وقتی به دلخوری ها اجازه میدیم که بیاند و روی هم جمع بشند و حتی تبدیل بشند به خشم و تحریک پذیری! ممکنه بعضی ها فکر کنند. چه قدر آدم عصبانیه! در حالی که این وسط نیازهای بیان نشده ای وجود داشته اند که دیده و شنیده نشده اند! خوبه که این جور وقتها از خودمون بیرون بیایم بشینیم به تماشا و ببینیم چه اتفاقی داره میافته! شاید این وسط نیاز باشه دستی رو شونه خودمون بذاریم! #کنترل_خشم #فرزندپروری_آگاهانه #شفقت_به_خود #والدین_آگاه #والدین_موفق #کنترلخشم

بچه بزرگ کردن در هر سنی که باشند با چالش هایی همراهه. پس اولین قدم اینه که زحمتی که والدین می‌کشند دیده بشه و ارزش گذاری بشه ! قابل درکه که برخی افراد عادت به توصیه های این چنینی دارند و توصیه هایی می کنند که زیاد حمایت کننده نیستند! این به این معنا نیست که نیت آنها واقعا کنایه زدن و حمایت نکردن باشه. بیاید تمرین کنیم از جملات حمایت آمیز برای خانواده ها استفاده کنیم. ممکنه ندونیم زمانی که داریم با یه نفر حرف میزنیم تا چه حد خسته و دلمرده است ودر این لحظه چه قدر به کلمات حمایت گرانه ما نیاز داره! اولین قدم بدون شک اینه که در فضاهای مجازی شبیه این دست از قضاوت برداریم و حمایت کردن و حمایت گرفتن را یاد بگیریم. کدوم یک این جملات غیر حمایت گرانه براتون آشناست و از اطرافیانتان شنیدید؟ بهترین جمله حمایت گرانه ای که شنیدید و بهتون چسبیده کدوم بوده؟ #فرزندپروری_آگاهانه #فرزندپروری_شاد #والد_آگاه #والدین_شاد #نرگس_کرمانی_مشاوره

از دو جنبه میشه موضوع نگاه کرد، یکی برچسبی که وقتی افراد به مشاور مراجعه می‌کنند جامعه میزنه و حتی خودشون احساس می‌کنند. و دوم احساس بی کفایتی و شرمی که از خوندن و دیدن پیج های روانشناسی ایجاد میشه؟ روز ده بار باید بچه را بغل کنی! یک یا دو ساعت باید حتما باهاش بازی کنی، فلان ساعت بخوابه! فلان سن از شیر یا پوشک بگیری! انگار انسان بودن یه پکیج راهنما داشته که تازه کشفش کردند! شما نظرتون چیه؟

در مورد نیاز به استقلال و خودمختاری در پست های قبل گفتم، نکته مهم برای پرورش کودک با دلبستگی ایمن، آن است که: نیاز به ارتباط و نیاز به استقلال، همراستا با هم تامین بشوند، ‏ نیاز به ارتباط چیه؟ سوال مهم اینکه، برای اینکه بچه احساس امنیت بکنه و نیازش به ارتباط تامین بشه، دائم باید بهش بچسبم؟ دائم باید کنارش باشیم؟ در کارها کمکش کنیم؟ حواسمون باشه که نخوره زمین، گرسنه نمونه، سرما نخوره، مدادش نوک داشته باشه؟ پس استقلالش چی میشه؟ 📍 نیاز کودک به ارتباط در واقع، در دو زمان ممکنه اتفاق بیفته، یکی، زمانی که در حال کاوش، یادگیری و یا جستجو در محیطه و اگر، تاکید میکنم اگر، حمایت نیاز داشت ما هستیم، و دوم، زمانیه که داره احساسات سختی را تجربه میکنه، مثل: ترس، غم، عصبانیت. که نیاز داره یک بزرگسال کمکش کنه از عهده این احساس سخت بر بیاد. به نظر شما وقتی بچه ها عصبانی و ناراحت هستند، چه طور میشه کمکشون کرد؟ مادری میگفت من میکنمش تو حمام ، میگم گریه ات که تموم شد می تونی بیای بیرون! شما چی کار میکنید؟ #روانشناسی #روانشناسی_کودک #امنیت #استقلال #امنیت #رواندرمانی #والدگری #والدین_موفق #والدین_آگاه #کودک_شاد #کودک #درمانگر#مشاوره #ارتباط #ارتباط_موثر #عشق #ذهنی_سازی #درمانگر_کودک #نرگس_کرمانی #تربیت_کودک

نتیجه تحقیقات بدست آمده درباره تاب آوری را می‌توان در فرزند پروری استفاده کرد. در واقع دانستن این حقیقت به ما کمک می‌کند که پس از مواجه با حادثه ناراحت کننده و شوک آور بدانیم که تاب آوری مورد نیاز آن به همراه آن رخ خواهد داد و لازم نیست کار فوق العاده ای برای آن انجام دهیم. نکته قابل توجه این است که تاب آوری بچه ها در موارد زیادی نادیده گرفته می‌شود. تا جایی که حتی شک میکنیم چنین نیرویی هم وجود دارد! روی سخن من با والدین سخت گیر نیست. که گاهی حتی احساسات کودکان را نادیده می‌گیرند. روی سخنم با والدین بیشتر نگران است که گاهی اضطراب ها بیش از حد وارد فضای تعاملی آنان می‌شوند. ما گاهی اون قدر نگران میشیم و فکر میکنیم که فرزند ما چه طور خواهد توانست با مسئله کنار بیاد. که شاید یک از شیر گرفتن یا تولد نوزاد جدید تبدیل به تروما در خانواده میشود! طوری که خود کودک هم باورش میشه فاجعه ای رخ داده نابخشودنی و نمیشه به این راحتی ها فراموشش کرد. در واقع ما تاب آوری را بسیار کمتر از آنی است که می‌پنداریم! به دلیل نگرانی که داریم آن قدر به بچه ها می‌چسبید که کودک دچار اضطراب جدایی می‌شود. در مسائل مربوط به سلامتی ، گاهی یک عارضه پزشکی کوچک تبدیل به ترومایی ادامه دار در خانواده می‌شود.کاش کمی بیشتر اعتماد میکردیم به توانایی های عمیق درونی خود و نزدیکانمان. حتما و بدون شک مسائلی چون از دست دادن والدین و یا جدایی آنها، تاثیرات عمیقی روی کودکان می‌گذارد. ولی هیچ کدام دلیل نمی‌شود که برچسب همیشگی برای این کودکان باز باشد و یا ما یقین داشته باشیم که اتفاق حل نشدنی برای آنها رخ داده است. که این دقیقا نادیده گرفتن نیروی عظیم دورنی انسان است. #تابآوری #تاب_آوری #کودکان_شاد #والدگری #والدین_سمی #استرس_پس_از_سانحه #ptsd #از_شیر_گرفتن #تروما #اضطراب #از_پوشک_گرفتن #جراحی #شکستن_دست #فرزندپروری_آگاهانه #والدین_موفق #اضطراب_جدایی #اعتماد_به_نفس #اعتماد_به_کودک

حدودا نه یا ده سال پیش، دو تا بودند. دم ایستگاه اتوبوس سرکوچه ما ایستاده بودند، نه اون قدر بلند قد و تنومند ، نه خیلی نازک و بچه سال، در مورد سن درخت ها چیزی نمیدونم، ولی احتمالا شش سال داشتند، همسال و هم‌ جنس، پاییز بود و من هر روز که منتظر اتوبوس می‌ایستادیم خواسته یا ناخواسته نگاهم بهشون می‌افتاد. یکی پاییزی شده بود. با برگ های زرد و قرمز و نارنجی، ولی دومی چنان سبزی را در خودش حفظ کرده بود که گویی هیچ رنگی به جز سبز شایسته ستایش نیست. و من گمان میکردم عجب مقاومتی! ‏درخت اول رنگ به رنگ شد تمام زرد و قرمز تجلی کامل پاییز. دومی همچنان سبز باقی ماند، انگار که زیر بار پاییز نرفته باشد. سرمای زمستان اما قوی تر از آن بود که بخواهد تمام سال را دوام بیاورد! یک ماه نشد که برگ ها همان طور سبز ولی بی جون و بی رمق ریختند. و هر دو درخت بی برگ آماده زمستان شدند. آن یکی پاییز را به تمامی چشیده و با رنگ رنگ‌ برگ ها چشم رهگذران را نوازش کرده بود. و دومی با مقاومت در برابر فصل برگ ریز بدون هیچ تغییر رنگی از فصل عبور کرد. قصه این دو درخت در پاییز آن سال عبرت روزگار من شد‌، گاهی مقاومت در برابر تغییر و اصرار بر سبزی گذشته رنگارنگ پاییزمان را بی رمق می‌کند.