اگرچه #اولین_قدم فرزندتان از نظر احساسی برای شما اهمیت فراوانی دارد ولی زود به‌ راه افتادن يا تاخیر در آن اثری در موقعیت‌های آتی کودک ندارد. یک کودک سالم معمولاً بین سنین نه تا هفده‌ماهگی شروع به راه رفتن می‌کند. یک کودک دوازده‌ماهه معمولی «تاتی کردن» یعنی #قدم_برداشتن با کمک گرفتن از اشیائی مانند یک #میز کوتاه یا لبه یک #صندلی را می‌آموزد. اگر برای #راه_رفتن مجبور باشد دست‌هایش را بالا بگیرد شاید هنوز نتواند درحالی‌که دست‌های شما را گرفته است راه برود. قبل از برداشتن #اولین_گام لازم است کودک ایجاد #تعادل و پایداری روی بدن و پاهایش را بیاموزد. اغلب کودکان از این طریق می‌توانند وضعیت‌هایی را که بیشتر احساس #امنیت می‌کنند، بیابند. تا زمانی که کودکتان آمادگی لازم را برای راه رفتن به دست نیاورده هیچ گونه کمکی از دست شما برنمی‌آید. زمان راه افتادن کودک به رشد عوامل درونی او بستگی دارد و نه عوامل بیرونی. توجه کنید تا هنگامی که کودک آمادگی لازم را برای راه رفتن به‌دست نیاورده، او را مجبور به انجام چنین کاری نکنید، کاملاً او را از شکست در این تجربه برحذر بدارید. هیچ دلیلی وجود ندارد به والدینی که کودکشان دیر به راه می‌افتد گفته شود از #بغل کردن کودکشان خودداری کنند تا #تنبل بار نیاید. به‌ هر صورت پدر یا مادر می‌توانند از تلاش‌های کودک برای یادگیری راه رفتن به نحوی که #اعتماد_به‌_نفس مداومی به‌وجود بیاورند، #حمایت کنند. وقتی کودکتان سعی می‌کند سرپا بایستد، تاتی تاتی کند و راه برود، می‌توانید محیط امنی همراه با کشف، #تشویق و #دلگرمی #آرامش‌_بخش و واکنشی که بازتاب لذت او از این دستاوردش باشد در اختیار او قرار دهید. هنگامی که کودک بدون دست گرفتن به چیزی، به‌طور مستقل اولین گام‌های خود را برمی‌دارد؛ و تلوتلو خوران با پاهای گشاده و راه رفتن #اردک‌ وار تابلویی از راه رفتن کودک نوپا را به‌وجود می‌آورده شما درخشش شوق و ذوق را در صورت او مشاهده خواهید کرد. پس از مدتی شاهد دست و پنجه نرم کردن او برای برداشتن گام‌های محکمی که بیش‌ از حد تحمل و توان جسمانی اوست، خواهید بود. کودک یک‌ ساله تازه به‌راه افتاده، ممکن است به خوابیدن، خوردن یا بازی با اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش - اگر این کارها به منزله #اتلاف_زمان تمرین راه رفتن برای او باشد - بی میل شود. خلق او ممکن است شکننده و از تلاش برای مهارت یافتن در انجام کار خسته و آزرده شود. البته هم‌زمان با رشد مهارت‌ها، خلق و خوی او نیز بهبود خواهد یافت. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

یک روش سالم و متعادل برای نظم‌بخشی به کودکتان می‌تواند شامل سه بخش باشد: انتظارات واقع‌بینانه، اصلاح و تعدیل محیط و تعیین محدودیت‌ها. #انتظارات_واقع_بینانه - برای تربیت مناسب یک کودک، باید بدانید کودک در چنین سنی چگونه رفتاری باید داشته باشد. از کودک یک‌ساله چه انتظاری می‌توانید داشته باشید؟ می‌دانید که ممکن است با اقتدار و اعتبار شما تقابل‌های زیادی صورت گیرد! هنگامی که والدین چگونه رفتار کردن با کودک یک‌ساله را بیاموزند بهتر خواهند توانست در مقابله با افزون‌طلبی‌های کودک، یکدیگر را #حمایت کرده و در موارد عدم موافقت با یکدیگر به صحبت و تبادل نظر بپردازند و را‌حل‌هایی برای #مشکلات پیدا کنند. #اصلاح_و_تعدیل_محیط - کودک یک‌ساله باید در محیط قرار بگیرد تا به‌ آسانی بتواند رفتار درستی از خود نشان دهد، به این معنا که محیط خانه باید طوری آراسته شود تا ضمن اينکه کودک در اطراف گشت می‌زند و اکتشاف می‌کند هم #ایمنی او و هم ایمنی لوازم و اموال شما حفظ شود. در داخل و بیرون منزل باید فضاها و فرصت‌ها به گونه‌ای ایجاد شوند که کودک بتواند با دویدن و بالا رفتن از اشیای موجود #انرژی خود را به مصرف برساند. اگر کودک مجبور شود برای مدت طولانی، آرام در یک گوشه بنشیند یا از دست زدن به اشیائی که به‌نظرش جالب هستند منع شود، به‌سختی قادر به نشان دادن رفتار درستی خواهد بود. یک کودک یک‌ساله همچنین به مقداری قدرت پیش‌بینی در طول روز، نیاز دارد به‌طوری که بتواند در زمان خواب روز، تغذیه، بیرون رفتن و به‌موقع به رختخواب رفتن همکاری کند. در نهایت کودک یک‌ساله همچنین نیاز به والدینی دارد که گاه گاهی از او دور شوند! علاقه شدید او به #مستقل بودن، گاه‌گاهی می‌تواند منزل را به یک #میدان_جنگ تبدیل کند و بد نیست والدین برای پیشگیری از ازدیاد فشار و کشمکش در خانه، از کودک دور شده و زمانی برای خود داشته باشند. #تعیین_محدودیت‌ها - باید محدودیت‌هایی برای رفتار کودک تنظیم کنید، یعنی شما در منزل باید دارای قوانینی باشید. قوانین ایجاد شده باید به اندازه‌ای دارای اهمیت باشند که مایل به اجرای مداوم آن‌ها باشید. چون به کارگیری و اجرای گاه‌به‌گاه و توأم با تردید، معمولاً نه تنها منجر به کاهش رفتار ناشایست نمی‌گردد، بلکه سوء رفتار بیشتری از طرف کودک را موجب می‌شود. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

در دومین سال زندگی، کودکتان آموخته است افراد موردعلاقه‌اش، حتی هنگامی که با او نیستند، وجود دارند. یاد شما در خاطر او به او این امکان را می‌دهد حتی وقتی در کنارش نیستید شما را برای خود نگه دارد. او می‌تواند بدون از دست دادن شما، آغوشتان را ترک کند. این تصویر ذهنی برای او اين امکان را به‌وجود می‌آورد که با سایر توانایی‌هایی که کسب کرده قدم‌ به‌ قدم از شما دور شود و #جهان را بدون از دست دادن پایگاه امن خانه‌اش کشف کند. این #سفر اکتشافی سفر آسانی نخواهد بود. کودک یک‌ساله بین تمایل به ترک و یا ماندن در کنارتان مرتباً در شک و تردید و دودلی خواهد بود. شما هر روز این نبرد درونی را درحالی‌که او با شور و علاقه برای کسب #استقلال مبارزه می‌کند، شاهد خواهید بود. به کودک خود هنگامی که در اتاق مشغول بازی هست، بنگرید. ممکن است در ضمن بازی، حضور شما را نادیده بگیرد و ظاهراً #مستقل به‌نظر بیاید. اما به‌محض اینکه اتاق را ترک کنید، احتمالاً بازی را متوقف کرده و به دنبال شما راه می‌افتد و یا برای برگشتتان داد و فریاد راه می‌اندازد. او همواره به وجود شما در کنارش نیاز دارد، تأمین این نیاز #امنیت_روانی او را تضمین می‌کند. کودک یک‌ساله می‌آموزد خودش باشد و ثابت کند با والدینش تفاوت دارد. معمولا این نیاز بین سنین پانزده تا بیست‌ و یک‌ ماهگی شکوفا می‌شود. گرچه این زمان برای کودکان مختلف بیش از اندازه متفاوت است. هنگامی که #کودک_نوپا نیاز به جدا شدن را احساس می‌کند، شما آن را درخواهید یافت، چون راه آگاه کردن شما، کنار زدنتان از خودش به هر طریق ممکن است! به‌نظر می‌رسد در اغلب موارد کلمه مورد علاقه‌اش «نه!» باشد، گویی او مجبور است خلاف خواسته شما رفتار کند و در نتیجه لحظاتی را تجربه خواهید کرد که احساس می‌کنید هرچه بگویید یا هر عملی انجام دهید اشتباه است. والدینی که به کودک یک‌ساله #مطیع و سربه‌راه عادت دارند، هنگام ورود کودکشان به این مرحله، دچار سردرگمی می‌شوند درحالی‌که جایی برای #نگرانی وجود ندارد. این حالت به همان اندازه که کودک راه رفتن و صحبت کردن را می آموزد، اتفاقی طبیعی و قابل پیش‌بینی است. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

یکی از کارهایی که شما و کودکتان باید در آن مهارت پیدا کنید، آموختن خداحافظی با یکدیگر است. لازم است شما و کودکتان بیاموزید چگونه احساس #ناراحتی و #غم کنید. چگونه با احساس غمگین بودن کنار بیاید و سپس دوباره به یکدیگر ملحق شوید. بعضی والدین، به اين گمان که #جدایی ممکن است برای کودک یک‌ساله سخت باشد، جدا شدن و ترک کردن کودکشان را تا بزرگ‌تر شدن او کاملاً به تأخیر می‌اندازند. این انتخاب در شرایط بسیاری از والدین یک انتخاب #واقع‌_گرایانه نیست. اما درصورت ایجاد چنین تصمیمی باز هم لازم است چگونگی جدایی را به کودکتان #آموزش دهید. بعضی کودکان، چه در دوران نوزادی و چه در زمانی که در مهد کودک و #کودکستان به‌سر می‌برند برای آموختن خداحافظی به زمان و کمک نیاز دارند. اگر برای شناخت فردی که در غیاب شما از کودکتان #پرستاری و مراقبت می‌نماید، فرصت کافی به کودک بدهید، به او کمک می‌کنید هنگامی که حضور ندارید احساس #امنیت‌_خاطر کند. کودکان در چگونگی قبول #تجربه‌ های جدید و هماهنگ شدن با تغییر، با یکدیگر تفاوت دارند. یک کودک هجده‌ماهه ممکن است بعد از یک ساعت بازی با پرستار با او انس بگیرد و کودک دیگری در همین سن تا زمانی که چندین بار با پرستار ملاقات و بازی نکند، ممکن است تحت #فشار_روانی قرار بگیرد. این واکنش‌های متفاوت به معنای این نیست که یک کودک کمتر به والدینش وابسته و دلبسته است یا کودک دیگری از جدایی بیشتر می‌ترسد. #تطبیق_پذیری کودکان برای هماهنگی با محیط، با یکدیگر، کاملا متفاوت است. والدین عزیز حتما بایستی در ضمن برنامه‌ریزی برای جدا شدن از کودک دلبند خود به این تفاوت‌ها احترام بگذارند. هنگامی که ترک کودک لازم باشد اجتناب از تغییرات زیاد و هم‌زمان، به علت محدودیت توانایی او در به‌خاطر آوردن شما و محیط معمول زندگیش، منطقی است. مثلاً اگر #پرستار_کودک به منزل شما می‌آید، هنگامی که فرزند یک‌ساله‌تان آماده بازی است، از پرستار بخواهید وارد منزل شود و بعد از اينکه اين دو مدتی با یکدیگر به بازی پرداختند، می‌توانید برنامه‌های روزمره را به پرستار اطلاع دهید و به کودک هم توضیح دهید، در غیاب شما چه اتفافی خواهد افتاد. اطمینان حاصل کنید کودکتان برای احساس امنیت، پتوی آشنا یا #عروسک پشمالویش را در اختیار دارد. هنگام فرا رسیدن زمان ترک منزل، لوازم خود را جمع‌آوری و خداحافظی کنید، حتی اگر موجب گریه فرزندتان شود. چنانچه سعی کنید زمانی که او سرگرم بازی است بی‌سروصدا محل را ترک کنید، کودک نخواهد توانست درک کند شما منزل را ترک کرده‌اید، ممکن است تصور کند شما واقعا #ناپدید شده‌اید. به این دلیل سعی کنید همیشه در ضمن بیدار بودن طفل محل را ترک نمایید، مگر اینکه پرستار فردی باشد که کودک او را به‌ خوبی می‌شناسد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

یکی از کارهای مهمی که کودک یک‌ساله‌تان در این سال انجام می‌دهد تمایل به #مستقل شدن از شماست. داشتن احساس خوب در کودک نسبت به خودش به‌عنوان یک فرد باارزش و #دوست‌_داشتنی به نحوه مراقبت و #محبت‌ های شما در زمان نوزادی بستگی دارد. اگر احساس نماید در محاصره بزرگسالان مهربان و قابل اعتمادی است که در هنگام نیاز به آن‌ها نسبت به او واکنش نشان می‌دهند، آموخته است که شخص بسیار مهمی است. اين احساس مهم بودن، پایه و اساس رشد و پیشرفت سالم روانی برای بقيه دوران زندگی او خواهد بود. تمام عشق و محبتی که در طول سال گذشته نثار فرزندتان کرده‌اید اینک او را در ایستادن بر پای خود توانا می‌کند. انديشه درباره تلاش یک کودک نوپا برای #استقلال هنگامی که او هنوز بسیار به والدینش نیازمند است، شاید به‌نظر نامعقول باشد، اما اگر عجز و ناتوانی او در زمان تولد را با توانایی‌های امروز او مقایسه کنید می‌توانید ببینید او هم‌ اینک تا حدود زیادی از شما مستقل شده است. به‌ تدریج که فرزندتان رشد می‌کند، نیاز او به استقلال موجب می‌ شود نسبت به افرادی که بیشترین تکیه‌گاه او هستند، رفتار متفاوتی داشته باشد. او در اغلب اوقات، به یک روش منفی، وجود خود را اثبات می‌کند. هنگامی که تلاش‌های بی‌وقفه برای مستقل شدن، او را از پای درمی‌آورند، برای جلب #حمایت #آغوش والدینش را می‌طلبد. ضرب‌المثلی می‌گوید «هنگامی که آرامش #باغ و #بوستان کافی نیست، همیشه مقابله با دنیا وجود دارد. هنگامی که مقابله با دنیا کافی نیست، همیشه آرامش باغ و بوستان وجود دارد.» #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

بسیاری از یک‌ساله‌ها، برای #آرامش یافتن به شیء مخصوص و معینی وابسته می‌شوند. این اشیای مورد علاقه، گاهی #اشیای_انتقالی نامیده می شوند. این اشیاء به طفل کمک می‌کنند #گرما و احساس آرامش و راحتی را که در نوزادی در #آغوش مادر تجربه کرده است به شیء قابل در آغوش گرفتن، منتقل کند و دوره نوزادی را ترک کرده، رویارویی با دنیای بزرگ‌تری را آغاز کند. فرزندتان ممکن است شیء محبوبی را انتخاب کند که با احساسات دوران نوزادی مانند #مکیدن، #بوییدن یا احساس بافت معینی روی صورتش، در ارتباط باشد. #پتو ها، #حیوانات پشمالو یا حتی #ژاکت‌ ها، می‌توانند به #شیء_مورد_علاقه تبدیل شده و وابستگی‌های شدیدی را در کودک ایجاد کنند. گاهی والدین درباره اينکه علاقه کودشان به یک چنین شیئی به معنی احساس #عدم_امنیت است، نگران می‌شوند ولی درحقیقت کودکی که می‌تواند برای آرام کردن خودش به شیء مخصوص عادت و دوباره احساس امنیت کند، شایستگی و لیاقت زیادی از خود نشان داده است. زمانی که کودک یک ساله شروع به جدا شدن از منبع اولیه #امنیت - والدینش - می‌نماید، می تواند احساس استقلالش را با حمل یک #شیء_جایگزین ارتقا بخشد. اگر والدین در زمان خواب کودک یک #حیوان پشمالو یا یک پتو - که قابل #درآغوش‌_گرفتن باشد - کنار او قرار دهند، کودک ممکن است علاقه‌مند شود ولی این شگرد همیشه موثر نیست. به‌نظر می‌رسد بعضی کودکان هرگز به چنین شیئی احتیاج ندارند و بعضی دیگر در وابستگی به شیء شور و #حرارت از خود نشان می‌دهند. چنانچه کودکتان شیء معینی را برای آرامش یافتن انتخاب کرده است، به این نیاز او احترام بگذارید. در فکر باشید که یکی دیگر از آن را خریداری کنید تا کودک بتواند هنگامی که یکی را می‌شویید از دیگری استفاده کند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318