. #قسمت_پنجم  . #م_کلاته (مامان #مرتضی ۵ سال و ۸ ماهه، #فاطمه ۳ سال و ۹ ماهه و #مجتبی ۱۱ ماهه) .   مهرماه، شروع دوره‌ی سطح ۳ من بود... تو طول روز اصلا درس نمی‌خونم و تمام وقتم برای بچه‌ها و بقیه‌ی کارهای خونه است. بچه‌ها شب‌ها حدود ۱۱ تا ۱۲ می‌خوابن و من تا ۳ و ۴ بیدارم و درس می‌خونم.  شب‌بیداری باوجود ۳ تا بچه، سخته ولی چاره‌ای نیست.  صبح همه باهم تا حدود ۱۰ می‌خوابیم😴 . و بعدش روز شروع می‌شه و دوباره بازی و کار خونه و…. . همسرم کارشون زیاده.  گاهی تا ۱۱ شب هم کلاس دارند… برای همین خیلی نمی‌تونن تو کارها کمکم کنند.  . درسته من وقت کمی برای درس‌‌خوندن دارم اما برکت اون وقت کم رو تو زندگی و درس‌خوندنم می‌بینم… قبل از بچه‌دار شدن، چند روز برای یک امتحان می‌خوندم ولی الآن، فقط چند ساعت تو شب درس می‌خونم، ولی برکت خاصی داره… . برای کارهای خونه سعی می‌کنم از خود بچه‌ها کمک بگیرم💪 از روزی که یه بچه داشتم سعی می‌کردم کارهای خونه رو با پسرم انجام بدم. مثلا یه دستمال می‌دادم دست پسرم و باهم دستمال می‌کشیدیم. موقع آشپزی چندتا کاسه و تشت آب می‌ذاشتم جلوی بچه‌ها تا مشغول باشن. . کمی بزرگ‌تر که شدن سعی می‌کردم کارها رو مشارکتی انجام بدیم. مثلا شب‌ها قبل از خواب با بچه‌ها خونه رو کمی جمع‌وجور کنیم. گاهی کارهایی رو که دوست‌داشتن انجام می‌دادند  مثل ظرف شستن و جارو زدن... هرچند زحمتم بیش‌تر می‌شد اما براشون لازم بود. . حس می‌کنم این‌که حالا خودشون ساعت‌ها مشغول بازی می‌شن و سراغ من نمیان نتیجه‌ی زحمتیه که اون موقع کشیدم. . گاهی دسته‌جمعی بازی می‌کنیم.  گرگم‌به‌هوا ، تفنگ‌بازی، قایم‌موشک، خاله‌بازی و… هرچی تعدادمون بیش‌تر بشه برای این بازیا بهتره😜 . روزها با بچه‌ها، کیک ، شیرینی و نون می‌پزیم،  مسجد می‌ریم و تو برنامه‌های فرهنگی شرکت می‌کنیم.(الآن با رعایت پروتکل‌ها😷) به صورت جزئی قرآن حفظ می‌کنم. کارهای هنری می‌کنم و به بقیه از این کارهام، هدیه می‌دم.🤩 اما هرجایی که برای فعالیت می‌رم، همه می‌دونن شرط من برای کار‌کردن، حضور بچه‌ها کنارمه❤️ فرقی نمی‌کنه کجا باشه و چه جلسه‌ای، مهم اینه که تمام تلاشم رو می‌کنم که بچه‌ها کنار خودم باشن. در تمام برنامه‌ها و موقع همه‌ی کلاس‌های رزمی مسجد و حتی آموزش کار با اسلحه😱، کنارم بودند ...😉 . همه‌ی این‌ها باعث شد که حضور بچه‌ها تو مسجد برای بقیه هم پذیرفتنی بشه.  . هرچند گاهی شرایط بسیار سخت می‌شه… یادمه یه بار همسرم خونه بودند و دختر ۱ ساله‌م از روی تخت افتاد... . ❗ادامه در اولین کامنت❗ . #تجربیات_تخصصی #مادران_شریف_ایران_زمین

. . #قسمت_هشتم . #ام‌البنین (مامان سه پسر ۹ساله، ۷ساله و ۵ساله) . گل‌پسر ما، مهارت‌های خودیاری‌ش خیلی خوبه. یعنی کارهای شخصی‌ش، مثل لباس پوشیدن و غذا خوردن رو خودش انجام می‌ده و همین هم باعث می.شد دکترها بگن معلول نیست؛ اما تو آموزش، متاسفانه خیلی ضعیف‌تر از کسانی هست که مهارت‌های خودیاریشون پایینه...😔 . تشخیص رنگ‌ها رو درست انجام نمی‌ده، مفهوم اعداد رو خیلی متوجه نمی‌شه، تکلمش البته خیلی بهتر شده، ولی هنوز دقیق و کامل صحبت نمی‌کنه. . خداروشکر، من الان خیلی عادی با این قضیه برخورد می‌کنم. اونو همه جا با خودم می‌برم و کاملاً مثل بچه‌های دیگه‌م باهاش برخورد می‌کنم.😌 به این خاطر، بقیه آدم‌ها هم که منو می‌بینن، به خودشون اجازه نمی‌دن حرفی بزنن، یا ترحم بکنن و بگن آخی... بچه‌ت مشکل داره.😏 . . یکی از کارهایی که ما کردیم، این بود که برای بزرگتر کردن خونه‌مون، و راحت شدن همسایه‌ی پایینی از سر و صدای ما😅، به طبقه‌ی زیر زمین یه خونه‌ی قدیمی ۱۵۰ متری حیاط‌دار🤩، نقل مکان کردیم. . تو قم کلی از این خونه‌ها هست که دو طبقه‌ن، با زیر زمین و حیاط. و معمولا قیمت مناسبی هم دارن. . ما هم دنبال همچین خونه‌ای بودیم و خداروشکر روزیمون شد.😄 الان تو این ایام کرونا که خیلی نمی‌شه بیرون رفت، بچه‌های ما، با بچه‌ی صاحبخونه‌مون (که طبقه‌ی بالای ما هستن)، همه‌ش دارن تو حیاط بازی می‌کنن😊 . واقعا نمی‌دونم اگه اون آپارتمان قبلی بودیم و کرونا می‌اومد، من چیکار می‌کردم.😥 اونجا، من کلی بچه‌ها رو بیرون می‌بردم. روزی دو سه ساعت!! می‌رفتیم پارک، دوچرخه سواری، آب بازی، تاب بازی. یا خونه‌ی دوستام می‌رفتیم. . و الان همه‌ش دارم خدا رو شکر می‌کنم که اومدیم اینجا.🤗 . . الان، من کماکان درس حوزه‌م رو ادامه می‌دم و دارم پایان‌نامه سطح سه رو می‌نویسم. . قبلاً موقع امتحانا، مادرم می‌اومدن پیشم، ولی الان دیگه یا می‌ذارم مهد، یا پیش باباشون. حتی یه بار هر سه تا شونو، بردم سر جلسه!😄 . . خداروشکر، مادرشوهرم هم دوساله که از تبریز اومدن قم و گاهی موقع امتحانا یا وقتای دیگه، پیش اونا هم می‌ذارم. البته‌ من کلا روحیه‌م جوری نیست که خیلی کمک بخوام؛ ولی گاهی لازم می‌شه. . به جز حوزه، توی یه مدرسه هم علوم تدریس می کنم. . . #تجربیات_تخصصی #مادران_شریف_ایران_زمین

#م_کلاته (مامان #مرتضی ۶.۵ ساله، #فاطمه ۴.۵ ساله و #مجتبی ۲ ساله) از وقتی پسر اولم کوچیک بود، با همدیگه به مسجد می‌رفتیم اما به تاثیرش تو زندگیمون توجه نداشتیم. پسرم که یه سال و نیمه شد، درسم رو به خاطر بارداری، غیرحضوری کردم. اما موندن تو خونه و استراحت کردن، برای منی که عادت به بیرون از خونه بودن داشتم، سخت بود. برا همین هر روز نزدیک ظهر با پسر کوچولوم می‌زدیم بیرون، تا مادر و پسری حال و هوامون عوض بشه💕😊 یه کم قبل از نماز با سه چرخه راه می‌افتادیم به سمت مسجد، و تو راه از کوچک‌ترین چیزها برای بازی و سرگرمی استفاده می‌کردیم. از برگ‌های تو خیابون🌿 تا ماشین‌ها🚗 و خونه‌ها.🏢 گاهی هم می‌رفتیم پارک نزدیک مسجد و خوش می‌گذروندیم.🤗 بعد اینکه دختر کوچولوی قشنگمون به جمعمون اضافه شد، باز همین راه ادامه داشت. پسر جون تو سه چرخه و دختر کوچولو تو کالسکه.😅 چندی که گذشت، اثاث کشی کردیم به یه خونه دیگه. محله‌ی جدیدی که رفتیم، مسجدش در حال ساخت بود☺️ و تا وقتی مسجد ساخته بشه، نمازها رو تو پارک کنار مسجد برگزار می‌کردن. چی از این بهتر و خاطره‌سازتر برای بچه‌ها😁🤩 بعد اومدن کوچولوی سوممون هم این راه ادامه داره و سه‌تایی با هم به مسجد تازه تأسیس نزدیک خونه می‌ریم. سعی می‌کنیم نمازها رو تو مسجد باشیم و تو مراسم‌ها هم شرکت کنیم. چند سالی هست تو بسیج هم فعالیت دارم و سرگروه حلقه صالحین مسجد شدم. همیشه بچه‌ها رو هم همراه خودم به برنامه های مختلف می‌برم.☺️ این نزدیک بودن به مسجد خیلی برامون خوب بوده. بچه‌ها کلی تو مسجد بازی می‌کنن و سرگرم می‌شن. دوستای خیلی خوبی هم از همین طریق پیدا کردیم. از طرفی یکی از مهم‌ترین راه‌های تربیتی همین مسجد بردن بچه‌هاست. خاطره‌سازی مثبت هم، یکی از نکات مهم برای تربیت فرزند تو ۷ سال اول هست که تو مسجد شکل می‌گیره؛ و از همه مهم‌تر پاداشی که خدا برای مسجد رفتن در نظر گرفته😍🥰 «هرکس به سوی مسجد گام بردارد، در برابر هر گامی 10 حسنه برایش ثبت و 10 گناهش پاک و ده درجه و منزلت او (در بهشت) بالا می‌‌رود.» (وسائل، ج 3، ص 483) این دوست خوب پیدا کردن تو مسجد، در احادیث هم اشاره شده.🥰 «کسی‌که اهل مسجد باشد حداقل یکی از این سه بهره نصیب او می‌‌شود: دعائی که خدا او را سزاوار بهشت کرده بلائی که از او دفع شده یا یک برادر دینی قسمت او شده که برای رضای خدا از او بهره‌‌مند می‌شود.» (وسائل، ج 3، ص477) شما چه تجربه‌ی خوبی از مسجد رفتن‌هاتون با بچه‌ها دارید؟ #تربیت_مسجدی #سبک_مادری #مادران_شریف_ایران_زمین

. طبق معمول بخش مخوف سفر برای من، طی مسیر طولانی تهران-مشهد بود با بچه‌ها😅😆 . مسیری طولانی که هربار یه صبح تا شب زمان می‌بره. ولی طبق تجربه‌م، سخت‌ترین بخشش سرگرم کردن بچه‌ها تو ماشینه😅 . تا حدی به خاطر همین ترسم از سفر با دوتا بچه‌ی کوچیک، از عید پارسال تا الان دیگه مشهد نیومده بودیم (هم زیارت و هم خونه‌ی مامانم اینا) البته عوامل دیگه‌ای (از جمله سرشلوغی همسر گرامی😆) هم دخیل بود در این بی‌سعادتی ما😄 . ولی دیگه دیدیم نمیشه🤗 دل رو به دریا زدیم و تصمیم گرفتیم بیایم مشهد 🕌 . . قرار بود بچه‌ها توی صندلی ماشین‌هاشون عقب بشینن و منم تنهایی جلو بشینم😅 . مقدار زیادی اسباب‌بازی و خوراکی‌های مجاز و غیرمجاز (😅😆 هله هوله جات صنعتی!) هم برداشتیم که توی راه بدیم بهشون سرگرم بشن. . هر یکی دوساعت یه بار هم می‌ایستادیم قدم می‌زدیم که بچه‌ها خسته نشن و حوصله‌شون سر نره. . . اما مسیرمون با بچه‌ها چطور گذشت؟😁 . عباس دو سال و هفت ماهه‌م، خیلی خوب باهامون همکاری کرد⁦👌🏻 . کل مسیر توی صندلیش بود. خوارکی می‌خورد یا اطراف رو نگاه می‌کرد یا با فرفره‌ش بازی می‌کرد😁 دو سه ساعتی هم خوابید همونجا، بهونه هم نگرفت تقریبا😍😍 حتی گاهی سعی می‌کرد به خواهرش خوراکی و اسباب‌بازی بده تا آرومش کنه😚 . . اما فاطمه‌ی ۱۳ ماهه‌م⁦⁦👧🏻⁩ نصف مواقع غر می‌زد و می‌خواست بیاد جلو بغلم بشینه😅 البته شایدم بیشتر دوست داشت با دکمه‌های ضبط و کولر ماشین و دنده و در داشبورد و... بازی کنه😂 . . خلاصه فکر می‌کنم حدودا ۳۰ درصد اوقات فاطمه روی صندلی جلو بغلم بود. (چون صندلی عقب پر بود، خودم نمی‌تونستم عقب بشینم) ⁦👈🏻⁩ هم خطرناک بود (در صورت تصادف احتمالی😱) ⁦👈🏻⁩ هم حواس باباشو پرت می‌کرد😅 . . یه بارم سعی کردیم به گریه‌هاش توجه نکنیم بلکه بی‌خیال بشه و بشینه سر جاش ولی بعد یه ربع گریه‌ی مداوم تسلیم شدیم آوردیمش جلو😯😢 . . البته در مجموع خداروشکر سفر خوب و راحتی بود، یعنی نسبت به چیزی که فکر می‌کردم خیلی بهتر و راحت‌تر بود😇 . . ولی خب واقعا برامون سوال شد که کار صحیح چیه توی این مواقع؟! بذاریم گریه کنه و امنیت بچه رو به روحیه‌ی بچه ترجیح بدیم؟ یا با دلش راه بیایم و اگر آروم نشد هیچ جوری، امنیت رو بی‌خیال بشیم برای دقایقی؟😅😆 شما این‌جور وقتا چیکار می‌کنید؟ چطوری بچه‌ها رو عادت می‌دید که توی جاده و سفر، حتما توی صندلی خودشون باشن؟ . . پ.ن: نائب‌الزیاره همه‌ی دوستان هستیم توی حرم. ان‌شاءالله قسمت و روزی همه‌تون بشه به زودی بیاید. . . #پ_شکوری #روزنوشت_های_مادری #مادران_شریف_ایران_زمین

. #ز_زینی_وند (مامان #معصومه ۵ساله و #امیرحسن ۲.۵ماهه) . یادمه قدیما وقتی بچه‌ای به میز و فرش و... می‌خورد و دردش می‌گرفت، دور و بری‌ها چند تا ضربه به آلت جرم می‌زدند😁 و می‌گفتند: أه میز (فرش) بد! تا دل بچه خنک شه.😰 . اما یهو چند سال پیش همه‌ی کانال‌ها و پیچ‌ها پر شد که نهههه این کار باعث می‌شه بچه مسئولیت‌پذیر نشه و آسیب می‌رسونه. . یکی نبود بگه ما که با اون سیستم بزرگ شدیم، مسئولیت کارای نکرده‌مون هم به عهده گرفتیم و هیچی‌مون هم نشده.😅 . خلاصه چند باری که معصوم زمین خورد، قیافه‌ی مادر همه چیز دون به خودم می‌گرفتم و می‌گفتم: تقصیر خودت بود مامان، بیشتر دقت کن.🤨 . گذشت و یه روز یه اتفاق مشابه برام افتاد و وسط درد و آخ، معصوم اومد کنارم و گفت: تقصیر خودت بود. و من تازه دوزاری‌م افتاد که چقدر تو اون موقعیت‌ها جمله‌م اشتباه بوده و چقدر شنیدن این حرف درد داره.🤦🏻‍♀️😥 . و از اون موقع تا چیزیش می‌شد از تکنیک هم‌دلی استفاده می‌کردم و خودمو جای اون می‌ذاشتم و می‌خواستم ببینم اون الان به شنیدن چه کلماتی نیاز داره و وقتی دردش می‌گرفت، سریع می‌رفتم کنارش و می‌گفتم: آخی خوبی مامان؟🤗 و نگم براتون که توی ویار و بدحالی‌م وقتی می‌اومد کنارم و می‌پرسید: بهتری مامان؟ چقققدر حالم بهشت می‌شد.😍 . . از اون موقع به بار کلماتم بیشتر دقت می‌کنم که ببینم با هر کلمه‌م چه پیامی دارم به کودکم می‌دم، چون بچه‌ها حواس جمع‌تر از چیزی هستند که ما فکرشو می‌کنیم.😉 . . #مادران_شریف_ایران_زمین #روزنوشت_های_مادری

. #ط_اکبری (مامان #رضا ۶ساله، #طاها ۴/۵ساله، #محمد ۲ساله) . چندی پیش چند نفر از دوستانم رو بعد از مدت‌هاااا دیدم😍 همین‌طور که بچه‌ها بازی می‌کردن، نکته‌ای از محمد کوچولوی ما به نظر یکی از دوستانم رسید🔍 - چه جالب! محمد همه‌ی رنگ‌ها رو بلده😍 . از نظر خودم پنهان نمونده بود. نکات دیگه‌ای هم وجود داره❗️ شعر می‌خونه، لباساشو تا حدی خوبی خودش درمیاره و می‌پوشه، همممه جا دایره می‌کشه😁 با قیچی به حساب کاغذ و مقواها می‌رسه⁦👌🏻⁩ حقشو می‌گیره😃 و فتح قله‌های دیگه‌ای که اون دوتای دیگه دیرتر فتح کردند! . اما نکته‌ی مهم‌تر اینه که من برای تقویت این مهارت‌ها در این سن برنامه‌ی ویژه‌ای نداشتم! همه‌ش به یمن وجود دوتا #همبازی‌ست! #هم_گروهی در اجرای نمایش و کاردستی و ساخت عروسک‌های رنگی رنگی، #هم_کلاسی در کلاس سرود، قصه و نقاشی #هم_کلام در بحث و دعواهای کودکانه #هم_رزم در میدون کارزار علیه دشمن فرضی❗️ #همکار در اداره‌ی تخریب منابع طبیعی و مصنوعی😜 . البته ناگفته معلومه تا این قله‌ها فتح بشه کلی دره و صخره پشت سر گذاشته شده😉 . در کنار اینها برای حفظ و شکوفایی خلاقیتش بارها فضای بازیش رو جدا کردم و سعی می‌کنم پاسخ خیلی از سوالاتش رو از خودش بپرسم و نذارم تندی داداشا بهش جوابو برسونن❗️ . . پ.ن۱: بچه‌های تنها و حتی اون‌هایی که #فاصله_سنی زیادی با خواهر و برادر‌هاشون دارند، برای تقویت بعضی از مهارت‌ها، انگیزه و حوصله‌ی لازم رو ندارند❗️ مثلا رضا تا ۳ سالگی هیچ رغبتی به نقاشی و حتی خط‌خطی نداشت و تدابیر من کارساز نبود😐 ولی محمد از مدت‌ها پیش هر بار می‌بینه داداشا نقاشی می‌کشن و می‌زنن به در و دیوار سریع خودش دست به کار می‌شه تا #خلق_اثر کنه! وجود #همبازی در خانه بخش زیادی از بار فکری و عملی مادر رو در این زمینه کم می‌کنه😉 . پ.ن۲: همه‌ی بچه‌ها حتی خواهر برادرها ویژگی‌ها و روحیه‌ی #منحصر_به_فرد دارند و نمی‌شه و نباید اون‌ها رو باهم و بچه‌های دیگه، #مقایسه کرد! اما تأثیرات مثبت حضور خواهر و برادر همبازی، قابل انکار نیست⁦👌🏻⁩ . . #روزنوشت_های_مادری #مادران_شریف_ایران_زمین