در زندگی هر فرد، سریع‌ترین تغییرات - جسمانی، ذهنی و حتی عاطفی در پنج سال نخست زندگی اتفاق می‌افتد و در طی این مرحله به راحتی متوجه تغییرات جسمانی و رشد کودکتان خواهید شد. گاهی اوقات والدین اظهار می‌دارند انگار همین دیروز بود که دختر یا پسر کوچولو و خوشگلمان را پس از تولّد به خانه آوردیم و این کودک ناتوان در مدت کوتاهی نشستن را آموخت. چهار دست و پا راه رفت و اکنون از دیوار راست بالا می‌رود و هیچ چیز و هیچ کس از دستش در امان نیست. برخلاف رشد و تکامل جسمانی کودک در پنج سال اوّل زندگی - که به‌ طور کامل بارز است - پیشرفت شگفت‌انگیز کودک در تغییر ادراک او از دنیا و افرادی که با آن‌ها در ارتباط است، چندان مشخص نیست. آنچه شما باید بدانید این است که از فرزندتان انتظارهایی واقعی داشته باشید و بی‌دلیل نگران رشد او نشوید بخصوص که این روزها والدین، کودکانشان را با کودکان دیگر مقایسه می‌کنند. به‌طور حتم جمله‌هایی از این قبیل برایتان آشناست: «کوچولوی شما هنوز راه نیفتاده؟ بچه من نه ماهش که بود می‌دوید!» اما وقتی مطمئن باشید که فرزند شما به خوبی رشد می‌کند و مهارت‌ها و توانایی‌های او با سن و مرحله‌ای از رشد که در آن قرار دارد متناسب است؛ از اضطراب بی‌مورد ناشی از مقايسه کودکان با یکدیگر، پیشگیری کرده‌اید. در اغلب موارد انتظارهای نابجای والدین - در حقیقت انتظارهایی نامتناسب با سن کودک - دردسرساز و مشکل آفرین هستند. مادر و پدری که سعی می کنند، موضوعی را با استدلال به کودکِ خُردسال خود بیاموزند، باید بدانند که درک این گفتگوی منطقی برای فرزندشان بسیار دشوار است. يا آن دسته از والدین که انتظار دارند، کودک نوپایشان از بین‌ گزینه‌های متعدد یکی را انتخاب کند، این نکته را در نظر نمی‌گیرند که او هنوز توانایی تصمیم‌گیری و انتخاب را ندارد. علاوه بر این وقتی کودکی شروع به تکلم کرده يا به اصطلاح زبان باز می‌کند والدین از یاد می‌برند فرزندشان هنوز کودک خُردسالی است که دنیا را بسیار ساده می‌بیند و درک درستی از آن ندارد، در نتیجه با او همانند یک بزرگسال رفتار می‌کنند. همان طور که توقع ندارید شیرخوار شش ماهه راه برود، از کودک دو ساله هم نباید انتظار داشت رفتار اجتماعی یک بچه چهار ساله را داشته باشد. آشنایی با چگونگی رشد و تکامل کودکان چه از نظر ذهنی و چه جسمی - به عبارت ساده‌تر آگاهی در مورد چگونگی رشد کودک و تغییرات جسمانی وی - به شما کمک می‌کند تا نیازهای کودک را به درستی و در زمان مناسب برآورده کنید. #مادر_کافی

. اکثر #والدین حتی پس از تولد نوزادشان نیز به اهمیت موضوع واقف نیستند. تولد نوزاد، شرایط زندگی و خود پدر و مادر را تغییر می دهد زیرا بزرگ کردن بچه - به ویژه در سال های نخست - کاری توان فرسا، ۲۴ ساعته، بدون تعطیلی و پر از دردسر های ریز و درشت است که اغلب والدین نمی دانند چگونه باید با این مسائل برخورد کنند. به همین دلیل هم در چند سال اخیر کتاب های بسیاری از جمله کتاب های دکتر #گاربر و دکتر #اسپاک درباره #تربیت_کودک به رشته تحریر در آمده اند که بدون تردید حاوی #راهنمایی های مفیدی برای بسیاری از والدین بوده اند. تربیت کودک و #آموزش به پدر و مادر پدیده جدیدی می باشد که در چند دهه اخیر اهمیت یافته است چرا که در روزگاران گذشته به چیزی بیش از دستور های کلی - که در اکثر موارد ریشه های اخلاقی داشتند - نیاز نبود اما زندگی در روزگار کنونی، آگاهی و اطلاع از تربیت کودک را به ضرورتی واقعی و جدی تبدیل کرده است به ویژه آن که عموم مردم از اهمیت سال های نخست و تاثیر مثبت آن بر #آینده کودک آگاهی یافته اند. #مادر_کافی

نکته مهمی که باید به آن اشاره کنیم این است؛ شما در روزهای اوّل حق انتخاب دارید. به اين معنا که می‌توانید با جریان خواب و خوراک شیرخوار پیش بروید یا اينکه سعی‌کنید برنامه خاصی را ترتیب دهید. به هر حال توانایی والدین در کنترل شرایط همواره بیش از آن چیزی است که تصور می‌کنند. برای مثال اگر شیرخوار هر شب ساعت مشخصی برای شیر خوردن بیدار می‌شود اما شیردهی در آن ساعت خواب شما را مختل می‌کند؛ می‌توانید به تدریج اندکی زودتر از برنامه مقرر به او شیر بدهید تا به مرور زمان شیر خوردن نوزاد تغییر نماید و بدین ترتیب به خوابتان لطمه نخورد. نوزادان و شیرخواران به مراقبت‌هایی از قبیل شیردهی، تعویض لباس، کهنه و یا پوشک، حمام کردن و انگیزش (تحریک) نیاز دارند. اگرچه آنان توانایی صحبت کردن را ندارند امّا از شنیدن و دیدن چهره شما لذت می‌برند. پس ارتباط خود را با فرزندتان حفظ کنید و اجازه ندهید فواصل بین صحبت‌کردن و لبخند زدن به او طولانی شود تا پس از مدت کوتاهی اولین آغون واغون‌های او را بشنوید که در واقع پاسخ فرزند دلبندتان به حرف‌ها و رفتار شماست. #مادر_کافی

#کودکان_نوپا بیش از حد به والدین می چسبند،  به آسانی و راحتی از آنان جدا نمی‌شوند و به هیچ‌وجه دوست ندارند پدر یا مادرشان از اتاق بیرون بروند. شاید این مسئله به شدت نه ماهگی نباشد ولی بچه باید مطمئن باشد که شما در نزدیکی او حضور دارید و وی را با کسی که نمی‌شناسد يا به او #اعتماد ندارد، تنها نمی‌گذارید. در نتیجه اگر او را در اتاق تنها بگذارید؛ شروع به فریاد کشیدن و #گریه کردن می‌کند و اگر او را به آشنایان یا #پرستار بسپارید، بدخلقی خواهد کرد. بعضی کودکان آن چنان به دور شدن از شما واکنش‌های هیجانی (#هیستریک) نشان می‌دهند که والدین برای پرهیز از تکرار آن کار و زندگی خود را تعطیل می‌کنند. حتی ممکن است نگرانی آنان به والدین نیز سرایت کند، به حدی که پدر و مادر تصور می نمایند، پس از خروجشان از خانه، اتفاق ناگواری برای فرزندشان رخ خواهد داد.

▪︎سرخی گونه‌ها که اغلب به شکل علامت جمع یا مثبت (+) است. ▪︎ #دندان_قروچه. ▪︎گاز گرفتن محکم اشیا. ▪︎#حباب‌ های کوچک سفید رنگ روی #لثه‌ ها. ▪︎افزایش مختصر دمای بدن، در حد کم‌تر از یک درجه سانتی‌گراد. دقت کنید در صورت افزایش بیش از یک درجه دمای بدن شیرخوار باید به پزشک مراجعه کنید. ▪︎#ادرار سوختگی (التهاب پوست ناشی از ادرار). ▪︎#گریه‌ های شدید و بیدار شدن‌های شبانه (#شیرخوار به دلیل درد از خواب می‌پرد). ▪︎کاهش مختصر #اشتها. اقدام های لازم: ▪︎ استفاده از دندان‌گیر . ▪︎ مصرف پودرهای گیاهی. ▪︎ استفاده از مختصری داروی مسکن (فقط استامینوفن) برای کاهش درد. ▪︎ برقراری آرامش و محبت کردن به کودک. #مادر_کافی

. کودکان باید به طور کامل با #حد_و_حدود و #خط_قرمز ها آشنا باشند و به وضوح بدانند چه کارهایی پذیرفته و کدام یک غیر قابل قبول هستند. با حد و حدود برای فرزندتان مشخص می کنید، از وی چه انتظاری دارید و تعیین محدوده #آزادی_عمل او تا کجاست. #مادر_کافی