من: میای با هم رویا پردازی کنیم. مثلا وقتی تو بزرگ شدی خانم شدی. با هم یه بار بریم سویس! همون کوههایی که خونه پدر بزرگ هایدی بود!😇 دخترک: باشه بریم. دخترک: نه مامان. من نمیام! من: چرا؟ دخترک: من خونه پدر بزرگ هایدی را دوست ندارم. میخوام ساعت ۶ برم تو پارکنیگ با دوستام دوچرخه سواری کنم! من: 😐 دخترم:😌 #چگونه_به_رویاهای_مادر_خود_گند_نزنیم؟ #ساعت_چنده_مامان_۶_نشده_نه_عزیزم_الان_ده_صبحه_؟!! #قرنطینه_و_پارکینگ #برای_تحقق_رویاها_جای_دور_نرویم_بازی_در_پارکینگ_هم_همان_لذت_را_دارد!!!

بازی برد و باخت برای بچه ها مناسبه یا نه؟ شما چه بازی هایی با فرزندتان میکنید که به نظرتون خیلی دلچسب و مناسبه؟ #بازی_کودک #بازی_فکری #فرزندپروری_آگاهانه #فرزندپروری_شاد

مهارت شناخت احساسات خود، درک و همدلی با دیگران و حتی همدلی با خود چیزی نیست که از فضا اومده باشه یا مثل رنگ چشم باهاش به دنیا اومده باشیم. یک مهارته که مثل خیلی از مهارت‌های دیگه میتونیم یاد بگیریم ، و با تمرین در اون حرفه‌ای بشيم. ولی وقتی به دستش بیاریم و پرورشش بدیم. احساس معجزه را می‌بینیم. از همین امروز شروع کنیم ابزارها را در این مسیر بشناسیم. نیازهای خودمون و نزدیکانمون را ببینیم. و بهش پاسخ بدیم. من میتونم به وضوح بگم از زمانی که با یک سری رویکردهای روانشناسی آشنا شدم. بخش هایی از زندگی ام زیر و رو شد. شما در این زمینه چه تجربه ای دارید؟ #نرگس_کرمانی_مشاوره #والدین_موفق #والد_آگاه#والدین_شاد.

معرفی کتاب: میدونم، واقعا به عنوان یک مادر میدونم که چه قدر سر و کله زدن با نافرمانی و سرتق بازی سخته! همه احساسات بد را در آدم بالا میاره. احساس طرد، بی کفایتی، خشم. غم و تنهایی و ... ولی وسط همه ناراحتی ها و اعصاب خوردی ها و راهکارهای مقابله یه لحظه فکر کنیم عجب فکر باحالی کرده ها در مخالفت با ما! یا روشی استفاده کرده که با ذهن ما خیلی فاصله داشته! و یک احتمال کوچیک بدیم که اگر من سرکوبش نکنم و نخواهم همه چیز مطابق پیش فرض های من پیش بره شاید اتفاقات خیلی تازه ای بیفته! منبع کتاب: استعداد نافرمانی، نوشته فرانسسکا جینو، ترجمه یاسمین شاکری. " ماجراهای فوق العاده،دانش فراوان و توصیه های عالی و کاربردی درباره این که چگونه و چرا و چه وقت می توانیم قوانین را بشکنیم" #نافرمانی_کودک #لجبازی #استعداد_ویژه #والدین_موفق #کودک_شاد #والدین_آگاه

حدودا نه یا ده سال پیش، دو تا بودند. دم ایستگاه اتوبوس سرکوچه ما ایستاده بودند، نه اون قدر بلند قد و تنومند ، نه خیلی نازک و بچه سال، در مورد سن درخت ها چیزی نمیدونم، ولی احتمالا شش سال داشتند، همسال و هم‌ جنس، پاییز بود و من هر روز که منتظر اتوبوس می‌ایستادیم خواسته یا ناخواسته نگاهم بهشون می‌افتاد. یکی پاییزی شده بود. با برگ های زرد و قرمز و نارنجی، ولی دومی چنان سبزی را در خودش حفظ کرده بود که گویی هیچ رنگی به جز سبز شایسته ستایش نیست. و من گمان میکردم عجب مقاومتی! ‏درخت اول رنگ به رنگ شد تمام زرد و قرمز تجلی کامل پاییز. دومی همچنان سبز باقی ماند، انگار که زیر بار پاییز نرفته باشد. سرمای زمستان اما قوی تر از آن بود که بخواهد تمام سال را دوام بیاورد! یک ماه نشد که برگ ها همان طور سبز ولی بی جون و بی رمق ریختند. و هر دو درخت بی برگ آماده زمستان شدند. آن یکی پاییز را به تمامی چشیده و با رنگ رنگ‌ برگ ها چشم رهگذران را نوازش کرده بود. و دومی با مقاومت در برابر فصل برگ ریز بدون هیچ تغییر رنگی از فصل عبور کرد. قصه این دو درخت در پاییز آن سال عبرت روزگار من شد‌، گاهی مقاومت در برابر تغییر و اصرار بر سبزی گذشته رنگارنگ پاییزمان را بی رمق می‌کند.

قبل از این که فرزند اولم به دنیا بیاد هیچ تصویری از دلتنگی های ردیف اول نداشتم. فقط به موهای دم موشی و دامن پفی صورتی فکر ميکردم. ولی الان معتقدم هر پدر ومادری قبل از تولد باید یه تصویر درست از زندگی بعد از بچه داشته باشه. نه برای این که نگران بشه یا بترسه و به تاخیر بندازه. برای این که مسلح و با شناخت و آگاهی بیاد تو میدون. برای شما کدوم صفحه سنگین تر بود؟ دلتنگی برای روزهای قبل یا زندگی با معجزه؟ #فرزندپروری_آگاهانه #فرزندپروری #تولد #مادر #پدر #خواب_راحت #والدین_موفق