#ورق_بزنید . خوابگاه دختران . 📝قسمت دوم . جنگ تمام شد. مملکت داشت نفس راحتی می کشید. در بین نفس های بریده بریده ی مردم، ما دختران دهه شصتی به سن مدرسه رفتن رسیدیم. خانواده هایمان که با کلی زحمت ما را تا آن‌سن بزرگ کرده و به سرانجام رسانده بودند ماندند در چند راهیِ انتخاب مدرسه های جورواجور. مدرسه های دولتی کماکان مورد توجه بود، مدارس شاهد خیلی سر زبانها افتاده بود و کم کم زمزمه های تاسیس غیر انتفاعی ها، نمونه دولتی ها و فرزانگان هم در جامعه پیچیده بود. . من خودم دوران ابتدایی را در مدرسه شاهد گذراندم. مدرسه ای که در هر کلاس فقط چند نفر بودیم که پدر داشتیم. اینقدر تعداد بچه های شهدا زیاد بود که آدم از پدر داشتن خودش همیشه خجالت زده بود. غم های دوستانمان، زندگی متفاوتشان و خاطراتی که در عالم بچگی می شنیدیم باعث شده بود خیلی هم بچه نمانیم. هنوز هم قیافه آن بچه ها و خاطراتشان به وضوح در ذهنم مانده. ما در مدرسه قانون هایی داشتیم که لازم الاجرا بود. به طور مثال بالشت های کوچکی همراه خودمان به مدرسه برده بودیم و باید بعد از ساعت ناهار بالش را روی نیمکت گذاشته و می خوابیدیم. هرچقدر الان دنبال فرصتهای چند دقیقه ای برای خواب هستیم در کودکی از هر فرصتی که منجر به خواب میشد بیزار بودیم و در نتیجه باعث ناراحتی معلممان میشدیم. نمونه دیگری از این قانونها این بود که باید مقنعه هایمان را در می آوردیم و حتما هم تل سفید رنگی روی موهایمان میزدیم. غیر از دیدن ناخنها، چک کردن سر و وضع ظاهری هر روز تلها هم چک میشدند و اگر یادمان رفته بود توبیخ میشدیم. در حیاط مدرسه نباید خیلی می دویدیم یا کارهای عجیب و غریب می کردیم. یک بار نمیدانم چه اتفاقی افتاده بود که گفتند مدیر مدرسه حیاط رفتن را ممنوع کردند. معلمها از هر کلاس چند نماینده انتخاب کردند و در یک مدل کمی نمایشی ما را به دفتر مدیر بردند که از ایشان عذرخواهی کنیم. این افتخار را داشتم که یکی از نمایندگان باشم.من خودم قیافه مدیر را تا قبل از آن خیلی ندیده بودم و دفترش در عالم بچگی به نظرم خیلی با ابهت آمد. خلاصه با جملاتی که یادمان داده بودند عذرخواهی کردیم و ایشان بچه ها را بخشیدند. . ادامه مطلب در کامنت اول 👇

🏴 شما چه نوع هیئتی رو مناسب بردن بچه ها می دونین؟ #در_هیئت_با_مادر #در_هیئت_با_پدر ‌ 🏴 وقتی در ایام محرم، می خواهیم با یک یا چند کودک به مراسم عزاداری برویم باید به مکان هیئت و حسینیه دقت کنیم. ‌ *چه هیئت هایی خوبه بریم؟* ‌ هیئت هایی که: ⏱ زمانش خیلی طولانی نباشه. ‌ ❌ خیلی شلوغ نباشه. ‌ 🔹 فضایی حداقل اندازه ی یه نفر کنارمون باشه که بازی کنیم. ‌ 🏃🏻‍♂ترجیحا حیاط یا فضای باز داشته باشه. ‌ 📖 مقتل خوانی و روضه های باز نداشته نباشه. ‌ 🧔🏻👩🏻 فاصله ی بین محل عزاداری آقایان و بانوان کم باشد که تقسیم کار بین پدر و مادر، راحت تر باشد. ‌ ✅ هرچه بیشتر فضای بازی را در هیئت ها برای کودکان فراهم کنیم، خاطره ی بهتری از محرم و عزاداری در ذهنشان ماندگار می شود. ‌ #سرباز_حسینم #هیئت #محرم #کودک #هیئت_کودک

✒‌ ‌ وقتی با بچه ها میریم بیرون، ما قراره دقیقا چه کار کنیم؟ ۱- توجهشون رو در حد امکان به اطرافشون جلب کنیم ۲- در حد امکان و به شرط بالا نرفتن فشار خون😊 بکن نکن نکنیم ‌ بچه های پنج ساله چمرانی به پارکها و مغازه های اطراف حسینیه کودک، زیاد سر می زدند. ‌ فکر می کنین چند تا چیز در مسیر و در خود فضای پارک براشون جذابه ؟ و ما به خاطر هر کدومشون چقدر توقف می کنیم؟ جواب هر دو سوال: خیلی زیاد ‌ سکوی بین پیاده روها، تلفن عمومی، وسایل ورزشی پارک و هزار تا چیز دیگه توجه بچه ها رو به شدت به خودشون جلب می کنن و ما هر بار سعی می کنیم مثل یک بچه از دیدن این چیزها شگفت زده بشیم. امتحان کنین، ارزشش رو داره. #حسینیه_کودک_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران #پنج_ساله #کودک #مهد_کودک

🔎 قرار بود برای پروژه ی دانشگاه، یک ابزار بازی آموزشی بسازیم. روز ارائه تقریبا پنج تا از ابزار ها عینا شبیه هم بودند. چرا؟ چون تو گوگل سرچ کرده بودند ابزار آموزشی و اولین نتیجه ای که گوگل نشان داده بود را درست کرده بودند. حالا همین چالش رو تو سطح های کلان تر ببینید. کپی کاری و نداشتن خلاقیت ریشه ی خیلی از مشکلات جامعه و مدیریتیه!! ‌ در حالیکه می شد تو مدرسه با یک سری بستر سازی و فعالیت ها، خلاقیت دانش آموزان رو پرورش داد. ‌ یکی از این راه های پرورش خلاقیت، رفتن به طبیعت است. آن هم نه سالی یکبار. حداقل ماهانه به طبیعت سر بزنیم. دخترهای کلاس دومی، وقتی برای اردوی هفتگی، به پارک رفتند، چیزهای جالبی را که می دیدند، جمع کردند. آخر سر هم با خلاقیت و سلیقه ی خودشون، یک تابلو طبیعت ساختند. جالب اینجا بود که هیچ کدوم از تابلو های دخترهای چمرانی شبیه هم نبودند. #کلاس_دومی_ها #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #خلاقیت #پرورش_خلاقیت #اردو #طبیعت_گردی #مجتمع_آموزشى_شهيد_چمران ‌

👨‍👩‍👧‍👦 در یک روز بارانی می توانیم از ترس خیس شدن و مریض شدن در خانه بنشینیم و از گرفتگی آسمان گله کنیم و یا یک دورهمی خانوادگی ترتیب دهیم و از این هوای پاییزی نهایت استفاده را کنیم. ‌ محفل خانوادگی چمرانی ها، جایی است برای دور هم جمع شدن خانواده ها. یک دور همی ساده با نان و پنیر و خیار، با بازی های پدر و پسری، گفتگو های مادرانه، بازی در طبیعت، لذت بردن از بارش باران و حال خود را خوب کردن. ‌ شما کدوم رو ترجیح می دهید؟ آیا باید شش ماه پاییز و زمستان، بچه ها رو از لذت بازی در طبیعت محروم کنیم؟ ‌ #محفل_خانوادگی #کودک #خانواده #بازی #چمرانی_ها #ادبستان_پسرانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

. شما وقتی میخواین یه حرفی به بچه ها بزنید چیکار می کنید؟ . دخترهای چمرانی برای هم نامه می نویسند. نامه هاشون رو تو خونه پاکت ها میذارن تا خاله یا دوستشون، نامه رو بخونه. راستی خونه هارو هم خود بچه ها درست کردند.😊 . این خونه های جالب، یکی از پروژه های خیاطی دخترها بودکه هنوزم که هنوزه روی دیوار کلاس هاشون نشسته! . ایده ی پاکت نامه ازکلاس اول شروع شد، اینکه هرکدوم از بچه ها برای خودشون پاکت نامه داشته باشن و پاکت ها با نمد و به دست خودشون دوخته بشه...😇 دخترها خیلی وقت ها به جای گفت و گو باهم، حرف ها و خواسته هاشون رو برای هم می نویسند. . این روش فوق العاده ای برای بروز احساسات و حتی کمک به بهترشدنش هست! . فکر کنید صبح به خونه تون سر بزنید ببینید از دوست یا خاله نامه دارید،چه حس خوبیه!😊 . شما هم می تونین تو خونه یه خونه پاکتی درست کنید و برای هم نامه بنویسید🙃 . #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #دختران_چمرانی #پروژه_درسی #پروژه_خیاطی #نمد#خونه_ی_پاکتی#هنر#فارسی#ریاضی #بروز_احساسات_کودک