چهل چراغ: چراغ دوم هیئت کودک #هیئت_دانشگاه_شریف . چند روزی به محرم مانده بود و خیلی دلمان میخواست برای بچه ها کاری در این دهه انجام دهیم. چند جا هم برای کار با کودک، کنار هیاتهای مختلف رایزنی کردیم که به نتیجه نرسید. تقریبا داشتیم ناامید میشدیم که به واسطه یکی از دوستان از هیات دانشگاه شریف، با ما تماس گرفتند. صحبتهای اولیه انجام شد و قرار بر این شد ما ۱۳ شب، کنار هیات، برای بچه ها فعالیتهای مختلف داشته باشیم. یکی دو شب مانده به شروع هیات هم تصمیم گرفتیم قسمت پسرانه را از دخترانه جدا کنیم. و به سختی تعدادی خاله و عمو جور کردیم که هر سیزده شب نیرو داشته باشیم. قرار شد با دانشجویان دانشگاه شریف هم تعامل داشته باشیم. طراحی اصلی و عمده ی اجرا با ما باشد و آنها هم در آماده کردن فضا و کار با کودکان به ما کمک کنند. خیلی فشرده برنامه ریزی کردیم، ابزار خریدیم و رسیدیم به اولین شب برای برگزاری هیات کودک. قبل از آمدن بچه ها، با چند تا از دانشجوهای شریف جلسه توجیهی گذاشتیم. دوستان ما که از قبل باهم همکاری کرده بودیم و قرار بود در این کار هم همراهمان باشند اکثرا فارغ التحصیل رشته های هنر بودند. دور هم نشستیم و به اصطلاح جلسه معارفه ای گذاشتیم برای آشنایی بیشتر. شریفیها از سر تواضع گفتند شما اول خودتان را معرفی کنید و دوستان ما شروع کردند به گفتنِ رشته های تحصیلیشان: طراحی لباس، طراحی پارچه، گرافیک، نمایش، نگارگری و ... قیافه بچه های شریف دیدنی بود. با خجالت پرسیدند: مگه اینارو هم تو دانشگاه میخونن؟؟؟؟ و وقتی نوبت به معرفی خودشان رسید فهمیدیم بنده های خدا برای چه اینقدر تعجب کردند. دوستانی که متواضعانه و بی صدا محل هیات کودک را با ماتمیز کرده بودند، با دقتی عجیب رول های کاغذ به دیوار زده بودند و به صورت مهندسی شده گلوله های گِلیِ کاملا یکسان در قطرهای مشابه برایمان درست کرده بودند دانشجوهای عمران، برق، هوافضا، مکانیک و ... بودند. همکاری دو گروه هنری و فنی در سیزده شب برای خود ما تجربه بسیار جالبی بود. از آن زمان به بعد هر وقت اسم دانشگاه یا دانشجویان دانشگاه شریف می آید در ذهنم تصویر دانشجویانی کاری، کم حرف و کم ادعا مرور میشود که تمام شبها، خالصانه و با علاقه بدون اینکه چیزی از کودک و علاقه هایش بدانند پابه پای ما فعالیت کردند و سعی کردند افکار مهندسی شان را در برخورد با بچه ها کنار بگذارند. ما درسهای بزرگی در این شبها از آنها گرفتیم از بچه های کاملا شریفِ دانشگاه شریف.... . ادامه دارد... . #ما_که_هستیم #تاریخچه_چمرانی_ها #تاریخچه_چمران #حسینیه_کودک #حسینیه_کودک_شهید_چمران

حجاب اجباری ممنوع‼️‼️ . . . توی این پست میبینیم که چطور در چمران مسئله حجاب مطرح میشه؟ نظر شما درباره این مسئله چیه؟ شما چطور این موضوع رو با بچه ها مطرح میکنید برامون بنویسید. #حجاب #روسری #دختر #معلم #مدرسه #اسلام #ایران #کلاس #چمران_فقط_یک_مدرسه_نیست #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #ادبستان_پسرانه_شهید_چمران#حجاب_اجباری #حجاب_کودک

هرچی از تاثیر تغذیه، روی جسم و روح بچه ها بگیم کمه! . قبل از کرونا که بچه ها مدرسه میومدن،وعده های صبحانه، دوتا میان وعده و ناهار رو کنارشون بودیم. . لیست خوراکی و غذای بچه ها با دو تا از مادرهایی که در حوزه ی طب سنتی سررشته داشتند بررسی میشد تا سرد و گرمی موادی که استفاده میشد بررسی بشه. . میان وعده ها هم متناسب با غذا تنظیم میشد و تلاش میکردیم از خوراکی های سالم و مقوی استفاده کنیم. . چون غذا ها هم تو اشپزخونه ی مدرسه تهیه میشد، ما از سلامت بودن پخت و مواد مطمئن بودیم. . گاهی هم از بچه ها نظرسنجی داشتیم تا به علاقه های اون ها در تهیه ی وعده ها توجه بشه.😊 . آشپز کوچولوها در هرپایه ای پروژه های آشپزی مختلف رو تجربه کردند برای همین بلد بودند که مربا و ترشی و ...درست کنند و همین باعث میشد که هنرهای خوشمزه شون مهمون سفره های صبحانه و ناهارمون بشه و خیلی برای بچه ها جالب بود که تجربه ی خودشون و دوستانشون رو باهم سهیم بشند.🤗 . برای همه ی وعده ها یه مسئول داشتیم و بایددخترها صبر میکردند تا نوبتشون بشه و تغذیه شون رو از مسئول وعده دریافت کنند. سرسفره انداختن و تقسیم غذا هم به همدیگه کمک میکردند و کلی تعامل داشتند؛ همه ی اینا باعث میشد حتی تو یه کار معمول مثل تغذیه، توانمندی ها و مسئولیت پذیریشون بالا بره😇 . ✅شماچقدر به تغذیه بچه هاتون اهمیت میدین؟ چه چیزهایی براتون تو تغذیه مهمه؟🤔 . #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #تغذیه_سالم #تغذیه #غذای_سالم #چمرانی_ها #تغذیه_کودکان #تغذیه_کودک_سالم

☀ این اولین جشن عبادت چمرانی ها بود... دخترهایمان آنقدر بزرگ شده اند که می توانند طعم شیرین عبادت را بچشند... و تلاش کردیم سهم کوچکی در چشاندن این شیرینی به دخترانمان داشته باشیم. ‌ جشن عبادت به سبک چمرانی ها👇 گوشه ای از پارک رو با کمک مامان ها تزیین کردیم. بچه ها از راه رسیدند و با دیدن بادکنک ها و مامان ها، حسابی غافلگیر شدند. با مامان ها وسطی و طناب کشی بازی کردیم. بعد رفتیم سراغ درست کردن لوح نماز. چهار گروه شدیم و هر گروه مسئول کشیدن کارهایی که در یک رکعت نماز انجام میدهیم، شد. قرار شد این لوح رو تو کلاس نصب کنیم تا قبل نمازهامون نگاهش کنیم. ‌ بعد نوبت رسید به نمایش دخترها که دو هفته ای بود باهم تمرین می کردند . بعد از نمایش و خوردن کیک، عمو اعلایی برای دخترها یک قصه تعریف کرد و یک بازی انجام دادند. و آخر هم نوبت هدیه های هیجان انگیز چمرانی ها رسید و همراه هدیه ها نماز ظهر و عصر هم اقامه شد. خدا را شاکریم بابت دیدن این فرشته های کوچک در لباس بندگی و اطاعتش... ‌ #جشن_عبادت #جشن_تکلیف #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران #کلاس_دومی_ها #چمرانی_ها #حمزه_دوران

🖊 🖊 یادداشت احمدرضا اعلایی در مورد فیلم منطقه پرواز ممنوع👇🏻 ‌ عادت دارم وقتی میخواهم فیلم کودک نوجوان ببینم هم سن بشوم. با کلی هیجان، چیپس و ذرت به دست فیلم را میان کلی نوجوان دیدم. خیلی رویاهام توی فیلم بود.رویاهایی که از فیلمها و کارتنهای دوره ی کودکی و نوجوانیم گرفته بودم. خانه جنگلی چوبی که خود بچه ها درست کرده باشند. اختراع کردن وسایل خفن. جنگیدن بچه ها با آدم بدها. نجات همه تنها با دستهای خودم.تنهای تنها... هواپیمای کنترلی چه درست کردنش چه داشتنش. شلیک با تفنگ واقعی. خلاصه برای یه نوجوانی مثل من خیلی جذاب بود. البته من در نقش یک نوجوان از قسمتی که بنزین روی یکی از پسر بچه ها ریختن خیلی ترسیدم.شایدم البته این جا از نقشم در آمدم. اما به هر حال وصله ی نچسبی بود و می شد نباشه. خیلی جاهای فیلم احساس غرور می کردم. اما از بچگی یه چیزی که همیشه اذیتم می کرد، این بود که رویاهایی در فیلمها بود که دیگر می دانستم رویاست و هیچ تلاشی نمی توانستم برایش بکنم.آن قدر دور از دسترس بود که همه می دانستند فقط رویاست و سرگرمی. موقع دیدن این فیلم هم باز آن خاطره برایم زنده شد. روی هم رفته به عنوان یه شبه نوجوان و یه مربی خیلی از بچه های سازنده متشکرم. تو این اوضاع اقتصادی و فرهنگی یکی همه توانش را بگذاره برای کودک و نوجوان، واقعا دست مریزاد دارد. قطعا مشکلات تکنیکی در کارهای بعد کمتر و کمتر خواهد شد. انشالله که همه از مسئولین تا مردم تا مربیان و نوجوانان قدر بدانند و یاری کنند. به امید مدد واقعی صاحبش یا علی مدد اعلایی ‌ ✅ این فیلم برای پسران بالای ۹، توصیه می شود. #منطقه_پرواز_ممنوع #فیلم_نوجوان #سینما #کودک #نوجوان #فیلم_خوب #چمرانی_ها #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

🖋 🌼خیرین محترم مجموعه ی شهید چمران این پیام، نهمین پیام از طرف ادبستان شهید چمران می باشد. خوشحال می شویم چند دقیقه ای را به خواندن این پیام اختصاص دهید. از همان ابتدا که کارمان راه افتاد؛ حتی قبل تر از راه اندازی حسینیه کودک؛ سعی کردیم در برنامه هایی که برپا می کردیم مادرها نقشی داشته باشند. کم کم به این نتیجه رسیدیم نقش آنها باید خیلی مهم و البته تاثیرگذار باشد. این را قبول نداشتیم که قرار است جدای از خانواده برای بچه ها کاری بکنیم. ما بازویی بودیم برای کمک به خانواده ها به خصوص مادرها. بازویی که می توانند از آن کمک بگیرند؛ مشورت بگیرند؛ بعضی مواقع از حضور بازو برای استراحت؛ درس خواندن؛ ورزش و کارهایی که حالشان را بهتر می کند؛ استفاده کنند. کم کم به این نتیجه رسیدیم؛ برای بچه های زیر ۷ سال و به خصوص زیر ۴ سال؛ حضور مادر کنار کار الزامی است و اصلا نبودشان به بچه آسیب می زند. در نتیجه کارگاه هایی با محوریت حضور مادر طراحی کردیم. اگر چه کار خیلی سخت و طاقت فرسا به نظر می رسید ولی خب برکت ها و تاثیرهای خاص خودش را هم داشت. از جمله سختی های کار می توان به هزینه های زیاد برای تهیه ابزار برای مادران اشاره کرد یا مداخله نا به جای مادران هنگام درگیری های کودکان و حتی توجیه نبودنشان در مدل بازی کردن با بچه ها. ولی آخر کار وقتی مادرها موقع بیرون رفتن اعلام می کردند که خیلی به خودشان و کودکشان خوش گذشته و تازه یاد گرفتند چطور با فرزندشان بازی کنند تمام سختی ها فراموش می شد. نتیجه کارگاه های مادر و کودک چمران تاسیس چندین مهد خانگی بود؛ بوجود آمدن چند هیأت کوچک خانگی؛ راه اندازی چند هیأت کودک کنار هیأت‌های بزرگ و مهم تر از همه اینها شاد شدن و روحیه گرفتن چندین مادر و امیدوار شدنشان نسبت به آینده! ‌ خدا را شکر می کنیم بابت نیت های خوب شما و دغدغه ای که بابت فرزندان این کشور دارین. ‌ ان شاءالله توفیق سهیم شدن در آینده درخشان کودکان، به همه ی ما ارزانی شود.