شروع به #تنهایی_خوابیدن کودکان در بازه سنی #تولد تا #هفت_سالگی، سن مشخصی ندارد. بسته به میزان #وابستگی کودکان و نیز دختر یا پسر بودنشان این مطلب متفاوت است. پدر ‌و مادر می توانند کودک را به این کار ترغیب کنند به اینگونه که اتاقش را جذاب کنند و یا مراسمی بگیرند و این #مستقل شدن را به بزرگ شدن او نسبت دهند. بهتر است این کار از حدود ۲-۳ سالگی به بعد اتفاق بیفتد و کودک برای خوابیدن در اتاق جدا ترغیب شود و در ابتدا پدر یا مادر در اتاقش بخوابند و بعد از اینکه کودک خوابید، آن جا را ترک کنند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

مهم است محیط کودک #طیب باشد و این رفتار پدر بر کودک موثر خواهد بود. اگر مادر رابطه عاطفی خوبی با کودک داشته باشد و بتواند الگوی درستی به او بدهد، برای او موثر خواهد بود، بدین ترتیب کودک می‌تواند رفتار و گفتار صحیح را در شرایط مختلف ببیند. مثلا متوجه می‌شود زمان #عصبانیت می‌توان رفتار بهتری داشت یا به شیوه‌های دیگر هم می‌توان #شوخی کرد. از آنجا که کودک بر اساس #فطرت پیش می‌رود، احتمال اینکه در #آینده رفتار صحیح را انتخاب کند بیشتر است. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

اگر پدر و مادر فکر می‌کنند داشتن #تبلت برای کودک مفید است و از آن درست استفاده می‌شود می‌توانند تهیه کنند. مهم اینست که در یک فضای منطقی با کودک صحبت شود که «هدفت چیست و می‌خواهی چگونه استفاده کنی؟» و دلایل کودک را بررسی کنند که منطقی است یا نه. اگر صرفا می‌خواهد #بازی کند بایستی به او مضراتش را بگویند؛ ممکن است به تبلت #وابسته شود و به کارهای دیگرش نرسد. در فضای #اینترنت #عکس و #فیلم‌ هایی هست که ممکن است چشمش ناخواسته به آنها بیفتد و درونش کدر شود. همچنین درباره ساعات استفاده از تبلت، بازی‌هایی که قرار است #دانلود شود و ... بایستی حتما قبل از خرید صحبت شود و قوانینی وضع شود تا کودک در استفاده از تبلت رها نباشد. مهم است زمانی برای کودک تبلت تهیه کنیم که تفکر و تعقل‌اش فعال شده باشد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

به صورت موردی می شود این کار را کرد. ولی تکرار آن و یا تاکید بر آن درست نیست و ممکن است موجب تثبیت کودک در بعد #خیال گردد. توجه به فعال بودن #قوه_تخیل در این سنین ما را به این مهم می رساند که می توان #بازی هایی طراحی کرد و یا بر روش هایی ارتباطی تاکید نمود که با استفاده از خیال موجب تأدیب #نطق کودک شود. بایستی توجه شود که #تخیلات و #تصویرسازی های والدین در بخشی از دوره اول رشد برای کودک واقعی تصور می شود. از این رو لازم است به وسیله ساختن شخصیت های خیالی برای #تهدید یا ترساندن کودک از چیزی یا انجام ندادن کاری، تخیلات #اضطراب آمیز برای او ایجاد ننموده و زمینه بروز #ترس های اختلال زا را در او ایجاد نکنیم. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

زمانیکه کودک موقعیت‌های این چنینی را برای پدر و مادر تعریف می‌کند که مثلا «دوستم مرا کتک زد یا مداد مرا برداشت من نتوانستم کاری بکنم.» ۳ حالت وجود دارد، اگر این آسیب جدی است، بدون اینکه کودک متوجه شود با مسئول #مهد یا #مدرسه تماس بگیرند و آنها را در جریان بگذارند تا این اتفاق دیگر تکرار نشود. اما اگر مسأله درباره حرف‌ها و کارهای معمولی است بهتر است والدین به جای اینکه مستقیم به او بگویند چه کار کند، تفکر او را فعال کنند و درباره راه‌های مختلف برخورد با این مشکل با او گفتگو کنند. مثلا به کودک بگویند: «وقتی او وسیله تو را برداشت چه کردی؟» ممکن است بگوید: «#گریه کردم.» می‌گوییم: «به نظرت چه کار دیگری می‌توانستی انجام دهی؟» ممکن است او پیشنهادی بدهد و ما هم راه‌های دیگر را مطرح می‌کنیم: «مثلا می‌توانستی به معلمت بگویی یا از او بپرسی چرا اینکار را می‌کند یا دستانش را بگیری که دیگر نتواند وسیله‌ات را بردارد یا مثلا به او محبت کنی و با مهربانی به او بگویی که دوست داری از تو اجازه بگیرد و... » والدین توجه داشته باشند که قرار نیست ما کودکان را #مظلوم بار بیاوریم و از طرفی هم نباید آنها را به سمت ظلم کردن سوق دهیم. آنها باید به این سمت بروند که با #تدبیر و دلیل از خودشان #دفاع کنند و نگذارند کسی آزارشان دهد. بنابراین درباره راه‌های مختلف با کودک صحبت مي‌کنيم. او راه‌های مختلف را امتحان می‌کند و به پدر و مادر نتیجه را می‌گوید. در این صورت نه تنها راه حلی برای مشکلش پیداکرده بلکه تفکرش فعال می‌شود و در زندگی در مواجهه با مسائل مختلف راه‌حل‌های مناسب را پیدا می‌کند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

نوع #انتظارات و همچنین #بازخواست کودک در دوره‌های مختلف رشد متفاوت است. اساسا در دوره اول رشد بازخواست شدید نداریم. اما #تغافل کردن نیز در هر جایی لزومی ندارد. کودک اگر کار اشتباه می‌کند باید او را متوجه کرد. مثلا اگر کسی را #گاز می‌گیرد اگر ما همواره تغافل کنیم متوجه اشتباه بودن کارش نمی‌شود و بدتر می‌شود. نوع انتظارات در این دوره عدم باید و نباید مستقیم و همراه با اکراه است، نه اینکه بچه را کلا #محدود نکنیم. بسیاری از اوقات لازم است نشان دهیم از چیزی #ناراحت هستیم یا از چیزی #خوشحال شده‌ایم. اين #هنر والدین است که چگونه برخورد کنند. مثلا در مورد کودکی که دیگران را گاز می‌گیرد، می‌توان در قالب قصه پیامدهای منفی کار را بیان کرد و مثلا قصه بچه‌ای را گفت که دیگران را #کتک می‌زد و اذیت می‌کرد و دیگر کسی با او دوست نمی‌شود. یا به طور عینی او را متوجه پیامد کارش کرده و می‌گوییم هر وقت کسی را گاز بگیری یکی از #اسباب‌_بازی‌ هایت را برمی‌دارم و يا تو را روی تختت می‌گذارم تا کمی فکر کنی. همچنین می‌شود از خودش پرسید دلش می‌خواهد کسی او را گاز بگیرد؟ لازم است این موضوع مورد توجه قرار بگیرد که در صورتی ناراحتی والدین موجب تکرار نشدن کار اشتباه توسط کودک خواهد شد که والدین همواره #شاد و با محبت باشند و وقتی ناراحت می‌شوند حالت ایشان برای کودک محسوس باشد و عدم تکرار آن کار برایش مهم گردد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ