🇮🇷 صفحه های مجازی رو که ورق بزنی، پر شده از گله و شکایت و ناله. تو مهمونی، مترو، اتوبوس...فقط کافیه که یه بحث کوچیک پیش بیاد... ‌‌ چرا ایران اینجوری؟ چرا ما پیشرفتی نداشتیم؟ اروپا که بری همه چی عالیه، هواشون تمیزه، آب و غذای خوب‌. آمریکا همه حقوقا بالاست، امکانات عالی. اینجا ولی چی؟ آلودگی، مرگ و میر، دعوا و تنش، حتی بلایای طبیعی هم فقط مختص ایرانه. ‌ چرا؟ چون تقصیر اینه... تقصیر اونه... ‌ خلاصه که یه ایران سیاهِ سیاه داریم. حتی خاکستری هم نیست. ‌ اما تا حالا فکر کردین این حجم از غر زدن و ابراز نارضایتی چه فایده‌ای میتونه داشته باشه؟ ‌‌ از همه مهم تر اینکه خیلی هامون حواسمون نیست همین طور که داریم ناله و شکایت می کنیم، بچه ها هم دارن می شنوند. ‌‌ خب حالا سوال اصلی: انتقال این نارضایتی ها به بچه ها چه تاثیری روشون میذاره؟ ‌ میخوایم این چند روز، یکم روش فکر کنیم. #باغ_آرزوها_را_برای_فرزندانمان_بسازیم #امید_هویت_می_دهد #باغ_آرزوها_را_برای_فرزندانمان_بسازیم #والعاقبه_للمتقین #اندکی_صبر_سحر_نزدیک_است #ایران #هویت_ملی #من_یار_انقلابم #امید #غرور_ملی #چمرانی_ها

☀ از آسمان ها روی زمین آمدیم، جایمان شد آغوش مادرهایمان... بزرگ شدیم کم کم راه افتادیم، دویدن یاد گرفتیم و پریدن. پنج ساله شدیم وارد حسینیه کودک شهید چمران شدیم و باز هم بازی کردیم... پیش دبستانی رفتیم.... یک سال دیگر هم گذشت شدیم کلاس اولی، دیگر فقط بازی نمی کردیم کارهای مهم دیگری هم بود که باید انجام میدادیم کتابهای زیادی را باید میخواندیم حتی کتابهای زیادی را هم باید می نوشتیم. بزرگ‌تر شدیم... و شدیم همین جمع هشت نفره بچه های کلاس دوم، بزرگ‌ترین بچه های ادبستان دخترانه حمزه دوران... چمیار شدیم گاهی به آشپزخانه رفتیم، گاهی خدمات و کتابخانه... بعضی از روزها هم باید با بچه های کوچکتر بازی می کردیم. یک شب که همه خوابیدیم خواب دیدیم بزرگ‌تر شده ایم ولی هنوز در چمران درس میخوانیم، کارهایمان هم بزرگ‌تر شده بود، یک روز در هفته مسئول پختن ناهار کل مدرسه بودیم، خرید مواد غذایی هم با خودمان بود. یک چرخ خیاطی بزرگ در کلاس داشتیم و برای بچه هایی که از ما کوچکتر بودند خیاطی می کردیم و لباس می دوختیم، کتابخانه بزرگی در کلاسمان بود که گاهی وقتها بعد از ظهر ها که همه رفته بودند در مدرسه می ماندیم و کتاب می خواندیم. شده بودیم معلم کوچکتر بچه های محله، بعضی از روزها را به پارک می رفتیم و به بچه ها درس می دادیم. کارهای هنری مان روز به روز بهتر می شد، کلاس ما شده بود شبیه کلاس هنرمندان انقدر که از سفال و مجسمه و نقاشی و کلاژهای مختلف در شده بود... باز هم بزرگ‌تر شدیم انقدر که در آغوش همه ما بچه هایمان بود..... تصمیم گرفتیم مدرسه ای بسازیم مثل ادبستان حمزه دوران تا بچه هایمان آنجا به اندازه ما کودکی کنند و به وقت بزرگ شدن آنقدر بزرگ شوند که از پس هر کاری بر بیایند... ‌ پ.ن: بخشی از نمایش نامه ی کلاس دومی ها در #جشن_تکلیف و بندگی شان #کلاس_دومی_ها #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران #نماز

بریم با سرآشپز کوچولو یه چیز خوشمزه درست کنیم😇👆🏻 . با یه آشپزی دیگه از کتاب مائده اومدیم پیشتون🤩 . درسته که آشپزی به همراه بچه ها، شلوغی بیشتری داره اما کلی فایده داره که ازش خبر ندارین😉👇🏻 . 🔸️میتونید برای شمارش و اندازه گیری و واحدهای درس ریاضی ازش کمک بگیرید. 🔸️بچه ها با تنظیم لیست مواد، فارسی رو تمرین میکنند‌. 🔸️آشپزی به بچه ها صبر رو یاد میده. 🔸️اعتماد به نفس شون رو هم افزایش میده! و.... پس از این فعالیت مفید غافل نشین😊 . ⭕این پست رو سیو کنید و برای مامان، باباها و معلم ها بفرستید❗ . #آشپزی#چمرانی_ها#مسقطی_خونگی#ماه_بندگی #سرآشپز_کوچک#سرآشپز_کوچولو#ماه_رمضان

. آموزش جمع جورابی دخترهای کلاس دومی 👆🏻🤓 . کی میتونیم مطمئن بشیم بچه ها یه مبحث درسی رو خوب خوب یادگرفتن؟🤔 وقتی که بتونن طرح مسئله کنن و برای دوره ی کلاسی، درس رو برای دوستاشون توضیح بدن😊 . بچه ها درقالب معلم به دوستاشون آموزش میدن، اینجوری هم دوباره تمرین میکنند و هم با حل مسئله، کلی اعتماد به نفس میگیرن 😇 . ⭕میونه ی بچه ی شما با ریاضی چه جوریه؟ چه طور مطمئن میشید بچه ها درس رو یادگرفتن؟😉 . #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #ریاضی#جمع_و_تفریق #کلاس_دوم #ریاضی_دوم_دبستان #چمرانی_ها

. 📝قسمت چهارم(قسمت پایانی) . "مدیرمدرسه۲" . فکر میکنم یکی از بهترین حس های دنیا این است که کسی باشد که بتواند ماراخیلی خوب بشنود و درک کند؛ به خصوص اگر مثل توتوچان در دوران تحصیل از آن بچه های بازیگوش بوده باشیم بهتر متوجه میشویم که بعد کلی سرزنش و نصیحت شنیدن از بزرگتر ها و اخراج شدن از مدرسه و ... هیچ چیز شیرین تر از این نیست که نه تنها کسی مارا بپذیرد بلکه حاضر باشد مثل یک پدر مهربان به حرف های جورواجور ما گوش بسپارد... . آقای کوبایاشی همان مدیر مهربانی بود که توتوچان را دلسوزانه پذیرفت و با محبت و اطمینانی که به او بخشید از او یک دختر توانمند ساخت که با وجود تفاوت هایش اما هیچ وقت حس ناتوانی و متفاوت بودن نکرد و توانست در مسیرآینده اش موفق باشد!:) . شما هم تا به حال در زندگی با این انسان های تاثیر گذار روبه رو شده اید که در مسیررشد شما موثر بوده باشند ؟😊 . پ.ن: #کتاب_توتوچان از آن کتاب هاییست که تعامل بین بچه ها و مدیر،روش های آموزشی خاص و بها و ارزش دادن به تجربیات کودکان را بسیار زیبا به تصویر میکشد! برای تهیه ی کتاب به: @chamran_gifts مراجعه بفرمایید🌸 . #مدرسه_رویایی #کتاب_خوب_بخوانیم #کتاب_توتوچان_دختری_آنسوی_پنجره

🍀 در اولین روز مدرسه، تیستو با جیب هایی پر از نمره صفر، به خانه برگشت. روز دوم تنبیه شد و مجبور شد دوساعت بیشتر از دیگران در مدرسه بماند. یعنی دو ساعت بیشتر از دیروز در کلاس بخوابد! در پایان سومین روز، معلم نامه ای به تیستو داد تا به پدرش بدهد. در آن نامه، آقای پدر با ناراحتی فراوان، این جملات را خواند: آقا فرزند شما مثل دیگران نیست. نگهداری او برای ما غیر ممکن است. ‌‌‌‌‌‌‌ اسم تیستو سبز انگشتی را شنیدید یا کتابش رو خوندید؟ تیستو یک کودک بود. کودکی که نمیخواست مثل بزرگترا پیرو یک سری قالب و عادت باشه. تیستو رو از مدرسه اخراج کردن، وقتی اخراجش کردن، پدرش تصمیم گرفت او را به طبیعت ببرد تا آنجا هرچه نیاز است بیاموزد. تیستو در کنار آقای باغبان، متوجه شد که به هرچه دست بزند، سبز می شود و گل می دهد. او تصمیم گرفت همه ی بدی ها و ناراحتی ها را به گل تبدیل کند، و دنیا را جای بهتری برای زندگی کند. شما برای بهتر کردن دنیا، چه کارهایی انجام دادین؟ ‌ #باغ_آرزوها_را_برای_فرزندانمان_بسازیم #دهه_فجر #انقلاب #انقلاب_اسلامی #والعاقبه_للمتقین #اندکی_صبر_سحر_نزدیک_است #ایران #هویت_ملی #من_یار_انقلابم #امید #غرور_ملی #چمرانی_ها