بجز بی حوصلگی و #کسل شدن، #درآوردن_دندان نیز از علل #گريه شیرخواران است. در اکثر مواقع  درست زمانی که می‌خواهید موفقیتتان را به علت برقراری #نظم خاصی در زندگی خود و فرزندتان جشن بگیرید؛ رشد دندان‌ها همه چیز را بهم می‌ریزد. نخستین #دندان حدود شش ماهگی رشد کرده و از لثه خارج می‌شود و در اغلب اوقات پدر و مادر را هم به اندازه خود شیرخوار متعجب می‌کند. بعد از جوانه زدن اولین دندان یاد می‌گیرید که چگونه پیشاپیش متوجه علائم مربوط به دندان درآوردن شده و آن را از #بیماری یا بداخلاقی‌های عادي کودک، تشخیص دهید. توجه کنید؛ اگر شیرخوار شما مرتب گریه و بداخلاقی می‌کند و تب یا علائم دیگری نیز وجود دارد، بی‌درنگ به #پزشک مراجعه کنید اما اگر علامت دیگری ندارد مسئله درآوردن دندان را در نظر داشته باشید. #مادر_کافی

. اکثر #والدین حتی پس از تولد نوزادشان نیز به اهمیت موضوع واقف نیستند. تولد نوزاد، شرایط زندگی و خود پدر و مادر را تغییر می دهد زیرا بزرگ کردن بچه - به ویژه در سال های نخست - کاری توان فرسا، ۲۴ ساعته، بدون تعطیلی و پر از دردسر های ریز و درشت است که اغلب والدین نمی دانند چگونه باید با این مسائل برخورد کنند. به همین دلیل هم در چند سال اخیر کتاب های بسیاری از جمله کتاب های دکتر #گاربر و دکتر #اسپاک درباره #تربیت_کودک به رشته تحریر در آمده اند که بدون تردید حاوی #راهنمایی های مفیدی برای بسیاری از والدین بوده اند. تربیت کودک و #آموزش به پدر و مادر پدیده جدیدی می باشد که در چند دهه اخیر اهمیت یافته است چرا که در روزگاران گذشته به چیزی بیش از دستور های کلی - که در اکثر موارد ریشه های اخلاقی داشتند - نیاز نبود اما زندگی در روزگار کنونی، آگاهی و اطلاع از تربیت کودک را به ضرورتی واقعی و جدی تبدیل کرده است به ویژه آن که عموم مردم از اهمیت سال های نخست و تاثیر مثبت آن بر #آینده کودک آگاهی یافته اند. #مادر_کافی

کودک خود را نزد یکی از آشنایان یا #پرستاری که برای او آشناست و وی‌ را دوست دارد، بگذارید اما او را با افراد نا آشنا یا #غریبه تنها نگذارید. از فردی که قرار است از کودکتان مراقبت نماید خواهش کنید؛ مدتی پیش از رفتن شما در منزل حضور به هم رساند چرا که اگر به محض مراجعه فرد مورد نظر، خانه را ترک کنید؛ حضور آن شخص با توجه به اینکه مصادف با رفتن شما و تنها ماندن کودک می‌شود، برای وی ناخوشایند بوده و کودک آن را به معنی #جدایی از شما تلقی می‌کند. هنگامی که قصد دارید از منزل خارج شوید، کودکتان را در #آغوش بگیرید، ببوسید و بگویید: «کارم که تمام شد برمی‌گردم». با #آرامش و رفتاری مناسب خانه را ترک کنید. به خودتان یادآوری نمایید؛ پیش از اینکه به #خیابان برسید، #گریه کودکتان به‌ پایان خواهد رسید. این شیوه را بارها و بارها و در موقعیت‌های مختلف تکرار کنید تا فرزندتان با این الگو آشنا شود و به آن خو بگیرد. #مادر_کافی

نکته مهمی که باید به آن اشاره کنیم این است؛ شما در روزهای اوّل حق انتخاب دارید. به اين معنا که می‌توانید با جریان خواب و خوراک شیرخوار پیش بروید یا اينکه سعی‌کنید برنامه خاصی را ترتیب دهید. به هر حال توانایی والدین در کنترل شرایط همواره بیش از آن چیزی است که تصور می‌کنند. برای مثال اگر شیرخوار هر شب ساعت مشخصی برای شیر خوردن بیدار می‌شود اما شیردهی در آن ساعت خواب شما را مختل می‌کند؛ می‌توانید به تدریج اندکی زودتر از برنامه مقرر به او شیر بدهید تا به مرور زمان شیر خوردن نوزاد تغییر نماید و بدین ترتیب به خوابتان لطمه نخورد. نوزادان و شیرخواران به مراقبت‌هایی از قبیل شیردهی، تعویض لباس، کهنه و یا پوشک، حمام کردن و انگیزش (تحریک) نیاز دارند. اگرچه آنان توانایی صحبت کردن را ندارند امّا از شنیدن و دیدن چهره شما لذت می‌برند. پس ارتباط خود را با فرزندتان حفظ کنید و اجازه ندهید فواصل بین صحبت‌کردن و لبخند زدن به او طولانی شود تا پس از مدت کوتاهی اولین آغون واغون‌های او را بشنوید که در واقع پاسخ فرزند دلبندتان به حرف‌ها و رفتار شماست. #مادر_کافی

شش تا هجده‌ ماهگی از بسیاری لحاظ دورانی پُرنشاط و در برخی جنبه‌ها دوره #آزمون_و_خطا است. کودک شما می‌خواهد هر چیزی را - بدون استثنا - کشف و هر کاری را تجربه کند. بنایراین باید بتوانید حرکت بعدی او را پیش‌بینی کنید و به عبارتی باید حتی پشت سرتان هم #چشم داشته باشید. بهتر است در اين دوره وقتی فرزندتان بیدار است، کم‌تر به انجام امور منزل برسید و بیش‌تر به وی رسیدگی نمایید، زیرا از یک سو بچه به تنهایی نمی‌تواند بسیاری از کارها را انجام دهد و از سوی دیگر خیلی زود #کسل و #خسته می‌شود. پس در این دوران, تنها گذاشتن کودک در اتاق یا پارک‌بازی به همراه اسباب‌بازی‌هایش صحیح نیست مگر اينکه بخواهید او را برای مدت خیلی کوتاهی تنها بگذارید و در این فرصت اندک به کاری ضروری بپردازید. وقتی #عصبانی هستید یا از #گریه‌ های کودک کلافه شده‌اید، او را در #پارک‌_بازی یا تختش قرار ندهید زیرا بدین ترتیب پارک‌بازی یا تختخواب برایش یادآور خاطره‌ای #تلخ خواهد بود. پيشنهاد می‌کنم با دنیای فرزندتان بیش‌تر آشنا شوید. خودتان را جای کودک قرار داده و دنیا را از دید وی بنگرید. برای این کار می‌توانید روی زانوهایتان بنشینید تا اتاق را از پایین و چنان که او می‌بیند، ببینید يا کف اتاق به سینه بخوابید و همانند او زوایای زیر #صندلی‌ ها و میز، #پریز های برق و... را بررسی نمایید تا هم متوجه خطرهای احتمالی شوید و هم احساس کودکتان را وقتی از پایین، شما را مثل یک #برج می‌بیند، درک کنید.

کودکان در نهایت روزی بزرگ خواهند شد پس به آن ها اجازه #رشد بدهید. به آنان امکان دهید، کارهای کوچک را خودشان به تنهایی انجام دهند و موفقیت های هر چند ناچیز به دست آورند تا اعتماد به نفسشان پرورش یابد و #مهارت های زندگی و توانایی های اجتماعی در آنان تقویت گردد. اما یادآوری می کنم که انتظارهای شما باید متناسب با سن و توانایی های آنان باشد، در غیر این صورت به جای #برنده شدن، #بازنده بودن را به فرزند خود می آموزید. #مادر_کافی