اگرچه #اولین_قدم فرزندتان از نظر احساسی برای شما اهمیت فراوانی دارد ولی زود به‌ راه افتادن يا تاخیر در آن اثری در موقعیت‌های آتی کودک ندارد. یک کودک سالم معمولاً بین سنین نه تا هفده‌ماهگی شروع به راه رفتن می‌کند. یک کودک دوازده‌ماهه معمولی «تاتی کردن» یعنی #قدم_برداشتن با کمک گرفتن از اشیائی مانند یک #میز کوتاه یا لبه یک #صندلی را می‌آموزد. اگر برای #راه_رفتن مجبور باشد دست‌هایش را بالا بگیرد شاید هنوز نتواند درحالی‌که دست‌های شما را گرفته است راه برود. قبل از برداشتن #اولین_گام لازم است کودک ایجاد #تعادل و پایداری روی بدن و پاهایش را بیاموزد. اغلب کودکان از این طریق می‌توانند وضعیت‌هایی را که بیشتر احساس #امنیت می‌کنند، بیابند. تا زمانی که کودکتان آمادگی لازم را برای راه رفتن به دست نیاورده هیچ گونه کمکی از دست شما برنمی‌آید. زمان راه افتادن کودک به رشد عوامل درونی او بستگی دارد و نه عوامل بیرونی. توجه کنید تا هنگامی که کودک آمادگی لازم را برای راه رفتن به‌دست نیاورده، او را مجبور به انجام چنین کاری نکنید، کاملاً او را از شکست در این تجربه برحذر بدارید. هیچ دلیلی وجود ندارد به والدینی که کودکشان دیر به راه می‌افتد گفته شود از #بغل کردن کودکشان خودداری کنند تا #تنبل بار نیاید. به‌ هر صورت پدر یا مادر می‌توانند از تلاش‌های کودک برای یادگیری راه رفتن به نحوی که #اعتماد_به‌_نفس مداومی به‌وجود بیاورند، #حمایت کنند. وقتی کودکتان سعی می‌کند سرپا بایستد، تاتی تاتی کند و راه برود، می‌توانید محیط امنی همراه با کشف، #تشویق و #دلگرمی #آرامش‌_بخش و واکنشی که بازتاب لذت او از این دستاوردش باشد در اختیار او قرار دهید. هنگامی که کودک بدون دست گرفتن به چیزی، به‌طور مستقل اولین گام‌های خود را برمی‌دارد؛ و تلوتلو خوران با پاهای گشاده و راه رفتن #اردک‌ وار تابلویی از راه رفتن کودک نوپا را به‌وجود می‌آورده شما درخشش شوق و ذوق را در صورت او مشاهده خواهید کرد. پس از مدتی شاهد دست و پنجه نرم کردن او برای برداشتن گام‌های محکمی که بیش‌ از حد تحمل و توان جسمانی اوست، خواهید بود. کودک یک‌ ساله تازه به‌راه افتاده، ممکن است به خوابیدن، خوردن یا بازی با اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش - اگر این کارها به منزله #اتلاف_زمان تمرین راه رفتن برای او باشد - بی میل شود. خلق او ممکن است شکننده و از تلاش برای مهارت یافتن در انجام کار خسته و آزرده شود. البته هم‌زمان با رشد مهارت‌ها، خلق و خوی او نیز بهبود خواهد یافت. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

همه ما می‌دانيم #قشقرق ‏و #عصبانیت شدید چه نوع خلق و خویی است. قشقرق با عصبانیت و نومیدی و داد و فریاد زدن همراه است. گاهی این حالت با #کتک زدن، لگد زدن و ساير رفتارهای فیزیکی نیز نمود پیدا می‌کند. بیشتر کودکان دیر یا زود دچار قشقرق می‌شوند. بعضی از کودکان از دوازده‌ماهگی دچار اولین قشقرق می شوند و عده‌ای نیز پس از دومین سال تولدشان دچار این حالت می‌شوند. چندین دلیل برای شیوع این حالت در این گروه سنی وجود دارد. درصورت درک دلایل قشقرق قادر خواهید بود بهتر از عهده آن‌ها برآیید. اولین دلیل بروز قشقرق در کودک، خواستن چیزی است که قادر به داشتن آن نیست. او تا حالا نوزادی بوده که نیازهايش توسط والدینش برآورده می‌شده است و نمی‌داند که در حال حاضر برآورده کردن نیازهایش پیچیده‌تر و مشکل‌تر شده است و متوجه دلیل «نه» که گاهی ممکن است از والدینش بشنود، نمی‌شود. او هنوز خود را #پادشاه جهانش می‌بیند و هنگامی که مستخدمینش به او بی‌اعتنایی کرده و در مقابل او قد علم می‌کنند، #خشمگین می‌شود. او اين احساس عصبانیت و #خشم را درک نمی‌کند و هنوز کنترل آن‌ها را نیاموخته است بنابراین دچار قشقرق می‌شود. دلیل متعارف دیگر برای قشقرق کودک، نومید شدن و عدم توانایی و در برقراری ارتباط کلامی است. کودک یک‌ساله حتی اگر بتواند چند کلمه‌ای بر زبان بیاورد مطالب را بیش از آنچه قادر است با شما در میان بگذارد، درک می‌کند. گاهی میل دارد مطلبی را با شما در میان بگذارد ولی چگونگی آن را نمی‌داند. این عدم توانایی او را عصبانی می‌کند. هنگامی که فرزندتان توانست کلمات بیشتری را تلفظ کند میزان قشقرق‌های او کاهش می‌یابد. بعضی از کج‌خلقی‌ها قابل پیشگیری و اجتناب هستند، چون بسیاری از آن‌ها از #کشمکش‌ های درونی خود او ناشی می‌شوند. اگر کودک شما هر روز دچار این حالت می‌شود الگویی برای آن جست‌وجو کنید. دلایل قشرق می تواند #بی_خوابی یا #کم_خوابی، احساس #گرسنگی و ... باشد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

همانطور که شاهد شکوفا شدن و تبدیل کودک یک‌ساله‌تان به یک کودک مستقل هستید، مشاهده خواهید کرد احساسات او به صورت پاندولی از مقاومت سرسختانه در یک لحظه به خزیدن مشتاقانه به آغوش والدین در لحظه دیگر در نوسان است. کوچولوی کاشف و شجاع شما بدون ترس تاتی‌تاتی می‌کند. اما یک صدای بلند او را می‌ترساند و چنان پای شما را در بر می‌گیرد که گویی دنیا زیر پای او در حال فرو ریختن است. در هنگام قدم زدن در خیابان، با #خنده شادمانه‌ای از شما دور می‌شود اما هنگامی که او را فرا می‌خوانید حاضر نیست به‌سوی شما برگردد و طوری رفتار می‌کند که گویی نمی‌تواند برگردد. او نیاز دارد شما به طرفش بروید و گریه کنان در جای خود می‌ایستد تا اين کار را انجام دهید. کودک یک‌ساله در لحظه‌ای، محکم به والدینش می‌چسبد و در لحظه دیگر، آن‌ها را رها می‌کند. هنگامی که می‌خواهید او را محکم در آغوش بگیرید او میل به #جدایی دارد، اما اگر قبل از آمادگی لازم شما او را رها کند، حتی محکم‌تر از قبل به شما می‌چسبد. برای پدر و مادر تفسیر آنچه کودک در این لحظات احساس می‌کند یا نیاز دارد، بسیار مشکل است. خود کودک هم این مسئله را نمی‌داند. اگر سیر رشد و #پیشرفت کودک پیوسته و یکنواخت باشد، والدین بیشتر می‌توانند به فرزندانشان برای رسیدن به #استقلال کمک کنند. کودکان در این مسیر، یک قدم به جلو برمی‌دارند و گاهی نیز جهش می‌کنند، ولی بعد دو قدم به عقب برمی‌گردند. کودکان با مهارت یافتن در یک زمینه از امور زندگیشان اغلب انگیزه فعالیت در زمينه دیگر را از دست می‌دهند. درست بعد از یادگیری یک مورد جدید و هیجان‌ انگیز، او ممکن است دوباره به #آغوش شما بخزد و دوباره به نوزاد تبدیل شود، گویی می‌خواهد برای آماده شدن برای #چالش بعدی از شما نیرو بگیرد. هنگامی که کودکان درباره دنیای اطرافشان مطالبی می آموزند غالبا دچار واهمه می‌شوند. ترس آن‌ها، به‌نظر والدین که می‌دانند کودکشان در معرض خطر قرار ندارد، ممکن است منطقی نباشد. در هر صورت دانستن آنچه کودک یک #تهدید تلقی می‌کند، مشکل است. چون تجربه او از جهان بسیار محدود است. یک صدای بلند، #گوش‌ های کودک را آزار می‌دهد آیا این صدای بلند چیز بدی نیست؟ یک #دلقک با یک فرد عادی متفاوت است. پس او چه کاری ممکن است انجام دهد؟ کودک در هنگام ترس برای حمایت و حفاظت به دامان والدینش پناه می‌برد و پدر و مادر باید به او اطمینان دهند می‌تواند روی آن‌ها حساب کند. به کار بردن کلمه «نترس» کمکی به کودک نمی‌کند، چون او قادر به کنترل احساساتش نیست. در چنین مواقعی، والدین باید آرام بمانند و به کودک اجازه دهند با تجربه جدید خو بگیرد و به‌تدریج احساس راحتی و #امنیت کند. ممکن است مدتی طول بکشد تا کودک #شجاعت کافی برای رها کردن شما پیدا کند و شاید لازم باشد از قرار دادن کودک در موقعیت‌هایی که هنوز برخورد با آن‌ها برای کودک زود است، اجتناب شود. به مرور زمان و با افزايش سن کودک، او می‌تواند بیاموزد که آژیر بلند برای این است که مردم از نزدیک شدن ماشین #آتش‌_نشانی باخبر شوند و دلقک‌ها افرادی عادی هستند با #آرايش صورت یا صورتک‌های مختلف. اما کودک یک‌ساله این توضیحات را نمی‌فهمد. او فقط به احساس ایمنی نیاز دارد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

چنانچه فرزندتان کمتر از معمول دارای #ثبات‌_قدم و دامنه توجه است؛ باید بپذیرید برای او #مداومت در انجام یک فعالیت، کار ساده‌ای نیست. ولی در هرحال با بازی کردن با او می‌توانید به افزايش دامنه توجهش کمک کنید. مثلاً اگر او به قرار دادن #مکعب‌_ها در جعبه و بیرون‌ آوردنشان از آن سرگرم است و به‌تدریج علاقه‌اش را از دست می‌دهد به او نشان دهید چگونه می‌تواند مکعب‌ها را به روش دیگری روی هم بچیند. اگر به اتفاق مشغول تماشا و ورق زدن کتابی هستید و او بی‌تاب می‌شود می‌توانید درباره #تصویرهای_کتاب صحبت کنید و داستانی بسازید، اگر متوجه شدید او از بازی با یک #اسباب‌_بازی به اسباب‌بازی دیگر می‌پردازد تا جایی که اتاقش مملو از اسباب‌بازی و درهم‌ و برهم می‌شود، سعی کنید در هر نوبت تنها چند اسباب‌بازی در اختیار او قرار دهید. برای بازی به روشی که مدت طولانی‌تری توجه او را به خود جلب کند، فرصت‌ هایی در اختیار او قرار دهید. چنانچه فرزندتان بیش‌ از حد معمول #ثابت‌_قدم و مصرّ است از چگونگی توانایی او به درگیر شدن با اسباب‌بازی‌ها و بازی‌ ها برای مدت طولانی، لذت خواهید برد. ولی هنگامی که کودک از پشتکار خود برای ادامه مقابله با #محدودیت‌ های شما، تقاضاهای مکرر یا خودداری از قبول پاسخ «نه» به خواسته‌هایش استفاده می‌کند، کار مشکل‌تر می‌شود. کودکی که نیم ساعت وقت برای جور کردن یک قطعه #پازل صرف می‌کند، به همان اندازه برای یک لیوان دیگر #آب‌_میوه یا امتناع از پوشیدن #ژاکت در هنگام بیرون رفتن از منزل، مصرّ خواهد بود و وقت تلف خواهد کرد. #پشتکار و ثبات‌قدم مانند سایر صفات شخصیتی، برای والدین دارای مزایا و نیز نقاط ضعفی است که برای رفتار با کودکشان باید به آن خو بگیرند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

چنانچه کودکتان بسیار #حساس به‌نظر می‌رسد دسته‌بندی انواع جزئیاتی که برای کودک بسیار مهم‌اند، مفید است. مثلاً اگر به #طعم و شکل غذا بسیار حساس است و مدام غذای مورد علاقه‌اش را طلب می‌کند، شاید مجبور باشید غذاهای محدودتری در اختیار او بگذارید. اگر هر روز #شلوار های عرق‌گیر لطیف را انتخاب می‌کند و از وجود لايه چین آهاردار روی لباسش عصبانی می‌شود ممکن است نتوانید مطابق #سلیقه خودتان به او لباس بپوشانید. اگر در هنگام احساس بوی #پیاز گریه می‌کند، شاید مجبور شوید زمانی که در #آشپزخانه نیست پیاز خرد کنید. گرچه گاه‌گاهی ممکن است این حساسیت برای شما دردسرآفرین باشد، اما واضح است که او به جزئیات امور، دقت می‌کند و نسبت به آنچه در اطراف او می‌گذرد بسیار آگاه است. این حساسیت، او را یک کودک و بعداً یک بزرگسال جالب توجه می‌نماید، حتی اگر در سنین کودکی مشکلات بیشتری برای شما ایجاد کند. کودک دارای آستانه حساسیت بالا معمولاً بسیار ساده کنترل و مهار می‌شود. او به آنچه می‌خورد، آنچه می‌پوشد یا شکل و ظاهر خود اهمیت نمی‌دهد و برآورده کردن بسیاری از نیازهای روزانه او ممکن است بسیار ساده‌تر باشد. البته در مقابل هر جنبه مثبت عیب و ایرادی نیز وجود دارد، نوپای آسان‌گیر و #راحت‌_طلب شما ممکن است روزی به #نوجوانی تبدیل شود که به زمان استحمام، چسبناک بودن دست‌هایش و یا به بوی اتاقش که بی‌شباهت به بوی #جوراب کثیف نیست، توجه نکند! #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

هنگامی که کودک یک ‌ساله فردی را #گاز می‌گیرد، همه کسانی که در اطراف او حضور دارند #عصبانی و برآشفته می‌شوند. چندین دلیل خوب برای این نوع واکنش وجود دارد. #گاز_گرفتن دردآور است و حتی یک طفل کوچک می‌تواند با دندان‌هایش چنان فشاری وارد اورد که پوست قربانی را خراش داده یا پاره کند. اغلب گاز گرفتن، بدون دلیل مشخصی اتفاق میفتد، بنابراین قربانی و اطرافیان از این عمل غافلگیر می‌شوند. در نظر عده زیادی از والدین گاز گرفتن عمدتاً گزنده‌تر از #کتک_زدن و #هل_دادن است که به‌عنوان بخشی از بازی عادی کودک تلقی می‌شود. هنگامی که کودک گاز می‌گیرد، معمولاً او به وسیله احساسات تجاوزگرانه تحریک نشده است. چون گاهی کودکان دو یا سه‌ساله برای نشان دادن عصبانیت خود به این روش متوسل می شوند، بیشترین توصیه و نصیحتی که درباره کنترل گاز گرفتن کودک خواهید شنید فقط این است، کودکی که گاز می گیرد باید بیاموزد در هنگام عصانیت، به دیگران آزار نرساند. کودک یک‌ساله هنوز در مرحله‌ای است که برای کشف دنیای اطرافش به استفاده از دهانش نیاز دارد. احتمال دارد #اسباب_بازی‌ ها، بطریشیر و هر شیء دیگری را که او به آن دست می‌زند، به دهانش ببرد. از آنجا که او هر چیز را به‌واسطه دهانش تجربه می‌کند، اغلب کودک دیگر و یا حتی والدینش را گاز می‌گیرد تا بداند زیر دندان چگونه حس می‌شوند. اين تمایل به تجربه است که موجب این تغییر ناگهانی می‌گردد. مخصوصاً اگر پدر یا مادر با پايین گذاشتن او از آغوششان و گفتن «گاز گرفتن ممنوع» به‌سرعت و با قاطعیت واکنش نشان دهند. اما کودکی که دارای تمرکز دهانی قوی‌تری است ممکن است در واکنش به #غرایز_فطری درونی به گاز گرفتن ادامه دهد. برای اينکه کودک کار اشتباهش را تشخیص دهد توصیه می‌شود والدین واکنش‌های محکم و مصرانه‌ای به‌طور مکرر نشان دهند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318