سن به مدرسه رفتن کودک کاملا وابسته به #شهر، #محل_زندگی و #قومیت و نیز وابسته به رشد عقلی اوست. اگر در شهری غالبا کودکان #شش_سال تمام به #مدرسه می‌روند، پدر و مادری فرزندشان را هفت سال تمام به مدرسه بفرستند، ممکن است کودک آسیب ببیند. اگر در شهری که کودکان در پایان #هفت_سال به مدرسه می‌روند، پدر و مادر بخواهند کودک را زودتر به مدرسه بفرستند باز هم ممکن است کودک دچار مشکل شود. وقتی بچه‌ها در پایه خودشان کوچک و بزرگ می‌شوند. از دو جهت آسیب می بینند: ۱. سن بلوغ‌شان با هم متفاوت می‌شود. ۲. توانایی‌های شناختی، اجتماعی، عاطفی آنها با هم متفاوت می‌شود و این مسأله زمینه ساز آسیب‌ها و مشکلات عاطفی و روحی برای کودک است. ولی در کل چند ماه کوچک‌تر یا بزرگ‌تر باید به شرایط قرار گرفتن در کنار سایر دانش‌آموزان، شرایط #آموزش_و_پرورش و مدارس توجه کرد. معلمان دبستان اذعان می‌کنند که چند ماه تفاوت در زمان تولد بچه‌های کلاس، تفاوت زیادی را در گیرایی آنها ایجاد می‌کند و به عینه این را تجربه کرده‌اند. پس اولویت اول باز هم با درک و فهم کودک و رسیدن به بلوغ عقلی مربوط به مطالب درسی آن پایه است. برای این منظور والدین پیش از تصمیم گیری می‌توانند کتاب هایی در این زمینه مطالعه کنند و میزان رشد عقلی کودک را بسنجند. همچنین در صورتی که تصمیم بر رفتن کودک به مدرسه بود حتما مدرسه‌ای انتخاب شود که زمان حضور کودک در مدرسه برای سال اول زیاد نباشد و حضور او در مدرسه با شادی و نشاط همراه بوده و تکلیف و انتظارات کم باشد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

لازم است توجه شود که اغلب کودکان از ابتدا توانایی درک این موضوع را ندارند که رفتارشان در شرایط مختلف باید متفاوت باشد و هر زمان احساس راحتی بکنند، همانند زمانی که در خانه خود هستند رفتار خواهند کرد. از این رو انتظارات از ایشان باید متناسب با درک او از موضوع #احترام باشد. کودک #احترام_به_بزرگ‌ترها را مانند بسیاری از کارهای دیگر، از پدر و مادر خود یاد می‌گیرد. کودکان اين را که پدر و مادرشان بزرگ‌ترها را با ضمیر شما خطاب می‌کنند، در برابر آنها پا دراز نمی‌کنند و... را می‌بینند و یاد می‌گیرند. مهم است که ما کودکان را تحت فشار قرار ندهیم و آنها را بازخواست نکنيم. و لازم است توجه شود که آنچه از کودک انتظار داریم توسط والدین نیز حتما رعایت شود. #تربیت_کودک #پرسش_پاسخ

کودک به طور طبیعی میل به جنب و جوش و فعالیت و تجارب جدید و پر #هیجان دارد. در صورتی که والدین وقت و حوصله کافی نداشته باشند یا #همبازی‌ هایی برای کودک نباشد، کودک به صورت غلط این نیاز خود را با دیدن افراطی برنامه‌های #تلویزیون و نیز #تخیل آنچه نیاز دارد به واسطه این برنامه ها برطرف می نماید. بنابراین در پاسخ به این سوال می‌توان گفت: به نظر می‌آید زیاد تلویزیون دیدن به اين دلیل است که پدر و مادر برای فرزند خود برنامه‌ای ندارند. وقتی کودکی زیاد تلویزیون می‌بیند یعنی در خانه برنامه مفرح دیگری برای او وجود ندارد. اگر پدر و مادر وقت بگذارند و #بازی‌ های جذابی به کودک پيشنهاد دهند. کودک سراغ تلویزیون نمی‌رود و جذب بازی می‌شود. اگر بازی متناسب با سن و روحیه کودک باشد قطعا آن را بر تلویزیون ترجیح مي‌دهد. علت دیگر زیاد تلویزیون دیدن کودکان اینست که والدین رابطه #عاطفی خوبی با فرزند خود ندارند و این سبب می شود کودک سرگرم شدن با تلویزیون را به بودن با والدین ترجیح دهد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

آموزش استفاده مناسب از #موبایل و #تبلت برای کودکان زیر ۷ سال لازم نیست. زیرا کودک درکی از خوبی و بدی ندارد و مطلقا نباید موبایل یا تبلتِ شخصی داشته باشد. البته ممکن است پدر و مادر #گوشی خود را برای #بازی به فرزند بدهند. در این سنین والدین باید شرایط را طوری فراهم کنند که کودک نتواند هر #کارتون و فیلمی را ببیند و هر بازی‌ای را انجام دهد بلکه بایستی با #نظارت زیاد، بازي محدود و مناسبی را بارگذاری کنند. همچنین اجازه ندهند کودک مسیر بارگذاری بازی را یاد بگیرد و نیز برای بازی زمان تعیین کنند. این مطلب خیلی مهم است که کودک بداند هر زمان و بی‌ قید و شرط نمی‌تواند از گوشی استفاده کند. سپس به تدریج در سنین بالای ۷ سال باید با کودک صحبت کرد که همه بازی‌ها خوب نیستند. بعضی بازی‌ها تو را آزار می‌دهند. عکس‌های خوبی ندارند و چون من تو را دوست دارم قبل از #نصب بازی آن را به من نشان بده تا خوب و بد آن را به تو بگویم. در هفت سال دوم بچه‌ها می‌پذیرند که ساعت محدودی بازی کنند و البته هر قدر زمان بچه‌ها با کارهای خوب و مفید دیگر پر بشود کمتر سراغ گوشی و تبلت می‌روند. مهم این است بچه‌ها وقت را به #بطالت نگذرانند و گزینه‌های مختلفی برای بازی داشته باشند. بنابراین کودکانمان را به سمت بازی با دوستان، #مطالعات خوب و #یادگیری #مهارت‌ها سوق دهیم. از طرفی ممکن است اینکه کودکان دیگر دارای موبایل و تبلت هستند یا حق بازی با آنها را دارند برای کودک مسأله شود. برای حل این موضوع بهتر است این محدودیت را به #فرهنگ خانواده و باید و نبایدهای خانواده نسبت نداد. زیرا به خاطر میل طبیعی کودکانه به در اختیار داشتن آنها و بازی‌هایی که سایر کودکان انجام می دهند، ممکن است حس کودک به کل فرهنگ و الزامات خانواده دچار آسیب شود و با لجبازی کودک مواجه شویم. لازم به توجه است که محدود ساختن کودک باید با رعایت همان کارها توسط #والدین همراه باشد و اگر کودک را از بازی با موبایل منع می‌کنند. والدین خود نیز آن را انجام ندهند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

آنجایی که #دوقلوها معمولا زیاد از جانب دیگران #مقایسه می‌شوند و خودشان هم خود را با یکدیگر مقایسه می‌کنند، بهتر است در کلاس‌های جداگانه باشند. در این صورت هم رشد بهتری را تجربه می‌کنند و هم استعدادهایشان را کشف می‌کنند و هم از حس #تحقیر یا برتری يا احساساتی که محصول مقایسه است در امان می‌ماند.

نوع #انتظارات و همچنین #بازخواست کودک در دوره‌های مختلف رشد متفاوت است. اساسا در دوره اول رشد بازخواست شدید نداریم. اما #تغافل کردن نیز در هر جایی لزومی ندارد. کودک اگر کار اشتباه می‌کند باید او را متوجه کرد. مثلا اگر کسی را #گاز می‌گیرد اگر ما همواره تغافل کنیم متوجه اشتباه بودن کارش نمی‌شود و بدتر می‌شود. نوع انتظارات در این دوره عدم باید و نباید مستقیم و همراه با اکراه است، نه اینکه بچه را کلا #محدود نکنیم. بسیاری از اوقات لازم است نشان دهیم از چیزی #ناراحت هستیم یا از چیزی #خوشحال شده‌ایم. اين #هنر والدین است که چگونه برخورد کنند. مثلا در مورد کودکی که دیگران را گاز می‌گیرد، می‌توان در قالب قصه پیامدهای منفی کار را بیان کرد و مثلا قصه بچه‌ای را گفت که دیگران را #کتک می‌زد و اذیت می‌کرد و دیگر کسی با او دوست نمی‌شود. یا به طور عینی او را متوجه پیامد کارش کرده و می‌گوییم هر وقت کسی را گاز بگیری یکی از #اسباب‌_بازی‌ هایت را برمی‌دارم و يا تو را روی تختت می‌گذارم تا کمی فکر کنی. همچنین می‌شود از خودش پرسید دلش می‌خواهد کسی او را گاز بگیرد؟ لازم است این موضوع مورد توجه قرار بگیرد که در صورتی ناراحتی والدین موجب تکرار نشدن کار اشتباه توسط کودک خواهد شد که والدین همواره #شاد و با محبت باشند و وقتی ناراحت می‌شوند حالت ایشان برای کودک محسوس باشد و عدم تکرار آن کار برایش مهم گردد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ