا چه شکلیه؟ -خدا مثل یه #نور قشنگ... که همه جا هست... -تو میبینیش؟ -نه! منم حسش میکنم. خدا تو رو به ما داده و ما خیلی بابت این ازش ممنونیم ☺ سعی کنید خیلی این بحث رو کش ندید چون بچه ها سوالای عجیب و غریب میپرسن! اما طوری هم رفتار نکنید که فک کنه دارید می پیچونیدش و یادتون باشه قرار نیست تا ته سوالاش و جواب بدین! تا یه جایی جواب بدین و باهاش بحث کنید تا با هم به یه نتیجه برسید، اما خوبه که ذهنش کمی هم درگیر ماجرا بمونه. و همین که وقفه کوتاهی شد موضوع رو سمت دیگه ای ببرین؛ مثلا: خب حالا میتونیم بریم ببینیم مامانت برای آماده کردن میز چه کمکایی میخواد!

. این کاملا طبیعی است که شما نگران فرزندتان باشید و لازم باشد به او توصیه هایی کنید. اما یادتان باشد هشدارهای همیشگی شما سر هر مساله ای اولا باعث می شود کم کم این هشدارها عادی شود و اثر مطلوب خود را در جای لازم از دست بدهد، دوما موجب می شود کودتان احساس #ناامنی کند و #ترس یار همیشگی اش شود و سوما، با این کار شما کسی می شوید که همواره در حال گوشزد کردن است و خب، اینجور آدم ها حوصله همه را سر می برند.