اگر ارتباط والدین با فرزند قوی و با کیفیت باشد، کودک بیشترین اثر را از پدر و مادر خویش می‌گیرد؛ فارغ از اینکه دیگران چه رفتار، خصوصیات و شرایطی دارند. اما این باعث نمی‌شود که ما از ارتباطاتی که داریم غافل شویم، چون دیگران هم به نوبه خود بر کودک ما اثر دارند به خصوص در سنین نوجوانی. پدر و مادر باید از ابتدا سعی کنند تا روابط خوبی برای کودک ایجاد کنند به این معنا که با خانواده‌هایی رفت و آمد کنند که با آنها هماهنگی بیشتری دارند؛ خانواده‌هایی که بچه‌های همسن با فرزندان آنها دارند و از لحاظ #عقیدتی و سبک زندگی شبیه‌شان هستند. توصیه ما این نیست که با #اقوام قطع ارتباط شود نه! این اشتباه است. اما می‌توان روابط با اقوام را در صورت لزوم محدود کرد و درکنار آن حتما روابطی را جایگزین کرد. مثل روابطی که می‌شود با دوستان #مسجدی و #هیئتی و خانواده‌های هم سبک خود برقرار کرد. این حلقه‌ها و شبکه‌ها می‌تواند بسیار مفید و موثر باشد و پدر و مادر باید برای این جمع‌ها، برنامه‌ها و #هیئت‌ها برنامه داشته باشند تا هم به بچه‌ها خوش بگذرد و هم متناسب با سن‌شان از جمع بهره‌مند شوند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

بله، #نوازش، #بوسیدن و در #آغوش کشیدن کودکان به هنگام خواب خوب بوده و موجب آرامش‌شان می شود. حتی برای کودکانی که دچار #اضطراب و #نگرانی می باشند توصیه می شود تا پدرها و مادر ها ایشان را به هنگام خواب نوازش کنند ( به خصوص موها ‌و لاله گوش را ). به طور کل القا و ابراز عاطفه در این سنین از طریق #حواس و #لمس، صورت می گیرد و برای کودک الزامی است. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

پدر و مادر می توانند #مسجد رفتن را با یک #خرید لذت بخش همراه کنند اما نباید کودک را به مورد خاصی شرطی نمود. این اشکال ندارد و بلکه لازم است کودکان بدانند که بعد از مسجد همیشه اتفاق جالبی برای آنها می افتد ولی سعی کنند این اتفاق روی جریان خاصی مانند #بستنی خریدن متمرکز نشود. می توان یک بار گفت "بچه ها ما به مسجد می رویم بعد از آن بستنی می خریم، چه کسی با ما می آید؟" و بار دیگر گفت "بچه ها ما به مسجد می رویم و بعد از آن #پارک می رویم؟" یا "بچه ها دوست دارید بعد از مسجد، برویم منزل #مادربزرگ؟" و دفعاتی را نیز می توان با چیزی همراه نکرد. اگر کودک والدین خود را دوست داشته باشد معمولا دست رد به سینه شان نمی زند. باید دانست که بچه هایی که زیاد شرطی شوند، #انگیزه درونی خود را از دست می دهند و این موضوع در سال های بعد به شکل #توقع در آنها باقی خواهد ماند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

زمانیکه کودک موقعیت‌های این چنینی را برای پدر و مادر تعریف می‌کند که مثلا «دوستم مرا کتک زد یا مداد مرا برداشت من نتوانستم کاری بکنم.» ۳ حالت وجود دارد، اگر این آسیب جدی است، بدون اینکه کودک متوجه شود با مسئول #مهد یا #مدرسه تماس بگیرند و آنها را در جریان بگذارند تا این اتفاق دیگر تکرار نشود. اما اگر مسأله درباره حرف‌ها و کارهای معمولی است بهتر است والدین به جای اینکه مستقیم به او بگویند چه کار کند، تفکر او را فعال کنند و درباره راه‌های مختلف برخورد با این مشکل با او گفتگو کنند. مثلا به کودک بگویند: «وقتی او وسیله تو را برداشت چه کردی؟» ممکن است بگوید: «#گریه کردم.» می‌گوییم: «به نظرت چه کار دیگری می‌توانستی انجام دهی؟» ممکن است او پیشنهادی بدهد و ما هم راه‌های دیگر را مطرح می‌کنیم: «مثلا می‌توانستی به معلمت بگویی یا از او بپرسی چرا اینکار را می‌کند یا دستانش را بگیری که دیگر نتواند وسیله‌ات را بردارد یا مثلا به او محبت کنی و با مهربانی به او بگویی که دوست داری از تو اجازه بگیرد و... » والدین توجه داشته باشند که قرار نیست ما کودکان را #مظلوم بار بیاوریم و از طرفی هم نباید آنها را به سمت ظلم کردن سوق دهیم. آنها باید به این سمت بروند که با #تدبیر و دلیل از خودشان #دفاع کنند و نگذارند کسی آزارشان دهد. بنابراین درباره راه‌های مختلف با کودک صحبت مي‌کنيم. او راه‌های مختلف را امتحان می‌کند و به پدر و مادر نتیجه را می‌گوید. در این صورت نه تنها راه حلی برای مشکلش پیداکرده بلکه تفکرش فعال می‌شود و در زندگی در مواجهه با مسائل مختلف راه‌حل‌های مناسب را پیدا می‌کند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

کودکان در ابتدا اساسا مفهوم #ناسزا را نمی‌دانند و در دو صورت ممکن است آن را به کار ببرند؛ اول اينکه در خانواده یا اطرافیان رایج باشد و دوم اينکه با به کار بردن آن توسط کودک واکنشی به او داده شود که او بفهمد با به کار بردن آن می‌تواند #توجه دیگران را به خود جلب نموده و یا آنها را برنجاند. در حالت اول بایستی کودک را از آن موقعیت‌ها دور کنید، در جمع برایش #همبازی پیدا کنید و اگر نیست خودتان با او #بازی کنید تا سرگرم شود و هم‌صحبت فرد مورد نظر نباشد. نگران ناسزا گفتن کودک نباشید. رفتار او تقلیدی است و چون پدر و مادر اهل ناسزا گفتن نیستند، این رفتار گذراست. بنابر این برخورد تند والدین می‌تواند خودش بیشتر آسیب‌ زننده باشد. در حالت دوم با بی‌اعتنایی به کودک هنگام به کار بردن آن کلمه و عدم واکنش شدید نسبت به او، آن عبارت از #دایره_لغات او خارج خواهد شد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

درباره #کندن_پوست_لب به نظر می‌آید ناشی از #اضطراب باشد. در درجه اول باید علت #نگرانی و اضطراب را پیدا کرد. مادر دقت کند چه وقت این کار بیشتر است. در جمع یا خانه، در #مهد یا #مهمانی، پنهان یا در برابر دیگران و به این ترتیب منبع و منشا اضطراب را پیدا کند. می‌توان پوست لب را چرب کرد که نتواند آن را بکند. اگر این رفتار  خیلی شدید است، می‌توان ماده تلخی به لبش بزنند.