رنگ آبی ایجاد شده بر روی دست‌ و پاها بیانگر کبودی است. کبودی به علت کاهش جریان خون در پوست دست‌ و پا بوجود می‌آید. اين حالت به‌طور مکرر در طی ساعت‌های اول زندگی رخ می‌دهد. با این حال هرگز نباید اطراف صورت و لب‌ها آبی شود. رنگ آبی صورت و لب‌های نوزاد و يا پوست آبی و تیره نوزاد دختر شما ممکن است بیانگر یک مشکل جدی باشد و نیاز به توجه فوری پزشکی دارد.  #کبودی #مشخصات_ظاهری_نوزاد منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

نوزادان به ندرت دارای سر گرد و با شکلی کامل و مطلوب هستند. برخی از آن‌ها دارای سر بزرگ هستند و برخی دیگر نیز سر کوچک دارند. برخی از نوزادان سر گرد دارند و برخی نیز در اثر فشار در روند قبل از تولد سر بیضی شکل دارند. یکی از تغییراتی که ممکن است در رابطه با سر کودک توجه شما را جلب کند، جای فورسِپس است. اگر نوزادتان با استفاده از #فورسپس به شما تحویل داده شد علائم ناشی از فشار فورسپس بر روی صورت نوزاد، معمولا بر روی چانه و فک ممکن است قابل توجه باشد. در رابطه با اینکه نشانه به سرعت و در طی یک یا دو روز آینده ناپدید خواهند شد اطمینان کسب کنید. پس از کمرنگ شدن نشانه‌ها، در صورتی که گره های کوچک و سفتی را در طول استخوان‌های چانه در موقعیت نشانه‌ها احساس کردید نگران نباشید، این گره‌ها ناپدید خواهد شد. منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

تغییر دادن موقعیت کودک يا پاک کردن بینی یا دهان کودک، گرفتگی بینی کودک را برطرف نمی کند. شما ممکن است نیاز به استفاده از یک #سرنگ_حبابی (پوآر بینی) که دستورالعمل آن در زیر آمده است، داشته باشید: در دهان: بدن کودک را در حالی که سرش کمی پایین‌تر از بدنش قرار دارده به یک طرف بچرخانید. قبل از قرار دادن حباب در دهان بیمار آن را به داخل فشار دهید. هنگام کشیدن مخاط و شیر مراقب باشید. غشای مخاطی پوست ظریف داخل گونه‌ها یا پشت گلو را نگیرید. حباب را بیرون بکشید و محتویات درون آن را به روی پارچه بریزید. در بینی: به طریق مشابه، مخاط بینی را بیرون بکشید. تنها توک سرنگ حبابی را داخل کنید. موقع انجام دادن این کارها بسیار مراقب باشید. کشیدن مخاط دهان و بینی با شدت در اغلب اوقات یا برای مدت طولانی، می‌تواند موجب خشک شدن و تحریک بافت‌های ظریف و آسیب شدید دهان و بینی بشود. منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

نوزادان اغلب بعد از تولد آسیب پذیر هستند. آن ها به راحتی دچار عفونت می شوند و یا ممکن است با مشکلات خاص مادرزادی دنیا بیایند. هر زنی که برای بار اول مادر می شود لازم است بداند که باید مراقب چه چیزهایی باشد و اینکه چه زمانی شرایط بچه جدی است. چند مورد از مشکلات و بیماری های رایج نوزادان در پست های آینده مورد بحث قرار خواهد گرفت... #مشکلات_رایج_نوزادان

نقاط نرم روی جمجمه نوزاد شما مکان‌هایی که گاهی اوقات می‌توانید نبض زیر پوست آن را احساس کنید #جاندانه نامیده می‌شود. اغلب نوزادان دو جاندانه دارند، یکی در بالای سرشان و دیگری کمی عقب‌تر در پشت سرشان. این نواحی مکان‌هایی هستند که استخوان جمجه نوزاد در آن به اتفاق سایر نواحی هنوز رشد نکرده است. این ساختار منعطف به جمجمه اجازه می‌دهد که در طی درد زایمان متراکم شود و در طی سال‌های اولیه زندگی به رشد خود ادامه دهد. جاندانه پشت سر تقریبا ظرف ۴ ماه اول بدو تولد سفت می‌شود. در حالی که جاندانه جلوئی تا حداقل یک سالگی کودک محکم نمی‌شود. از آرام لمس کردن این نواحی نترسید. آن‌ها با یک غشای ضخیم برای محافظت از جمجمه کودک شما پوشانده شده است. نامتقارن بودن صورت: درصورت زیاد شدن فشار رحم که موجب خمیدگی سر به اطراف می‌شود (حالتی که شانه به طرز محکمی به استخوان فک فشار وارد کند) صورت نوزاد شما ممکن است کج به نظر برسد. اين ناهماهنگی بصورت خودبه‌خود ظرف چند هفته یا چند ماه از بین می‌رود. منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

#برفک یک #عفونت مخمر مانند در دهان کودک است. این عفونت ممکن است همچون دانه‌های کمی برآمده سفید و یا مایل به خاکستری شبیه به شیر بسته شده بر روی زبان، سقف دهان، لب‌ها يا گلو به نظر برسد. این دانه‌ها چسبناک هستند و به آسانی با آب پاک و محو نمی‌شوند. در صورت پاک کردن و مالش بافت زیرین آن‌ها آسیب می‌بیند و دچار خونریزی می‌شوند. علائم دیگر برفک ممکن است شامل بی‌قراری، تغذیه کم و ادرار سوختگی مکرر در نوزاد باشد. ادرار سوختگی ممکن است در نتیجه عفونت‌های برفکی دارای نوک قرمز بوجود بياید. در صورتی که از سینه خود به نوزادتان شیر می‌دهید و نوزادتان دارای برفک باشد. ممکن است پستان شما نیز دارای عفونت باشد که می‌تواند موجب ترک خوردن نوک پستان، خارش یا سوزن سوزن شدن آن بشود. نوک پستان‌ها ممکن است قرمز، متورّم يا دردناک شود. در صورتی که عفونت واژینالی دارید، از شستن دست‌هایتان به طور کامل مطمئن شوید، بطوری که عفونت را به کودکتان منتقل نکنید. برفک و دیگر عفونت‌ها با درمان دارویی و یا پماد درمان می‌شوند. بیشتر وقت‌ها ممکن است شما و کودکتان به‌طور هم‌زمان درمان شوید. داروهای تجویز شده معمولا از ترکیباتی مانند کلوتریمازول-نیستاتین-فلوکونازول و ایتراکونازول ساخته می شود که پزشک براساس نوع میکرو ارگانیسم تجویز می کند.دارو به شکل مایع است وبا قطره چکان بلافاصله پس از غذا ویا حداقل ۱۰دقیقه قبل از غذا باید مصرف شود. منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد