. #مرگ نزدیکان و خویشاوندان یکی از چالش‌هایی ست که خانواده‌ها در مواجهه با آن سردرگم می‌شوند و نمی‌دانند چه برخوردی با بچه‌ها داشته باشند، اصلا به آنها بگویند کسی فوت شده؟ بچه‌ها را به مراسم تشییع و ختم ببرند؟ چه توضیحی درباره فرد فوت شده بدهند؟ اصلا مفهوم مرگ را چگونه برای بچه‌ها ترسیم کنند؟ ماه پیش مادربزرگ پدری شیما فوت کردن. از اون موقع گرفتاری ما شروع شد! نمی دونستیم اینکه بهش بگیم مادربزرگش مرده کار خوبیه یا نه. شیما فقط سه سال و نیمشه و مرگ چیز خوشایندی نیست. نهایتا کسی راهکاری بهم یاد داد که بشه جوابش و داد. شیما اومد پیشم : #مامان‌_بزرگ دیگه اینجا نمیاد؟ آمادگیش و داشتم. خیلی واقعی بهش گفتم: نه. خیلی ناراحت کننده س ولی اون دیگه اینجا نمیاد. -چرا؟ -خب چون دیگه زنده نیست. -یعنی الان کجاست؟ -یه جور #سفر. ولی سفری که دیگه نمیشه ازش برگشت. -خب، چرا نمیاد به ما سر بزنه؟ (اگر برای یه سوال، جواب قابل لمسی ندارین اونو با یه سوال دیگه غافلگیر کنید) -تو دلت براش تنگ شده؟ -آره دلم تنگ میشه. -منم دلم تنگ شده براش. دوس داری براش یه مراسم بگیریم که بفهمه بیادشیم؟ -از کجا بفهمه؟ (وقتی ذهن کودک سمت امور ذهنی و انتزاعی ای میره که توضیحش الان براش قابل فهم نیست، باید خیلی ملایم ذهنش و منحرف کنیم و به سمت امور ملموس ببریم.) -حس میکنه، همه کسایی که مامان بزرگ و دوس دارن و میتونیم جمع کنیم یه جا، یه عکس خوب از مادربزرگ داریم؟ -آره یه عکس بزرگ داریم که خندیده اونجا -خب خوبه، بیا فک کنیم چه کسایی هستن که دلشون برای #مادربزرگ تنگ شده، بعدشم ببینیم باید چه کارایی انجام بدیم. ( از این راه کودک رو هم در این پروسه درگیر کنید تا هم به #مهارت هاش کمک کرده باشین و هم موضوع مرگ کمی براش ملموس تر بشه )

شاید این یکی از سوالاتی باشد که تقریبا تمام بچه‌ها از والدینشان می‌پرسند و آنها را با یک معضل مواجه می‌کنند. بچه‌ها تا قبل از 7سالگی هنوز قدرت انتزاع ندارند فلذا نمی‌توان از آنها انتظار داشت بفهمند خدا هست ولی دیده نمی‌شود یعنی چه! آنها می‌خواهند خدا را تصور کنند، بدانند کجا زندگی می‌کند، چه می‌خورد و چه‌طور حواسش به همه جا هست؟ جواب والدین به این پرسش‌ها اهمیت به سزایی در شکل‌گیری تصور کودکان دارد و مبنایی برای تصورات و باورهای بعدی او خواهد شد. پس مهم است بدانیم چگونه به خطا نرویم و آنها را هم دچار اشتباه نکنیم. خیلی از بچه ها وقتی دو سه سالشون میشه و میبینن که ما خدا رو شکر میکنیم، از خدا کمک میخوایم و کارایی رو برای رضایت خدا انجام میدیم، براشون سوال میشه، پس این #خدا چه شکلیه؟ - بابا! خدا کجاست؟ -خدا همه جا هست. هرجایی که تو باشی و ما باشیم. -چرا نمیبینمش؟ از کجا میفهمیم هست؟ -ممم...سوال خوبیه! راستی به نظرت مامانت ناهار چی درس کرده؟ -قیمه! -تو دیدی؟ -نه ولی بوی قیمه داره میاد! -مگه تو بوی قیمه رو میبینی؟ -نمیبینم! -از کجا پس میفهمی هست. - ... -حسش کردی، نه؟ -اوهووم -ما خدا رو نمیبینیم ولی حسش میکنیم. -خدا چه شکلیه؟ -خدا مثل یه #نور قشنگ... که همه جا هست... -تو میبینیش؟ -نه! منم حسش میکنم. خدا تو رو به ما داده و ما خیلی بابت این ازش ممنونیم ☺ سعی کنید خیلی این بحث رو کش ندید چون بچه ها سوالای عجیب و غریب میپرسن! اما طوری هم رفتار نکنید که فک کنه دارید می پیچونیدش و یادتون باشه قرار نیست تا ته سوالاش و جواب بدین! تا یه جایی جواب بدین و باهاش بحث کنید تا با هم به یه نتیجه برسید، اما خوبه که ذهنش کمی هم درگیر ماجرا بمونه. و همین که وقفه کوتاهی شد موضوع رو سمت دیگه ای ببرین؛ مثلا: خب حالا میتونیم بریم ببینیم مامانت برای آماده کردن میز چه کمکایی میخواد!

۲ ماهگی: زمزمه می کنند و صداهای خوشایندی از خود در می آورند. 4 ماهگی به بعد: نوزادان #غان_و_غون می کنند، به صداهای #زمزمه خود، حروف بی صدا اضافه و هجاها را تکرار می کنند. 7ماهگی: غان و غون کردن تعدادی صداهای زبان گفتاری را شامل می شود. هنگامی که با اون #بازی های نوبتی مانند #دالی_موشه می کنند، #نوزاد با علاقه توجه نشان می دهد. 8 تا 12 ماهگی: نوزاد برخی #کلمات را درک می کند. با افزایش درک، نوزاد به هر چیزی که آن را می بیند و افراد اطرافش نام می برند، دقیق تر می شود. 12ماهگی: غان وغون کردن، الگوهای صدا و #لهجه زبان کودک را شامل می شود.

برای افزایش نور و آرامش خانه راهکار های زیر پیشنهاد می شود! حواسمان به #پنجره ها باشد: مهم است خانه ای که انتخاب می کنیم اگر قرار است فضای کوچکی داشته باشد، حداقل پنجره های خوبی داشته باشد! و اینکه این پنجره ها را با پرده های گران قیمتی که فقط جنبه تزیین و تجمل دارند، برای همیشه نپوشانیم! پرده ها را کار بزنید تا نور فضای خانه تان را شادابی ببخشد. از #گیاهان غافل نشوید: اگر #حیاط بزرگی نداریم، اما لااقل میتوانیم بالکن کوچکمان را به #باغچه زیبایی تبدیل کنیم که #آب دادن به گل ها و سبزیجاتش حالمان را عوض کند، عطر آنها فضای خانه را تلطیف کند و وجود زنده شان فضا را زنده تر کند.حتما چند #گلدان و #گیاه طبیعی را هم داخل خانه تان جای دهید. اثاث غیرضروری : خانه 80-90 متری را طوری با #مبل و #میز و #صندلی پر می کنیم که دیگر جای راه رفتن هم به زور داریم! چه برسد به اینکه بچه طفل معصوم بخواهد بدود، بالا پایین بپرد و در فضا کند و کاو کند! همیشه باید مراقب اشیای اطرافش باشد و ما مدام نگران باشیم که چرا بچه مان آرام و قرار ندارد؟ بهتر است فضای منزل را تا جای امکان، خالی کنید! واقعا چقدر از میز ناهار 8نفره استفاده می کنیم؟ یا چه لزومی دارد این همه مبل های بزرگ را جای دهیم؟ به راحتی خودمان و رشد مناسب فرزندمان فکر کنیم و تمام وسایل غیرضروری و #تجملی را کنار بگذاریم. #طبیعت : درست است که دیگر از آن حیاط های بزرگ با حوض وسطشان خبری نیست؛ ولی لااقل پارک نزدیک خانه مان که هست؟ #کشور ما مناطق طبیعی بسیار جذابی دارد که واقعا لازم است بچه ها را در معرض آنها قرار دهیم... کودک 1ساله هم با دیدن #کوه و #رود و #دریا،می تواند ذهن جستجوگر و رشد مناسب تری را دارا باشد.

. شاید شما هم مثل من درگیر #بدخوابی و #بی_خوابی فرزندانتان باشید و گاهی مستاصل شوید از دستشان! من هم مدت زیادی را درگیر این مشکل بودم و حالا فکر می کنم راه آن را پیدا کردم. در ابتدا، مهم است که بچه ها #ساعت_خواب مشخصی داشته باشند و البته تنظیم این ساعت در هر خانواده ای می تواند متفاوت باشد. مثلا اگر در خانه شما ساعت 9 تازه همسرتان به خانه باز می گردد، اشتباه است که بخواهید فرزندتان هم ساعت 9 به خواب برود. قاعدتا بچه ها دوست دارند مدتی را کنار پدرشان بگذرانند. به علاوه، مهم است که #خانواده فرصتی را کنار هم بگذرانند و باهم گفتگو کنند و هنگام صرف #شام، زمان مناسبی خواهد بود. نیم ساعت تا یک ربع قبل از ساعت خواب توافق شده، به بچه ها یادآوری کنید ساعت خوابشان است و باید کم کم آماده رفتن به تخت بشوند. #مسواک زدن حس طراوتی را خواهد داشت که موجب آسودگی می شود، پس حواستان باشد هرگز از قلم نیفتد. همچنین بهتر است بچه ها برای خواب، #لباس راحتی داشته باشند که با پوشیدن آن، مفهوم زمان خواب تداعی شود. #نور اتاق را حتما تنظیم کنید؛ اگر بچه ها #ترس خاصی ندارند، بهتر است موقع خواب، اتاق #تاریک باشد و چراغی #روشن نماند. محیط شلوغ و به هم ریخته، #آرامش ذهنی را مختل، و خواب آرام را سلب می کند. حواستان باشد بچه ها محل خوابشان را مرتب کرده باشند. اگر اتاق خواب بچه ها مشترک است، برنامه آنها را طوری تنظیم کنید که همگی باهم به تختخواب بروند. بچه ها مشوق های خوبی برای هم هستند و به هوای یکدیگر خیلی راحت تر به خواب می روند. حتی اگر قبل از خواب چند دقیقه سر جاهایشان باهم بگومگو و #شیطنت داشته باشند، اما باز هم به خواب رفتن یکدیگر کمک خواهند کرد. بعضی از شب ها شما هم با آنها به اتاقشان بروید و با داستان و #قصه به خواب رفتنشان کمک کنید. این کار را بگذارید برای وقت هایی که بچه ها برای خوابیدن لجبازی می کنند یا هنوز خوابشان نگرفته. حتی اگر خوابش نمی آید، باید بداند که ساعت خوابش باید به تختش برود. می تواند صرفا دراز بکشد و به یک قصه گوش کند. یادتان باشد خانه شما پادگان نیست. می توان گاهی به بچه ها آوانس داد و علاوه بر آن، برای قانون گذاشتن دقت های لازم را داشته باشید که زیادی سخت گیرانه نباشند.

بچه ها با زیرکی تفاوت سبک تربیتی والدینشان با هم را احساس می کنند. شاید یکی از #والدین برای کنترل بی ادبی فرزندش سریع تر واکنش نشان دهد و دیگری به ریخته شدن آب میوه روی مبل #همسایه، با راحتی بیشتری برخورد کند. محققان می گویند کودکانی که والدین آن ها سبک فرزندپروری متفاوتی دارند، بیشتر در معرض مشکلات رفتاری قرار می گیرند. از طرفی اینکه دو نفر دقیقا مانند هم فکر و رفتار کنند توقع غیرواقع بینانه ای است. اما کلید ماجرا این است که از وارد شدن به #جنگ_قدرت با همسرتان اجتناب کنید و به یک #اصول_تربیتی مشترک دست یابید. 1. با همسرتان درباره نظام تربیتی که هر یک با آن بزرگ شده اید صحبت کنید. الگوهای #فرزندپروری معمولا تکرار می شوند. 2. از همسرتان بپرسید چرا این روش را انتخاب کرده. بدون قطع کردن حرفش به او گوش دهید و سپس فکر کنید که چرا شما با او مخالفید و روش هر کدامتان چه نتایجی در بر دارد. 3. از همسرتان بپرسید چه تردیدهایی درباره سبک تربیتی شما دارد. 4. تمام گزینه های روی میز را با هم بررسی کنید و پیامدهای هر رفتاری را یادداشت کنید. اصولی که سر آن ها توافق دارید را با هم اجرا کنید. 5. با شروع #استراتژی جدید اشتراکی ، میزان قابل ملاحظه ای از مشاجرات کم خواهند شد و در محیط آرام و به دور از نزاع به راهکارهای بهتری خواهید رسید. 6. توافق کنید که بچه ها روی #اتحاد شما را ببینند. اگر بچه ها ببینند که شما با هم کار می کنید کمتر می خواهند تا شما را به مقابله وادارند. هرگز در مقابل بچه ها با هم به بد زبانی صحبت نکنید. 7. وقتی بچه می خواهد از تقابل نظر شما پوئن بگیرد: - بابا اجازه می دی من بعد از تمیز کردن میز تلویزیون ببینم؟ - خب باید ببینی نظر مامانت در این زمینه چیه! و حواستان باشد همیشه لازم نیست همان لحظه از شما بله یا نه را بگیرد.