انتخاب فیلم هایی که برای همه گروه‌های سنی جذاب باشه برای ما تبدیل به چالش شده. اغلب یا انيميشن کودکانه است یا محتوای داستانی بزرگسال. فیلمی که همه گروه‌های سنی بتونیم بشینیم و از آن لذت ببریم سخت پیدا می‌کنیم. سرباز صفر یکی از معدود فیلم هاي خوب و لذت بخش خانوادگیه، گروهی از بچه ها که هر کدام مشکل به خصوصی دارند، برای یک هدف مشترک تلاش می‌کنند. و این تلاش جریان بسیار جذابی داره. ولی آخرش برنده میشند یا نه؟ جریان فیلم طنز و پر از نشاطه و دیدنش همراه خانواده خالی از لطف نیست. شما چه فیلم هایی پیشنهاد میکنید که برای گروه‌های سنی جذاب باشه؟ پیوست: ظاهرا رده بندی این فیلم هم بالای ۸ سال است. انگار نمیشه همه گروه‌های سنی را له این راحتی جمع کرد

خیلی میپرسید که آخرش کدوم کارا میشه کنترل گری، کدوم‌نمیشه! از کجا بفهمم که من الان اصلا کنترل گری دارم یا ندارم! زیر بنای این داستان را اگه در نظر بگیریم که خودمختاری چیه شاید راحت بشه در موردش تصمیم گرفت! اینکه جه قدر توانمند می‌بینیم بچه هامون را؟! #بدرفتاری_کودک #بیش_فعالی #لجبازی #باهوش #کودک_من #موفقیت #آگاهی #والدین_موفق #استقلال

پروفسور بونابو، استاد روانشناسی بالینی از دانشگاه کلمبیا در آمریکا در کتاب اخیر خود که سپتامبر ۲۰۲۱ منتشر شده به نام: "چگونه دانش جدید درباره تاب آوری، تصور ما نسبت به استرس پس از سانحه تغییر خواهد داد" به ما نشان می‌دهد که تحقیقات در مورد تاثیر واقعه یازده سپتامبر در نیویورک تصور دانشمندان روانشناسی را نسبت به تاب آوری و به دنبال آن عارضه استرس پس از سانحه تغییر داد. بلافاصله پس از وقوع حادثه، تیم های روانشناسی و مشاوره زیادی به منهتن اعزام شدند. هزینه زیادی در نظر گرفته شد که افرادی که به شدت ترسیده بودند بتوانند به مشاوره رایگان دسترسی پیدا کنند. نکته جالب توجه تحقیقات نشان می‌داد مردم نیویور‌ک حدودا سی درصد دچار استرس پس از سانحه بودند و مردم آمریکا در شهرهای دیگری که هزاران کیلومتر با نیویورک فاصله داست حتی خیلی بیشتر و حدود شصت درصد تحت فشار و استرس روانی قرار گرفته بودند. ولی نتیجه تحقیقات پس از یک سال، روانشناسان را شوکه کرد. استرس پس از سانحه در افراد گزارش شده به کمتر از یک درصد رسیده بود. و این درصد در افرادی که ساکن منهتن بودند حتی پایین تر بود. گویی محققان انتظار این همه تاب آوری را از جامعه نداشته اند. در واقع تحقیقات نشان داد پس از وقوع واقعه غیر منتظره و به شدت آسیب رسان گوش به زنگی، صحبت کردن و اشتغال ذهنی بی اختیار در مورد آن و حتی دیدن خواب های مرتبط، همه و همه علائم کاملا طبیعی هستند که به وسیله مغز برای جلوگیری از خطر احتمالی بعدی فعال می‌شوند و بعد از مدتی بر قراری امنیت، خود به خود به حالت طبیعی باز خواهند گشت. در واقع بازیابی سلامت روان خیلی زودتر از آنچه که ما فکر می‌کنیم رخ خواهد داد. در سال ۲۰۱۸ ، تعداد پنجاه و چهار پژوهش در زمینه آسیب شناسی بعد از حادثه نشان داد که سلامت روان به خودی خود بازیابی خواهد شد و دو نفر از هر سه نفر آسیب دیده به راحتی و بدون کمک حرفه ای می‌تواند به سلامت از آن عبور کنند. در واقع آنچه ما در روزهای ابتدایی حادثه می‌بینیم که حاکی از ناراحتی و ناآرامی شدید ناشی از اتفاق است همگی راهی هستند که افراد بهتر بتوانند اتفاق رخ داده را حضم کرده و از آن عبور کنند. از نظر جامعه شناختی شاید شاهد واکنش های مختلف افراد به حادثه کمتر یا بیشتر باشیم. ولی اکثریت افراد می‌توانند به سلامتی از آن عبور کنند. #تابآوری #تاب_آوری #کودکان_ش#والدگری_ذهن_آگاهانه #تابآوری #تاب_آوری #کودکان_شاد #والدگری #والدین_سمی #استرس_اضطراب_افسردگی #ptsd #از_شیر_گرفتن #تروما #اضطراب #از_پوشک_گرفتن #جراحی #شکستن_دست #فرزندپرو

حدودا نه یا ده سال پیش، دو تا بودند. دم ایستگاه اتوبوس سرکوچه ما ایستاده بودند، نه اون قدر بلند قد و تنومند ، نه خیلی نازک و بچه سال، در مورد سن درخت ها چیزی نمیدونم، ولی احتمالا شش سال داشتند، همسال و هم‌ جنس، پاییز بود و من هر روز که منتظر اتوبوس می‌ایستادیم خواسته یا ناخواسته نگاهم بهشون می‌افتاد. یکی پاییزی شده بود. با برگ های زرد و قرمز و نارنجی، ولی دومی چنان سبزی را در خودش حفظ کرده بود که گویی هیچ رنگی به جز سبز شایسته ستایش نیست. و من گمان میکردم عجب مقاومتی! ‏درخت اول رنگ به رنگ شد تمام زرد و قرمز تجلی کامل پاییز. دومی همچنان سبز باقی ماند، انگار که زیر بار پاییز نرفته باشد. سرمای زمستان اما قوی تر از آن بود که بخواهد تمام سال را دوام بیاورد! یک ماه نشد که برگ ها همان طور سبز ولی بی جون و بی رمق ریختند. و هر دو درخت بی برگ آماده زمستان شدند. آن یکی پاییز را به تمامی چشیده و با رنگ رنگ‌ برگ ها چشم رهگذران را نوازش کرده بود. و دومی با مقاومت در برابر فصل برگ ریز بدون هیچ تغییر رنگی از فصل عبور کرد. قصه این دو درخت در پاییز آن سال عبرت روزگار من شد‌، گاهی مقاومت در برابر تغییر و اصرار بر سبزی گذشته رنگارنگ پاییزمان را بی رمق می‌کند.

گورکن را ببینید ، لذت ببرید و درک جالب و عمیقی که کودک ميتونه از فضای اطرافش داشته باشه را لمس کنید. درست همان موقع که ما فکر می‌کنیم خبر نداره و هر موقع صلاح میدونیم در جریانش میذاریم، درست همان زمان که فکرش را هم نمی‌کردیم آن قدر ها بفهمد! اعتراف میکنم که گورکن را به خاطر یکی از سوپر استارهاش دیدم . و البته اصلا نقشش را دوست نداشتم و به دلم ننشست. ولی ۱۰ دقیقه آخر فیلم چنان از شوکه شدن لذت بردم که تحیر بازمانده از اون تا روز بعد لبخند به لبم می‌آورد. در ادامه ممکنه بخشی از داستان لو بره، تمام تلاشم را میکنم که این طور نشه. ولی اگر قصد تماشا دارید، پیشنهاد میکنم به خوندن ادامه ندید. داستان حول محور خانواده ای میچرخه که از پدر و مادر از هم جدا شدند. اتفاقا هردوی پدر و مادر رابطه با کیفیتی با بچه دارند. پسرکی باهوش که به نظر میرسه پدر و مادر با وجود جدایی حسابی باهاش وقت میگذرانند و حواسشون به دلش هست. مادر در آستانه ازدواج مجدده، و به نظر میرسه رابطه جدید هم همدلانه و متناسب باشه. که ناگهان پسر گم میشه، گویا دزدیده شده! .....ادامه داستان. عمق احساس یک کودک از جدایی پدر و مادر را به تصویر می‌کشد. اگر این روزها احیانا افکاری در مورد جدایی یا طلاق از دهنتون میگذره . بدون بچه ها این فیلم را ببینید!

اینکه من پس ذهنم دارم با چه نیتی کودکم را تشویق یا تنبیه میکنم، بهش محبت میکنم یا بهش سخت میگیرم، چه تاثیری تو هدفی که دارم میذاره؟ اصلا بچه ها از نیت پدر و مادر ها خبر دار میشوند؟ و سوال هایی شبیه این که قراره تو این گفتگو بهش بپردازیم. این لایو در پیج شکر پنیر سیو شده است. @shekarpaneer @kermaninarges_psych