ابتدا مطمئن گردید که کودکتان به خودش، دیگران و اسباب و اثاثیه منزل آسیبی وارد نمی‌کند. سعی کنید #خونسرد و #آرام باشید. #عصبانیت شما فقط شرایط را وخیم‌تر خواهد کرد و اگر فکر می‌کنید؛ ممکن است #کنترل خود را از دست بدهید، از اتاق خارج شوید چرا که در غیر این صورت، موجبات #نحسی مجدد او را فراهم خواهید کرد. برای #استدلال و توضیح وقت خود را تلف نکنید. او نمی‌خواهد حرف شما را بشنود بنابراین به حرفتان گوش نخواهد کرد. در نظر داشته باشید که در اغلب موارد بچه‌ها در محیطی امن و جدای از دیگران زودتر از نحسی خارج می‌شوند اگرچه در برخی دیگر از کودکان این مسئله وضعیت را بدتر و وخیم‌تر می‌کند. وقتی مطمئن شدید که کودک نمی‌تواند به کسی یا چیزی آسیب برساند، از اتاق خارج شوید. #کودکان_نوپا وقتی بزرگ تر می شوند برای اینکه بتوانند کار مورد علاقه‌شان را انجام دهند؛ #نمایش نحسی را اجرا می‌کنند که بهترین راه خنثی کردن آن، بی‌تفاوتی و بی‌توجهی به آنان می باشد. #مادر_کافی

در زندگی هر فرد، سریع‌ترین تغییرات - جسمانی، ذهنی و حتی عاطفی در پنج سال نخست زندگی اتفاق می‌افتد و در طی این مرحله به راحتی متوجه تغییرات جسمانی و رشد کودکتان خواهید شد. گاهی اوقات والدین اظهار می‌دارند انگار همین دیروز بود که دختر یا پسر کوچولو و خوشگلمان را پس از تولّد به خانه آوردیم و این کودک ناتوان در مدت کوتاهی نشستن را آموخت. چهار دست و پا راه رفت و اکنون از دیوار راست بالا می‌رود و هیچ چیز و هیچ کس از دستش در امان نیست. برخلاف رشد و تکامل جسمانی کودک در پنج سال اوّل زندگی - که به‌ طور کامل بارز است - پیشرفت شگفت‌انگیز کودک در تغییر ادراک او از دنیا و افرادی که با آن‌ها در ارتباط است، چندان مشخص نیست. آنچه شما باید بدانید این است که از فرزندتان انتظارهایی واقعی داشته باشید و بی‌دلیل نگران رشد او نشوید بخصوص که این روزها والدین، کودکانشان را با کودکان دیگر مقایسه می‌کنند. به‌طور حتم جمله‌هایی از این قبیل برایتان آشناست: «کوچولوی شما هنوز راه نیفتاده؟ بچه من نه ماهش که بود می‌دوید!» اما وقتی مطمئن باشید که فرزند شما به خوبی رشد می‌کند و مهارت‌ها و توانایی‌های او با سن و مرحله‌ای از رشد که در آن قرار دارد متناسب است؛ از اضطراب بی‌مورد ناشی از مقايسه کودکان با یکدیگر، پیشگیری کرده‌اید. در اغلب موارد انتظارهای نابجای والدین - در حقیقت انتظارهایی نامتناسب با سن کودک - دردسرساز و مشکل آفرین هستند. مادر و پدری که سعی می کنند، موضوعی را با استدلال به کودکِ خُردسال خود بیاموزند، باید بدانند که درک این گفتگوی منطقی برای فرزندشان بسیار دشوار است. يا آن دسته از والدین که انتظار دارند، کودک نوپایشان از بین‌ گزینه‌های متعدد یکی را انتخاب کند، این نکته را در نظر نمی‌گیرند که او هنوز توانایی تصمیم‌گیری و انتخاب را ندارد. علاوه بر این وقتی کودکی شروع به تکلم کرده يا به اصطلاح زبان باز می‌کند والدین از یاد می‌برند فرزندشان هنوز کودک خُردسالی است که دنیا را بسیار ساده می‌بیند و درک درستی از آن ندارد، در نتیجه با او همانند یک بزرگسال رفتار می‌کنند. همان طور که توقع ندارید شیرخوار شش ماهه راه برود، از کودک دو ساله هم نباید انتظار داشت رفتار اجتماعی یک بچه چهار ساله را داشته باشد. آشنایی با چگونگی رشد و تکامل کودکان چه از نظر ذهنی و چه جسمی - به عبارت ساده‌تر آگاهی در مورد چگونگی رشد کودک و تغییرات جسمانی وی - به شما کمک می‌کند تا نیازهای کودک را به درستی و در زمان مناسب برآورده کنید. #مادر_کافی

وقت اختصاصی برای همه اعضای خانواده - حتی خود شما - از اهميت فراوانی برخوردار است. علاوه بر آن آگاه باشید که #قصه گفتن و در #آغوش کشیدن کودک، روش های مناسبی برای آرام کردن او به شمار می آیند. به دلیل آنکه #توجه، ترکیبی از تأیید کلامی و غیر کلامی است، اعضای خانواده باید از طریق گفتار و رفتار به یکدیگر اطمینان خاطر بدهند که برای همدیگر مهم و دوست داشتنی هستند و این قانون فقط شامل حال کودکان نمی شود بلکه در مورد شما و همسرتان نیز صادق است. #مادر_کافی

. در دهه های اخیر جامعه ما دستخوش تغییرات بسیاری شده و تربیت کودکان برای #والدین بسیار دشوارتر از نسل های گذشته گردیده، زیرا خانواده های گسترده - که در آن چندین نسل یعنی #پدربزرگ، #مادربزرگ، #فرزندان و #نوه ها در کنار هم زندگی می کردند - جای خود را به خانواده کوچک (هسته ای) داده اند که فقط پدر، مادر و فرزندان در کنار هم حضور دارند. از این رو تعداد افرادی که از کودکان مراقبت می کردند، کاهش یافته است. به علاوه مسئله #مادران_شاغل - که در نسل های گذشته کمتر وجود داشت - مشکلات مربوط به #تربیت_کودک را افزایش می دهد. در گذشته تعداد بچه ها بیش تر از امروز بود و این موضوع علاوه بر آن که باعث می شد کودکان همبازی های بسیاری داشته باشند، بر گرمای عاطفی خانواده نیز می افزود و افراد می آموختند، هر چه دارند با یکدیگر تقسیم کنند. در نهایت کودکان کم تر محور خانواده می شدند، از سوی دیگر امکانات و منابع خانواده نیز بین چند فرزند تقسیم می شد. اگرچه امروزه تعداد فرزندان در خانواده ها کم تر است و امکانات موجود صرف یک یا دو بچه می شود اما آن ها کمبود #همبازی دارند، تنها تر از قبل هستند، در فضای تنگ و کوچک آپارتمان ها زندگی می کنند و گاهی نیز تمرکز و توجه بیش از حد والدین، آن ها را به کودکانی پر توقع و لوس مبدل می سازد. علاوه بر این گسترش سریع #فناوری های روز مانند #تلویزیون، #رایانه و #اینترنت، والدین را با #چالش های جدی و جدید تری مواجه کرده است. #مادر_کافی

امکان ندارد که فرزند شما دوران نوپایی را پشت سر بگذارد اما یکی از آن نمایش‌هایی را که به‌طور معمول روی زمین اجرا می‌شود و به آن #نحسی می‌گویيم برایتان اجرا نکند. البته بعضی از آن‌ها استعداد بیش‌تری در این زمینه دارند و زودتر #نحس می‌شوند! وقتی #کودک_نوپا با واقعیت دنیای بیرون مواجه می‌شود - که هميشه به خواسته‌هایش پاسخ مثبت داده نمی‌شود و شرایط به دلخواه او تغییر نمی‌کند - شروع به نحسی می‌نماید. عوامل بسیاری بر نحسی فرزند نوپای شما موثرند امّا همواره علّت اصلی آن، نوعی احساس #درماندگی ناشی از عدم توانایی کافی برای انجام امور مربوط به خودش، شرایطی که مطابق میلش نیست و يا به طور کلی کاهش تحّمل عاطفی وی است. به هر حال علت این مسئله هرچه باشد، به محض فعال شدن چاشنی، #انفجار صورت می‌گيرد. نحسی کودک حتی در خانه برای والدین امری بسیار ناخوشایند است. حال تصوّر کنید اگر این مسئله در مغازه، ماشین، خیابان، خانه دیگران و یا به‌ طور کلی خارج از منزل اتفاق بیفتد تا چه اندازه پدر و مادر را خجالت‌زده می‌نماید، ولی باید منطقی برخورد کنید تا از جنجال‌های آینده جلوگیری شود. به‌یاد داشته باشید؛ شما می‌توانید احساس درماندگی کودک نوپایتان را کاهش دهید اما هرگز از بند آن به‌طور کامل رها نخواهید شد زیرا نحسی بخشی از فرآیند یادگیری اوست. با استفاده از شیوه‌های ذکر شده در این کتاب، گاهی اوقات می‌توانید از نحسی کودک جلوگیری کنید ولی باید بدانید این کار هميشه میسر نیست. فراموش نکنید؛ زمانی که فرزندتان نحسی می‌کند، به هیچ وجه نباید خود را درگیر او کنید زیرا اگر درگیر نحسی کودکتان شوید و به او توجه نشان دهید؛ در واقع به وی ثابت کرده‌اید که نحسی، در جلب توجه شما موثر است و باید از آن به بعد منتظر باشید تا این نمایش بارها و بارها تکرار شود. ممکن است کودک در هنگام نحسی و درست در زمانی که از شدت #خشم در حال انفجار است و به قول معروف دیگر به هیچ چیز توجه نمی‌کند، با کارهایش موجبات #ترس خود و در نهایت والدینش را فراهم سازد زیرا در این مواقع برخی از آنان به این سو و آن سو می‌دوند، #جیغ می‌کشند، روی زمین می‌نشینند يا می‌خوابند و پا یا #مشت بر زمین می‌کوبند و برخی دیگر نیز سر خود را به شما و اثاثیه منزل می‌کوبند. #مادر_کافی

. گاهی اوقات #والدین نارضایتی خود را از اینکه امروزه بزرگ کردن و #تربیت_کودک تبدیل به امر دشواری شده است، ابراز می دارند و اغلب از دردسر های خود با فرزندانشان #شکایت می کنند، یا به طور معمول عنوان می کنند که اگرچه بچه هایشان بسیار هوشیارند ولی از #نافرمانی ها و #خودسری های آنان نیز به شدت ناراضی هستند. آنان انتظار دارند فرزندانشان مطابق میل آن ها رفتار و #نظم لازم را رعایت کنند اما در اغلب موارد والدین تعریف صحیحی از مفاهیمی مانند نظم و #رفتار_خوب یا #ناشایست ندارند و از روش هایی بسیار ساده و کاربردی که برای تربیت کودکان به کار گرفته می شوند، بی اطلاع هستند. لازم به توضیح است، تمام این روش ها چندین نوبت مورد #آزمایش قرار گرفته و اثبات شده اند، علاوه بر آن والدین بسیاری هم این روش ها را بر اساس #غریزه عاطفی خود، درک کرده اند‌. با این حال والدین باید به این نکته مهم توجه داشته باشند که هر کودکی #شخصیت خاص و مربوط به خود را داراست و باید شیوه ها و روش های تربیتی را بر اساس این ویژگی های شخصیتی به کار گرفت. همچنین والدین باید به نتیجه و تاثیر شیوه های توصیه شده، دقت کافی داشته باشند تا بدانند به وسیله به کارگیری کدام یک به نتیجه مطلوب نزدیک می شوند و کدام یک از شیوه ها در چه شرایطی سودمند نیستند. #مادر_کافی